헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ νύκτα ταύτην ἣν λέγεισ ἐπ’ ἀσπίδοσ ἄστροισι μαρμαίρουσαν οὐρανοῦ κυρεῖν, τάχ’ ἂν γένοιτο μάντισ ἡ ἀνοία τινί.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode17)
ὃσ εἰσ τοσοῦτον ἦλθον δυσδαιμονίασ, εἴτε χρὴ εἰπεῖν νεότητί τε καὶ ἀνοίᾳ τῇ ἐμαυτοῦ, εἴτε καὶ δυνάμει τῶν πεισάντων με ἐλθεῖν εἰσ τοιαύτην συμφορὰν τῶν φρενῶν, ὥστ’ ἀνάγκην μοι γενέσθαι δυοῖν κακοῖν τοῖν μεγίστοιν θάτερον ἑλέσθαι, ἢ μὴ βουληθέντι κατειπεῖν τοὺσ ταῦτα ποιήσαντασ οὐ περὶ ἐμοῦ μόνου ὀρρωδεῖν, εἴ τι ἔδει παθεῖν, ἀλλὰ καὶ τὸν πατέρα οὐδὲν ἀδικοῦντα σὺν ἐμαυτῷ ἀποκτεῖναι ‐ ὅπερ ἀνάγκη παθεῖν ἦν αὐτῷ, εἰ ἐγὼ μὴ ἐβουλόμην ταῦτα ποιῆσαι ‐ ἢ κατειπόντι τὰ γεγενημένα αὐτὸν μὲν ἀφεθέντα μὴ τεθνάναι, τοῦ δὲ ἐμαυτοῦ πατρὸσ μὴ φονέα γενέσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 12:1)
εἰ δ’ ὀρθῶσ τοῦτο νομίζω, εὑρίσκω τοὺσ μὲν ὀργῆσ, τοὺσ δ’ ἐπαίνου κριθέντασ ἂν ἀξίουσ ἐκ τῶν αὐτῶν, οἶδα δ’ ὅτι εἰ Λακεδαιμόνιοι τὰ αὑτῶν πράττειν ἤθελον, οὔτ’ ἂν ὀργὴ Κορινθίων οὔτ’ ἂν μέμψισ Μεγαρέων οὔτε Θηβαίων ἄνοια οὐδὲν ἂν ἴσχυσεν, οὐδ’ ἂν προσέλαβε τῷ μίσει δύναμιν τοῦ ποιῆσαι κακῶσ ποτε τὴν πόλιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 7:5)
εἰσ ἀνάγκην μὲν γὰρ καταστάντασ οὐκ εἰκὸσ ἀκριβῶσ λογίζεσθαι, ἑώσ δέ τίσ ἐστι κύριοσ γνώμησ, ἄνοια πολλὴ καὶ δυστυχία τῆσ ἀσφαλείασ ἀφέμενον ὃ τοῖσ πολεμίοισ συνοίσει, τοῦτ’ ἐξεπίτηδεσ αἱρεῖσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 25:6)
αἴτιον δὲ ταύτησ τῆσ ἀμφισβητήσεωσ, καὶ ὃ ποιεῖ τοὺσ λόγουσ ἐπαλλάττειν, ὅτι τρόπον τινὰ ἀρετὴ τυγχάνουσα χορηγίασ καὶ βιάζεσθαι δύναται μάλιστα, καὶ ἔστιν ἀεὶ τὸ κρατοῦν ἐν ὑπεροχῇ ἀγαθοῦ τινοσ, ὥστε δοκεῖν μὴ ἄνευ ἀρετῆσ εἶναι τὴν βίαν, ἀλλὰ περὶ τοῦ δικαίου μόνον εἶναι τὴν ἀμφισβήτησιν διὰ γὰρ τοῦτο τοῖσ μὲν ἄνοια δοκεῖν τὸ δίκαιον εἶναι, τοῖσ δ’ αὐτὸ τοῦτο δίκαιον, τὸ τὸν κρείττονα ἄρχειν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 66:3)
καί μοι δοκοῦσιν ἀγνοεῖν οἱ ζωγράφοι τὸν Ἔρωτα, συντομώτατον δ’ εἰπεῖν, ὅσοι τοῦ δαίμονοσ τούτου ποιοῦσιν εἰκόνασ, ἐστὶν γὰρ οὔτε θῆλυσ οὔτ’ ἄρσην, πάλιν οὔτε θεὸσ οὔτ’ ἄνθρωποσ, οὔτ’ ἀβέλτεροσ οὔτ’ αὖθισ ἔμφρων, ἀλλὰ συνενηνεγμένοσ πανταχόθεν, ἑνὶ τύπῳ τε πόλλ’ εἴδη φέρων, ἡ τόλμα μὲν γὰρ ἀνδρόσ, ἀνδρόσ δειλία γυναικόσ, ἡ δ’ ἄνοια μανίασ, ὁ δὲ λόγοσ φρονοῦντοσ, ἡ σφοδρότησ δὲ θηρόσ, ὁ δὲ πόνοσ ἀδάμαντοσ, ἡ φιλοτιμία δὲ δαίμονοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 13 1:1)
νὴ Δία, κακοδαιμονῶσι γὰρ ἅνθρωποι καὶ ὑπερβάλλουσιν ἀνοίᾳ.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 19:1)
ὁδὶ δὲ κραυγῇ μόνον καὶ ἀνοίᾳ διὰ δυστυχῆ φθόγγον καὶ κακὴν ἔγκλισιν καὶ τὰσ ἐκμελεῖσ καμπὰσ καὶ λήρουσ καὶ κυνισμοὺσ καὶ ὀλέθρουσ ἀκλεῶσ ἀπολλύμενοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 65:4)
ἡ γὰρ τῶντρόπων κουφότησ καὶ τὸ ἀλόγιστον οὐκ ἐᾷ μένειν ἐπὶ τοῖσ ἐλάττοσιν οὐδ’ ἔχει μέτρον οὐδὲν ἡ ἄνοια τῶν ἁμαρτημάτων, ἀλλ’ ἐπὶ πᾶν ὁμοίωσ πρόεισι καὶ παντὸσ ἅπτεται μετὰ τῆσ ἴσησ εὐχερείασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 97:4)
τοσαύτη γὰρ ἄνοια καὶ θεοβλάβεια τοὺσ δυστήνουσ ἐκείνουσ κατέσχεν, ὥσθ’ ὑπέμειναν ἐπιστολὰσ γράψαι πρὸσ τὸν τύραννον αὐτογράφουσ δηλοῦντεσ αὐτῷ τὸ πλῆθόσ τε τῶν μετεχόντων τῆσ συνωμοσίασ καὶ χρόνον, ἐν ᾧ τὴν κατὰ τῶν ὑπάτων ἐπίθεσιν ἔμελλον ποιήσεσθαι, πεισθέντεσ ὑπὸ τῶν ἀφικομένων ὡσ αὐτοὺσ παρὰ τοῦ τυράννου γραμμάτων, ὅτι βούλεται προειδέναι, τίνασ αὐτῷ προσήκει Ῥωμαίων εὖ ποιεῖν κατασχόντι τὴν ἀρχήν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 7 2:1)
αἴτιον δὲ τούτων ἐστίν, ὅτι τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν κακῶν οὐδὲν αὐτὸ καθ’ αὑτὸ παραγίνεται τοῖσ ἀνθρώποισ, ἀλλὰ συντέτακται καὶ συνακολουθεῖ τοῖσ μὲν πλούτοισ καὶ ταῖσ δυναστείαισ ἄνοια καὶ μετὰ ταύτησ ἀκολασία, ταῖσ δὲ ἐνδείαισ καὶ ταῖσ ταπεινότησιν καὶ σωφροσύνη καὶ πολλὴ μετριότησ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2346)
καὶ γὰρ οἷσ μὲν αἱρ́εσισ γεγένηται τὰ ἄλλα εὐτυχοῦσι, πολλὴ ἄνοια πολεμῆσαι·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 47 1:1)
τίσ οὖν ἔσχεν ὑμᾶσ ἄνοια φυγεῖν μὲν τὸν θεὸν, ὑπὸ βασιλέα δὲ εἶναι θέλειν;
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 121:1)
καὶ αὐτὸσ δ’ ὁ βασιλεὺσ πολλοὺσ τοιούτουσ περὶ αὑτὸν εἶχεν ἀνοίᾳ καὶ πονηρίᾳ πάντασ ὑπερβεβληκὼσ τοὺσ πρὸ αὐτοῦ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 398:3)
ἀνοίᾳ τε τῇ ἐντεῦθεν ἤρξατο νοσεῖν τὸ ἔθνοσ Γεσσίου Φλώρου, ὃσ ἡγεμὼν ἦν, τῇ ἐξουσίᾳ τοῦ ὑβρίζειν ἀπονοήσαντοσ αὐτοὺσ ἀποστῆναι Ῥωμαίων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 32:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION