헬라어 문장 내 검색 Language

τὰσ δὲ συνεδρίασ καὶ τὰσ συντάξεισ, ἐξ ὧν ἰσχύσειν ὁ πόλεμοσ ἔμελλεν, ἄρδην ἀπέδοτο, καλλίστοισ ὀνόμασιν αἰσχίστασ πράξεισ γράφων, καὶ τῷ λόγῳ προσβιβάζων ὑμᾶσ, τὰσ μὲν βοηθείασ ὡσ δεῖ τὴν πόλιν πρότερον ποιεῖσθαι τοῖσ ἀεὶ δεομένοισ τῶν Ἑλλήνων, τὰσ δὲ συμμαχίασ ὑστέρασ μετὰ τὰσ εὐεργεσίασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 931)
καὶ γὰρ ναυτικὴ καὶ πεζὴ στρατιὰ καὶ πόλεισ ἄρδην εἰσὶν ἀνηρπασμέναι ἐκ τῆσ τούτου πολιτείασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 136 1:2)
δεύτερον δὲ τῶν εἰσ τὸν πόλεμον ἀναλωμάτων τὰ μὲν δύο μέρη ὑμῖν ἀνέθηκεν, οἷσ ἦσαν ἀπωτέρω οἱ κίνδυνοι, τὸ δὲ τρίτον μέροσ Θηβαίοισ, δωροδοκῶν ἐφ’ ἑκάστοισ τούτων, καὶ τὴν ἡγεμονίαν τὴν μὲν κατὰ θάλατταν ἐποίησε κοινήν, τὸ δ’ ἀνάλωμα ἴδιον ὑμέτερον, τὴν δὲ κατὰ γῆν, εἰ μὴ δεῖ ληρεῖν, ἄρδην φέρων ἀνέθηκε Θηβαίοισ, ὥστε παρὰ τὸν γενόμενον πόλεμον μὴ κύριον γενέσθαι Στρατοκλέα τὸν ὑμέτερον στρατηγὸν βουλεύσασθαι περὶ τῆσ τῶν στρατιωτῶν σωτηρίασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1431)
δεύτερον δὲ καὶ πολὺ τούτου μεῖζον ἀδίκημα ἠδίκησεν, ὅτι τὸ βουλευτήριον τὸ τῆσ πόλεωσ καὶ τὴν δημοκρατίαν ἄρδην ἔλαθεν ὑφελόμενοσ, καὶ μετήνεγκεν εἰσ Θήβασ εἰσ τὴν Καδμείαν, τὴν κοινωνίαν τῶν πράξεων τοῖσ Βοιωτάρχαισ συνθέμενοσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 145 1:1)
ὑμεῖσ δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, οὐκ αἰσχύνεσθε, εἰ ἐπὶ μὲν τοὺσ πορθμέασ τοὺσ εἰσ Σαλαμῖνα πορθμεύοντασ νόμον ἔθεσθε, ἐάν τισ αὐτῶν ἄκων ἐν τῷ πόρῳ πλοῖον ἀνατρέψῃ, τούτῳ μὴ ἐξεῖναι πάλιν πορθμεῖ γενέσθαι, ἵνα μηδεὶσ αὐτοσχεδιάζῃ εἰσ τὰ τῶν Ἑλλήνων σώματα, τὸν δὲ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν πόλιν ἄρδην ἀνατετροφότα, τοῦτον ἐάσετε πάλιν ἀπευθύνειν τὰ κοινά;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1582)
εἴσ τε κελαινὸν Τάρταρον ἄρδην ῥίψειε δέμασ τοὐμὸν ἀνάγκησ στερραῖσ δίναισ·
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, anapests5)
ἀνελοῦμεν ἄρδην, ὅτι σῖτον ἡμῶν καὶ ναῦσ ἡρ́πασαν;
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 7:2)
ὁ δὲ Σκιπίων πόλιν ὁρῶν ἑπτακοσίοισ ἔτεσιν ἀνθήσασαν ἀπὸ τοῦ συνοικισμοῦ, καὶ γῆσ τοσῆσδε καὶ νήσων καὶ θαλάσσησ ἐπάρξασαν, ὅπλων τε καὶ νεῶν καὶ ἐλεφάντων καὶ χρημάτων εὐπορήσασαν ἴσα ταῖσ ἀρχαῖσ ταῖσ μεγίσταισ, τόλμῃ δὲ καὶ προθυμίᾳ πολὺ διασχοῦσαν, ἥ γε καὶ ναῦσ καὶ ὅπλα πάντα περιῃρημένη τρισὶν ὅμωσ ἔτεσιν ἀντέσχε πολέμῳ τοσῷδε καὶ λιμῷ, τότε ἄρδην τελευτῶσαν ἐσ πανωλεθρίαν ἐσχάτην, λέγεται μὲν δακρῦσαι καὶ φανερὸσ γενέσθαι κλαίων ὑπὲρ πολεμίων, ἐπὶ πολὺ δ’ ἔννουσ ἐφ’ ἑαυτοῦ γενόμενόσ τε, καὶ συνιδὼν ὅτι καὶ πόλεισ καὶ ἔθνη καὶ ἀρχὰσ ἁπάσασ δεῖ μεταβαλεῖν ὥσπερ ἀνθρώπουσ δαίμονα, καὶ τοῦτ’ ἔπαθε μὲν Ἴλιον, εὐτυχήσ ποτε πόλισ, ἔπαθε δὲ ἡ Ἀσσυρίων καὶ Μήδων καὶ Περσῶν ἐπ’ ἐκείνοισ ἀρχὴ μεγίστη γενομένη, καὶ ἡ μάλιστα ἔναγχοσ ἐκλάμψασα ἡ Μακεδόνων, εἴτε ἑκὼν εἴτε προφυγόντοσ αὐτὸν τοῦδε τοῦ ἔπουσ, "ἔσσεται ἦμαρ ὅταν ποτ’ ὀλώλῃ Ἴλιοσ ἱρὴ καὶ Πρίαμοσ καὶ λαὸσ ἐϋμμελίω Πριάμοιο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 19 6:2)
ἑτέρουσ δὲ αὐτῶν ἀποστάντασ, Μελιτηνοὺσ καὶ Κορκυρηνούσ, οἳ νήσουσ ᾤκουν, ἀνέστησεν ἄρδην, ὅτι ἐλῄστευον τὴν θάλασσαν·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 1:5)
ταῦτα δὴ πάντα ὁ θεὸσ συλλογισάμενοσ καὶ ὁρῶν τὸ ῥεῦμα ἄρδην φερόμενον προσέταξεν ὕδωρ πίνειν, οἴνου δὲ ἀπέχεσθαι, εἴ τι δεῖται νικῆσαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 8:5)
καὶ χρόνῳ ὕστερον οἱ πολλοὶ καὶ πυκνοὶ σεισμοὶ γίγνονται ἐπὶ Ἄλβου ἄρχοντοσ τῆσ Ἀσίασ, καὶ τοῦτο μὲν δὴ Μυτιλήνη κατηνέχθη μικροῦ πᾶσα, τοῦτο δὲ ἐν πολλαῖσ τῶν ἄλλων πόλεων πολλὰ ἐκινήθη, κῶμαι δὲ ἄρδην ἀπώλοντο, Ἐφέσιοι δὲ καὶ Σμυρναῖοι παρ’ ἀλλήλουσ ἔθεον θορυβούμενοι, ἡ δὲ συνέχεια θαυμαστὴ καὶ τῶν σεισμῶν καὶ τῶν φόβων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 9:22)
καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνό γ’ ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι τοὺσ μὲν ἄλλουσ ἅπαντασ αὐτονόμουσ ἔδει ποιεῖν καὶ κινδυνεύειν ὑπὲρ τούτου, τὸ δὲ τῶν Ἀθηναίων οὕτω σφόδρα ἐν οὐδενὶ θέσθαι ὥστ’ ἄρδην ἀπολέσαι, σῶσαι παρὸν, ἂν μόνον ψηφίσησθε;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 3:4)
κατασκαπτομένησ δὲ ἀκροπόλεωσ καὶ ἱερῶν καὶ τῆσ πόλεωσ ἄρδην ἀπολλυμένησ καὶ τῆσ χώρασ οὐκ οἶδ’ οἷστισιν ἀνθρώπων διδομένησ, οὐδὲν τούτων ἄρα οἰέσθε οὔτε πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ θεοὺσ οὔτε πρὸσ τὴν Ἀθηνᾶν εἶναι, ἣ κοινὴ μὲν ἀρχηγέτισ ἀμφοῖν ταῖν πόλεοιν, τῆσ δ’ ἐκείνων τὴν ἐπωνυμίαν ἔχει;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 7:4)
εἰ δ’ ἅπασα μὲν ἡ γῆ κατείληπτο, ἐπέρρει δὲ ὥσπερ θαλάττησ ἐπίκλυσισ ἡ στρατιὰ, πάντα δὲ ἄρδην ἀνηρπάζετο, ἀναβλέπειν δὲ οὐκ ἦν, ἀλλ’ οἱ μὲν ἑκόντεσ προσετίθεντο, οἱ δὲ ἄκοντεσ ἤγοντο, οἱ δ’ ἔφευγον εἰσ τὸ εἴσω τῆσ Ἑλλάδοσ ἀεὶ, μόνοι δ’ ἔξω κατελείποντο Ἀθηναῖοι, πρὸσ δὲ τούτοισ ἐκάλουν μὲν κἀνταῦθα τῶν πραγμάτων ὄντων τοὺσ ἐν τῇ συμμαχίᾳ, καὶ προκινδυνεῦσαι τῶν ὑπολοίπων ἐκέλευον μεθ’ ἑαυτῶν ἀπαντήσαντασ εἰσ τὴν Βοιωτίαν, ὑπήκουε δὲ οὐδεὶσ, ἀλλ’ ἐν τοῖσ στενοῖσ οὐ τῆσ Πελοποννήσου μόνον, ἀλλὰ καὶ τῶν ἐλπίδων ἐκάθηντο, ἀπέκειτο δὲ μήτε γῆσ μήτε θαλάττησ εἶναι μηδαμοῦ, τί ταῦτα τοὺσ Ἀχαιοὺσ ἀπὸ τοῦ πύργου κρίνομεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 91:10)
οὐ γὰρ χρημάτων ἐτίμησαν οὐδὲ φυγῆσ οὐδ’ ὅσον δέκα ἔτη μετέστησαν, ἀλλ’ ἄρδην ἀπέκτειναν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 146:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION