헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτω δ’ ἐκ παλαιοῦ πᾶσιν ἑαυτὴν δοῦσα διετήρησεν ὥσπερ νόμον εἰσ τέλοσ τὴν γνώμην, καὶ διεξῆλθε διὰ πάντων τῶν Ἑλληνικῶν καιρῶν, ἅπασι τὰσ πύλασ ὑπανοίγουσα τοῖσ ἐκ τῶν πολέμων, ἢ κατὰ στάσιν, ἢ κατ’ ἄλλην τινὰ φεύγουσι τύχην πόρρωθεν προκηρύττουσα θαρρεῖν, ὡσ οὐδεὶσ ἔσται τῶν Ἑλλήνων ἄπολισ, ἑώσ ἂν ἡ τῶν Ἀθηναίων ᾖ πόλισ, ἀλλ’ ἢ πατρίδα μεταλλάξουσιν οἷσ συμβαίνει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 21:4)
ἐκ τούτων οὖν φανερὸν ὅτι τῶν φύσει ἡ πόλισ ἐστί, καὶ ὅτι ὁ ἄνθρωποσ φύσει πολιτικὸν ζῷον, καὶ ὁ ἄπολισ διὰ φύσιν καὶ οὐ διὰ τύχην ἤτοι φαῦλόσ ἐστιν, ἢ κρείττων ἢ ἄνθρωποσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 21:2)
εἶναι γοῦν ἄπολισ, ἀοίκοσ, πατρίδοσ ἐστερημένοσ, πτωχόσ, πλανήτησ, βίον ἔχων τοὐφ’ ἡμέραν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 19:3)
ὁ δ’ ἄπολισ καὶ ἀνέστιόσ ἐστι καὶ τῶν ἀναγκαιοτάτων αὐτῷ στέρεται σωμάτων βίου τε τοῦ καθ’ ἡμέραν οὐκ εὐπορεῖ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 56 3:3)
δύναιο δ’ ἄν, ἔφη, τοῦτ’ ἐξ αὐτοῦ μάλιστα μαθεῖν ἐμοῦ, ὃσ ἐν τῇ μεγίστῃ πόλει κράτιστόσ ποτ’ εἶναι τῶν ἄλλων δοκῶν νῦν ἔρημοσ καὶ ἄπολισ καὶ ταπεινὸσ ἐρριμμένοσ τοῦτο πείσομαι, ὅ τι ἂν ἐχθρῷ ὄντι σοι δοκῇ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 1 10:1)
"ἴδετέ με, ἀοίκόσ εἰμι, ἄπολισ, ἀκτήμων, ἄδουλοσ·
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 47:1)
ἴδετε, πῶσ ἀοίκοσ ὢν καὶ ἄπολισ καὶ φυγάσ, ἂν οὕτωσ τύχῃ, καὶ ἀνέστιοσ πάντων τῶν εὐπατριδῶν καὶ πλουσίων ἀταραχώτερον διάγω καὶ εὐρούστερον.
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ καθαριότητοσ. 23:2)
ὦ παντάλαινα κἄτι μᾶλλον ἢ λέγω, δέσποιν’, ὄλωλασ κοὐκέτ’ εἶ, βλέπουσα φῶσ, ἄπαισ ἄνανδροσ ἄπολισ ἐξεφθαρμένη.
(에우리피데스, Hecuba, episode8)
τύραννοσ ἦ ποτ’, ἀλλὰ νῦν δούλη σέθεν, εὔπαισ ποτ’ οὖσα, νῦν δὲ γραῦσ ἄπαισ θ’ ἅμα, ἄπολισ ἔρημοσ, ἀθλιωτάτη βροτῶν .
(에우리피데스, Hecuba, episode, iambics 2:7)
νῦν δ’ ἀξείνου πόντου ξείνα δυσχόρτουσ οἴκουσ ναίω, ἄγαμοσ ἄτεκνοσ ἄπολισ ἄφιλοσ, οὐ τὰν Ἄργει μέλπουσ’ Ἥραν οὐδ’ ἱστοῖσ ἐν καλλιφθόγγοισ κερκίδι Παλλάδοσ Ἀτθίδοσ εἰκὼ <καὶ> Τιτάνων ποικίλλουσ’, ἀλλ’ αἱμόρραντον δυσφόρμιγγα ξείνων αἱμάσσουσ’ ἄταν βωμούσ, οἰκτράν τ’ αἰαζόντων αὐδὰν οἰκτρόν τ’ ἐκβαλλόντων δάκρυον.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, choral, anapests 3:4)
σὺ δ’ οὐκ ἔμ’, ἀλλ’ ἐγὼ σὲ τὸν νεώτερον, γραῦσ ἄπολισ ἄτεκνοσ, ἄθλιον θάπτω νεκρόν.
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, anapests 3:7)
δέδορκεν, ἁ δὲ μεγαλόπολισ ἄπολισ ὄλωλεν οὐδ’ ἔτ’ ἔστι Τροία.
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, lyric3)
ἢ ἐλεῶν ἢ αἰσχυνόμενοσ ἢ δυσωπούμενοσ, ἴσοσ δικαστήσ, εὔνουσ ἅπασιν ἄχρι τοῦ μὴ θατέρῳ ἀπονεῖμαι πλεῖον τοῦ δέοντοσ, ξένοσ ἐν τοῖσ βιβλίοισ καὶ ἄπολισ, αὐτόνομοσ, ἀβασίλευτοσ, οὐ τί τῷδε ἢ τῷδε δόξει λογιζόμενοσ, ἀλλὰ τί πέπρακται λέγων.
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 41 1:1)
πᾶσα δὲ δήπου πόλισ ἄπολισ ἂν γίγνοιτο, ἐν ᾗ δικαστήρια μὴ καθεστῶτα εἰή κατὰ τρόπον·
(플라톤, Laws, book 6 109:1)
ἐν μὲν οὖν ἄλλῃ πολιτείᾳ παῖσ ἀποκεκηρυγμένοσ οὐκ ἂν ἐξ ἀνάγκησ ἄπολισ εἰή, ταύτησ δέ, ἧσ οἵδε οἱ νόμοι ἔσονται, ἀναγκαίωσ ἔχει εἰσ ἄλλην χώραν ἐξοικίζεσθαι τὸν ἀπάτορα ‐ πρὸσ γὰρ τοῖσ τετταράκοντα καὶ πεντακισχιλίοισ οἴκοισ οὐκ ἔστιν ἕνα προσγενέσθαι ‐ διὸ δὴ δεῖ τὸν ταῦτα πεισόμενον ἐν δίκῃ μὴ ὑπὸ ἑνὸσ πατρόσ, ὑπὸ δὲ τοῦ γένουσ ἀπορρηθῆναι παντόσ.
(플라톤, Laws, book 11 104:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION