헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Παυσανίου δ’ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν κατιόντοσ, φυγάδοσ μὲν ὄντοσ, τῷ καιρῷ δ’ ἰσχύοντοσ, πολλῶν δ’ αὐτῷ συμπραττόντων, ἔχοντοσ δὲ Ἑλληνικὴν δύναμιν, εἰληφότοσ δὲ Ἀνθεμοῦντα καὶ Θέρμαν καὶ Στρέψαν καὶ ἄλλ’ ἄττα χωρία, Μακεδόνων δὲ οὐχ ὁμονοούντων, ἀλλὰ τῶν πλείστων τὰ Παυσανίου φρονούντων, ἐπὶ τῶν καιρῶν τούτων ἐχειροτόνησαν Ἀθηναῖοι στρατηγὸν ἐπ’ Ἀμφίπολιν Ἰφικράτην, Ἀμφιπολιτῶν αὐτῶν ἐχόντων τότε τὴν πόλιν καὶ τὴν χώραν καρπουμένων.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 271)
οὔτε γὰρ τὸ ψήφισμα τοῦθ’ ἡμῖν προσέταττεν, ἀλλ’ ἀπολαβεῖν μόνον τοὺσ ὁρ́κουσ καὶ ἄλλ’ ἄττα, οὔτ’ ἐλθόντασ πράττειν οὐδὲν ἐνεδέχετο, τῶν περὶ Κερσοβλέπτην ἤδη γεγενημένων, ὡσ ἀρτίωσ ἠκούσατε, οὔθ’ οὗτοσ οὐδὲν ἀληθὲσ εἶπεν, ἀλλὰ ψεύδεται καὶ κατηγορεῖν οὐδὲν ἀληθὲσ ἔχων τερατεύεται.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 982)
δίδομεν δὲ ὅσα καὶ πρότερον αὐτῷ προὐτείνομεν, μικρὰ ἄττα προσθέντεσ, ὅσα καὶ ἡμῖν ἔσται χρήσιμα καὶ αὐτῷ λυσιτελῆ πρὸσ τὸ μέλλον ἐσ ἀσφάλειαν, ἀπέχεσθαι μὲν αὐτὸν τῆσ Εὐρώπησ ὅλησ καὶ Ἀσίασ τῶν ἐπὶ τάδε τοῦ Ταύρου ̔καὶ τούτοισ ὁρ́οι τεθήσονταἰ, παραδοῦναι δ’ ἐλέφαντασ ὅσουσ ἔχει καὶ ναῦσ ὅσασ ἂν ἐπιτάξωμεν, ἔσ τε λοιπὸν ἐλέφαντασ μὲν οὐκ ἔχειν, ναῦσ δὲ ὅσασ ἂν ὁρίσωμεν, δοῦναι δὲ καὶ εἴκοσιν ὅμηρα, ἃ ἂν ὁ στρατηγὸσ ἐπιγράψῃ, καὶ χρήματα ἐσ τὴν τοῦδε τοῦ πολέμου δαπάνην, δι’ αὐτὸν γενομένου, τάλαντα Εὐβοϊκὰ αὐτίκα μὲν ἤδη πεντακόσια, καὶ ὅταν τάσδε τὰσ σπονδὰσ ἡ σύγκλητοσ ἐπιψηφίσῃ, δισχίλια καὶ πεντακόσια, δώδεκα δ’ ἔτεσιν ἄλλοισ ἕτερα μύρια καὶ δισχίλια, τὸ μέροσ ἑκάστου ἔτουσ ἀναφέροντα ἐσ Ῥώμην·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 2:9)
καὶ ἐγράφοντο συνθῆκαι τοὺσ Σκιπίωνοσ λόγουσ βεβαιοῦσαί τε καὶ περὶ τῶν ἀορίστων ἐπιλέγουσαι, καὶ βραχέα ἄττα προσεπιλαμβάνουσαι, ὁρ́ον μὲν Ἀντιόχῳ τῆσ ἀρχῆσ εἶναι δύο ἄκρασ, Καλύκαδνόν τε καὶ Σαρπηδόνιον, καὶ τάσδε μὴ παραπλεῖν Ἀντίοχον ἐπὶ πολέμῳ, ναῦσ δὲ καταφράκτουσ ἔχειν δώδεκα μόνασ, αἷσ ἐσ τοὺσ ὑπηκόουσ πολέμου κατάρχειν·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 3:4)
ἅττα δὲ αὐτέου ἴδια, ναυτίη, ἔμετοσ, ἀποσιτίη, λὺγξ, ἐρεύξιεσ, ὀξυρεγμίη · ἐπὶ δὲ τοῖσι καρδιώσσουσι καὶ αἰσθήσι ὀξύτεροι, ὡσ ἰδεῖν καὶ ἀκοῦσαι μᾶλλον ἢ πρόσθεν, καὶ γνώμῃ εὐσταθέστεροι, καὶ ψυχῇ καθαρώτεροι, καὶ τάδε οὐκ εἰσ τὰ παρεόντα μοῦνον, καὶ ἐσ τὰ μέλλοντα μάντιεσ ἀτρεκέεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.105)
ἕτεροι δέ γε φήσουσιν ὡσ πράγματα ἄττα κατώρθωσαν ὑποθήκαισ ἀκολουθήσαντεσ τοῦ θεοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 4:8)
ὅμωσ δὲ μικρὰ ἄττα εἴδωλα τῆσ ἐκείνου παιδείασ τε καὶ γνώμησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 7:4)
τά τε γὰρ πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ ὡσ πᾶσαν ἄγουσα ἀπὸ πάντων σχολὴν οὕτω διῳκήσατο, καὶ τοῖσ ἐνοχλοῦσι τῶν Ἑλλήνων οὐδὲν μᾶλλον ὑπῆρχε χρήσασθαι τῷ καιρῷ, ἀλλὰ καὶ τούτοισ οὕτωσ ἀπήντησεν ὥστε σύμπεντε καὶ συμπλείω ταῦτ’ ἔχειν ἀπαριθμεῖν ὥσπερ ἄλλ’ ἄττα συλλήβδην ἀριθμούμενα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 65:1)
καὶ γάρ τοι πᾶσι μὲν ἀνθρώποισ οὕτωσ αἰδέσιμον τοὔνομα καὶ τοὔδαφοσ τῆσ πόλεωσ ὡσ οὐδὲν ἄλλο ἓν καὶ τὸ αὐτὸ καὶ οὔτ’ ἰδιῶται οὔτε βασιλεῖσ μικρὰ ἄττα ἐτίμησαν, ἀλλ’ οὕτωσ ὥστ’ αὐτοὺσ ἀγάλλεσθαι ταῖσ ὑπερβολαῖσ τῶν τιμῶν αἷσ ἐπεδείκνυντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 106:9)
ἐδόκει δὲ οἰκήματα ἄττα προσγεγενῆσθαι, καὶ ὄνομα εἶναι τῷ χωρίῳ Ἐλεφαντίνη ἀπὸ Ἐλεφαντίνησ τῆσ ἐν Αἰγύπτῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 7:14)
τοιαῦτ’ ἄττα ἠμειψάμην αὐτούσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 12:14)
ὁ δὲ οὔτε ἀνένευσεν οὔτε ἐπένευσεν, ἀλλ’ εἶχε δι’ ἴσου τὴν κεφαλὴν καί μοι λέγει ῥήματα ἄττα, ἃ χρὴ λέγειν ἐν τοῖσ τοιούτοισ, ὡσ ἀνύσιμα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 17:10)
ἔπειτα ῥύμματα ἄττα διὰ σταφίδων τε καὶ ἑτέρων μικτὰ, ἔπειτα μυρία ἐπὶ μυρίοισ, ἃ πάντα παρεὶσ ἀναγκαίωσ τῶν παραδόξων μνησθῆναι βούλομαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 3:5)
ἔφη χρῆναι τελευτᾶν εἰσ τρίτην ἡμέραν, καὶ ταῦτα ἀναγκαίωσ ἔχειν, καὶ ἅμα σύμβολα ἔδωκε, καὶ ὁποῖ’ ἄττα ἔσται τὰ τῆσ ἐπιούσησ ἡμέρασ, καὶ γὰρ τὸν ἀέρα ὁποῖοσ καὶ τὸν ἡνίοχον ὅπου φανήσοιτο καὶ ἄλλα ἔδωκε σύμβολα τῆσ ἀληθείασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 6:10)
ἔπειτα ἀναστρέφοντα λαβόντα κέρματα διαβαίνειν τε τὸν ποταμὸν καὶ ἀπορρίπτειν, καὶ ἕτερ’ ἄττα, οἶμαι, πρὸσ τούτοισ ἐκέλευσε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION