헬라어 문장 내 검색 Language

"ἵππων ἔφη ὁ ἄθεοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 912)
"ἀπέθανεν δὲ διὰ ταῦτα καὶ Θεόδωροσ ὁ ἄθεοσ καὶ Διαγόρασ ἐφυγαδεύθη·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 9128)
τούτων δὲ πραττομένων Διαγόρασ ὁ κληθεὶσ ἄθεοσ, διαβολῆσ τυχὼν ἐπ’ ἀσεβείᾳ καὶ φοβηθεὶσ τὸν δῆμον, ἔφυγεν ἐκ τῆσ Ἀττικῆσ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 6 8:1)
Ἀρήτησ δὲ Ἀρίστιπποσ ὁ μητροδίδακτοσ ἐπικληθείσ, οὗ Θεόδωροσ ὁ ἄθεοσ, εἶτα θεόσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. h'. ARISTIPPOS 22:3)
κᾆτ’ ἰαχήθησ καθ’ Ἑλλανίαν προδότισ ἄπιστοσ ἄδικοσ ἄθεοσ·
(에우리피데스, Helen, choral, strophe 24)
"εἴ τισ ἄθεοσ ἢ Χριστιανὸσ ἢ Ἐπικούρειοσ ἥκει κατάσκοποσ τῶν ὀργίων, φευγέτω·
(루키아노스, Alexander, (no name) 38:4)
πρὸσ δὲ τὸν εὐσεβῆ καὶ φιλόθεον ὡσ ἄθεοσ καὶ ἀνόσιοσ ὁ φίλοσ διαβάλλεται καὶ ὡσ τὸ θεῖον παρωθούμενοσ καὶ τὴν πρόνοιαν ἀρνούμενοσ·
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 14:5)
ἐγὼ γὰρ οὐ δύναμαι μαθεῖν πότερον λέγεισ διδάσκειν με νομίζειν εἶναί τινασ θεούσ ‐ καὶ αὐτὸσ ἄρα νομίζω εἶναι θεοὺσ καὶ οὐκ εἰμὶ τὸ παράπαν ἄθεοσ οὐδὲ ταύτῃ ἀδικῶ ‐ οὐ μέντοι οὕσπερ γε ἡ πόλισ ἀλλὰ ἑτέρουσ, καὶ τοῦτ’ ἔστιν ὅ μοι ἐγκαλεῖσ, ὅτι ἑτέρουσ, ἢ παντάπασί με φῂσ οὔτε αὐτὸν νομίζειν θεοὺσ τούσ τε ἄλλουσ ταῦτα διδάσκειν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 99:2)
ὁ γὰρ ἰδὼν ταῦτα μὴ φαύλωσ μηδ’ ἰδιωτικῶσ, οὐδεὶσ οὕτωσ ἄθεοσ ἀνθρώπων ποτὲ πέφυκεν, ὃσ οὐ τοὐναντίον ἔπαθεν ἢ τὸ προσδοκώμενον ὑπὸ τῶν πολλῶν.
(플라톤, Laws, book 12 174:2)
ἐοίκε γὰρ ὁ μὲν ἄθεοσ ἀκίνητοσ εἶναι πρὸσ τὸ θεῖον, ὁ δὲ δεισιδαίμων κινούμενοσ ὡσ οὐ προσήκει διαστρέφεσθαι.
(플루타르코스, De superstitione, section 2 2:2)
ἄθεοσ ἐκλογίζεται καὶ ἀναμιμνῄσκεται πλησμονὰσ αὑτοῦ καὶ οἰνώσεισ καὶ ἀταξίασ περὶ δίαιταν ἢ κόπουσ ὑπερβάλλοντασ ἢ μεταβολὰσ ἀέρων ἀήθεισ καὶ τόπων, ἔπειτα προσκρούσασ ἐν πολιτείαισ καὶ περιπεσὼν ἀδοξίαισ πρὸσ ὄχλον ἢ διαβολαῖσ πρὸσ ἡγεμόνα τὴν αἰτίαν ἐξ αὑτοῦ καὶ τῶν·
(플루타르코스, De superstitione, section 7 6:1)
Φίλιππον, Χαιρέασ Γάιον, ἀλλ’ ἕκαστοσ τούτων ἔλεγε παρακολουθῶν ἦ σ’ ἂν τισαίμην, εἴ μοι δύναμίσ γε παρείη Οὐκ οἰέται θεοὺσ εἶναι ὁ ἄθεοσ, ὁ δὲ δεισιδαίμων οὐ βούλεται, πιστεύει δ’ ἄκων φοβεῖται γὰρ ἀπιστεῖν.
(플루타르코스, De superstitione, section 11 2:1)
νυνὶ δὲ τῷ μὲν ἀθέῳ δεισιδαιμονίασ οὐδὲν μέτεστιν, ὁ δὲ δεισιδαίμων τῇ προαιρέσει ἄθεοσ ὢν ἀσθενέστερόσ ἐστιν ἢ ὥστε δοξάζειν περὶ θεῶν ὃ βούλεται.
(플루타르코스, De superstitione, section 11 4:1)
καὶ μὴν ὁ ἄθεοσ δεισιδαιμονίασ οὐδαμῆ συναίτιοσ , ἡ δὲ δεισιδαιμονία τῇ ἀθεότητι καὶ γενέσθαι παρέσχεν ἀρχὴν καὶ γενομένῃ δίδωσιν ἀπολογίαν, οὐκ ἀληθῆ μὲν οὐδὲ καλήν, προφάσεωσ δέ τινοσ οὐκ ἄμοιρον οὖσαν.
(플루타르코스, De superstitione, section 12 1:1)
Θεόδωροσ μὲν γὰρ ὁ κληθεὶσ ἄθεοσ ἔλεγε τῇ δεξιᾷ τοὺσ λόγουσ ὀρέγοντοσ αὐτοῦ τῇ ἀριστερᾷ δέχεσθαι τοὺσ ἀκροωμένουσ·
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 5 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION