헬라어 문장 내 검색 Language

βρυχὴ δ’ ὑπετέλλετ’ ὀδόντων ἄσπετοσ, οὐδ’ ἔλληξαν ἐπισταδὸν οὐτάζοντεσ, ἔστε περ οὐλοὸν ἆσθμα καὶ ἀμφοτέρουσ ἐδάμασσεν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 2:16)
Εἰ ἀπὸ δρόμου καὶ γυμνασίων καὶ παντὸσ ἔργου δυσπνοεῖ ἡ ἀναπνοὴ, ἆσθμα καλεῖται· καὶ ἡ νοῦσοσ δὲ ὀρθόπνοια, καὶ ἥδε κικλήσκεται ἆσθμα· ἐν γὰρ τοῖσι παροξυσμοῖσι ἀσθμαίνουσι καὶ οἵδε.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.205)
ἆσθμα ἀραιὸν, λεῖον, κερχνῶδεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.223)
ἀλλὰ τάδε μὲν ξυνὰ πρὸσ τὸ ἆσθμα· ἰδίᾳ δὲ ἀναβήσσουσι ὡσ ἀνάξοντεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.231)
ἆσθμα δὲ ἐπὶ τοῖσδε ἡ ἀναπνοή· φλέβεσ ἐπὶ τοῖσι κροτάφοισι ἐπῃρμέναι ἀσαρκίῃ τῶν πέριξ, ἀτὰρ καὶ ἐπὶ τοῖσι καρποῖσι πολὺ μέζονεσ διοιδέουσαι , μελάγχλωρον τὸ αἷμα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.365)
ἀπέσκηψε πολλοῖσι ἐσ ὕδρωπα ἡ ποδάγρη, ἄλλοτε δὲ ἐσ ἆσθμα· καὶ τῶνδε ἄφυκτοσ ἡ διαδοχή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.340)
καὶ τοῦτο σιτίον τε ἱκανὸν ἔσται αὐτῇ, καὶ ἀναψύξει τὸ ἄσθμα, καὶ ἀναπαύσει τὸ δῖψοσ.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 13 3:2)
οὐ γάρ ἐστιν ὅ τι μᾶλλον ἀναψύχει τε αὐταῖσ τὸ καῦμα καὶ τὸ ἄσθμα ἀμπαύει.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 14 3:2)
οὔ σοι Ἄρησ ἐπάρηξε, καὶ εἰ δορὶ μαίνεται Ἄρησ, οὐ φλόγεσ Ἡφαίστοιο, καὶ εἰ φλογὸσ ἆσθμα λοχεύει.
(콜루토스, Rape of Helen, book 198)
ἤδη δέ ποτε ἐν μήκει χρόνου καὶ πολλαῖσ περιόδοισ ἰσχυρὸν ἆσθμα τοῦ πρώτου προσπεσὸν ἄνωθεν, οἱᾶ δὴ θυμοειδοῦσ, ἐθέρμηνε τοὺσ ἄλλουσ, σφοδρότερόν γε μὴν τὸν τελευταῖον·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 83:1)
τῶν δὲ τὸ μὲν ἆσθμα θερμὸν ἔτι κοπτόμενον ἐδήλου τὴν ἀνάγκην, ἠλαζονεύοντο δὲ κἀν κακοῖσ, οὐ πεφευγέναι Ῥωμαίουσ φάσκοντεσ, ἀλλ’ ἥκειν πολεμήσοντεσ αὐτοὺσ ἐξ ἀσφαλοῦσ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 141:1)
ἀτὰρ ἆσθμα καὶ ἱδρὼσ παύετ’, ἐπεί μιν ἔγειρε Διὸσ νόοσ αἰγιόχοιο.
(호메로스, 일리아스, Book 15 24:3)
εἶτ’ ἐπειδὴ κινουμένων τὸ ἆσθμα τὴν ᾠδὴν ἐπετάραττεν, ἄμεινον ἔδοξεν ἄλλουσ αὐτοῖσ ὑπᾴδειν.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 30:2)
Ἐμοὶ μὲν καὶ πάνυ καλόσ, ὦ Ἀφροδίτη, δοκεῖ, καὶ μάλιστα ὅταν ὑποβαλόμενοσ ἐπὶ τῆσ πέτρασ τὴν χλαμύδα καθεύδῃ τῇ λαιᾷ μὲν ἔχων τὰ ἀκόντια ἤδη ἐκ τῆσ χειρὸσ ὑπορρέοντα, ἡ δεξιὰ δὲ περὶ τὴν κεφαλὴν ἐσ τὸ ἄνω ἐπικεκλασμένη ἐπιπρέπῃ τῷ προσώπῳ περικειμένη, ὁ δὲ ὑπὸ τοῦ ὕπνου λελυμένοσ ἀναπνέῃ τὸ ἀμβρόσιον ἐκεῖνο ἆσθμα.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἀφροδίτη, Σελήνησ. 3:3)
ἐπειδὴ δὲ οὐχ ἑώρων τὸ ᾆσθμα ἕν, τὸ μὲν πρῶτον ᾤμην τὴν Λυδὴν αὐτῇ συγκαθεύδειν·
(루키아노스, Dialogi meretricii, Ιὄεσσα καὶ Πυθίασ και Λυσιάσ. 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION