헬라어 문장 내 검색 Language

Κἢν μὲν τελεσθῇ τὸ κακὸν, εὔσημον · ἐπὴν δὲ μέλλῃ, ἄνικμοι τὸ στόμα, σίαλοσ λευκὸσ, ἀφρώδησ, ὅκωσ ἀπὸ δίψεοσ, καὶ οὐδέκω δίψοσ, ὑποχονδρίων βάροσ· αἴσθησισ ἀπὸ τῆσ γαστρὸσ ἐσ κύστιν θέρμησ, ἢ ψύξιοσ, ὅκωσ πρόσοδοσ παρέοντοσ τοῦ νοσήματοσ ἀτὰρ ἠδὲ οὐρέουσι τοῦ ξυνήθεοσ μικρόντι μᾶλλον· δίψοσ τε, ἀλλ’ οὐδέκω μέγα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.55)
"τῆσ ἀφύησ ἡ μὲν λευκὴ καὶ λίαν λεπτὴ καὶ ἀφρώδησ, ἣν καλοῦσιν ἔνιοι καὶ κωβῖτιν, ὁ ἡ δὲ ῥυπαρωτέρα ταύτησ καὶ ἁδροτέρα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 22 3:2)
εἰσ δὲ τοῦτο καταράττων μετὰ πολλοῦ ψόφου καὶ γινόμενοσ ἀφρώδησ διὰ τῆσ πρὸσ τὴν πέτραν πληγῆσ φέρεται ὑπὸ γῆν σταδίουσ τριακοσίουσ, ἔπειτα πάλιν ἀνοίγει τὰσ ἐκβολάσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 74 10:4)
"ἀπελθόντοσ δὲ τοῦ πνεύματοσ, ὕδωρ οὖσα ῥεῖ καὶ διατήκεται, καὶ ἀπανθεῖ τὸ λευκὸν ὅπερ ἡ τοῦ πνεύματοσ πρὸσ τὸ ὑγρὸν ἀνάμιξισ ἀφρώδησ;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Διὰ τίν’ αἰτίαν ἀχύροισ καὶ ἱματίοισ τὴν χιόνα διαφυλάττουσι. 3:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION