헬라어 문장 내 검색 Language

ἀτὰρ τὸ μὲν σῶμ’ οὐκ ἄμορφοσ εἶ, ξένε, ὡσ ἐσ γυναῖκασ, ἐφ’ ὅπερ ἐσ Θήβασ πάρει·
(에우리피데스, episode 2:1)
οἶσθ’ ἡνίκ’ ἦλθεσ Ἰλίου κατάσκοποσ, δυσχλαινίᾳ τ’ ἄμορφοσ, ὀμμάτων τ’ ἄπο φόνου σταλαγμοὶ σὴν κατέσταζον γένυν;
(에우리피데스, Hecuba, episode17)
ἡγεῖται δὲ ἀνὴρ ὠχρὸσ καὶ ἄμορφοσ, ὀξὺ δεδορκὼσ καὶ ἐοικὼσ τοῖσ ἐκ νόσου μακρᾶσ κατεσκληκόσι.
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 5:4)
καὶ παρῆλθεν ἄμορφόσ τισ ἐξυρημένοσ τὴν κεφαλήν, ὀλίγασ ἐπὶ τῇ κορυφῇ τρίχασ ὀρθὰσ ἔχων οὗτοσ ὠρχήσατό τε κατακλῶν ἑαυτὸν καὶ διαστρέφων, ὡσ γελοιότεροσ φανείη, καὶ ἀνάπαιστα συγκροτῶν διεξῆλθεν αἰγυπτιάζων τῇ φωνῇ, καί τέλοσ ἐπέσκωπτεν ἐσ τοὺσ παρόντασ.
(루키아노스, Symposium, (no name) 18:2)
ἔτι δὲ καὶ αὐτόσ, ὡσ μὴ παντάπασιν ἄμορφοσ εἰήν, προσωπεῖόν τι ἐρασμιώτατον περιθέμενοσ, διάχρυσον καὶ λιθοκόλλητον, καὶ ποικίλα ἐνδὺσ ἐντυγχάνω αὐτοῖσ·
(루키아노스, Timon, (no name) 27:4)
πλανώμενοσ γὰρ ἂν ἁπάντῃ τοιοῦτοσ ὢν ἄμορφοσ φαίνοιτο.
(플라톤, Laws, book 6 8:2)
εἰ δὲ τούτων καὶ τῶν ὁμοίων ἀνδρῶν ἕκαστοσ πένησ μὲν ἢ πλούσιοσ ἢ ἀσθενὴσ ἢ ἰσχυρὸσ ἢ ἄμορφοσ ἢ καλὸσ ἢ εὔγηρωσ ἢ ὠκύμοροσ διὰ τύχην γέγονε μέγαν δὲ στρατηγὸν καὶ μέγαν νομοθέτην καὶ μέγαν ἐν ἀρχαῖσ καὶ πολιτείαισ ἕκαστοσ ἑαυτὸν ἀρετῇ καὶ λόγῳ παρέσχηκε, φέρε θεῶ τὸν Ἀλέξανδρον ἅπασι παραβάλλων.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 12 3:8)
"ὡσ δ’ ἄστρον ἢ φῶσ ἤ τι σῶμα θεῖον καὶ οὐράνιον, δέδια μὴ ἄμορφοσ καὶ ἀπρεπὴσ καὶ καταισχύνουσα τὴν καλὴν ἐπωνυμίαν εἴ γε τῶν ἐν οὐρανῷ τοσούτων τὸ πλῆθοσ ὄντων μόνη φωτὸσ ἀλλοτρίου δεομένη περίεισι κατὰ Παρμενίδην αἰεὶ παπταίνουσα πρὸσ αὐγὰσ ἠελίοιο ὁ μὲν οὖν ἑταῖροσ ἐν, τῇ διατριβῇ τοῦτο δὴ τὸ Ἀναξαγόρειον ἀποδεικνὺσ ὡσ ἥλιοσ ἐντίθησι τῇ σελήνῃ τὸ λαμπρόν εὐδοκίμησεν·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 16 2:7)
ὑπὸ τοῦ σπέρματοσ ἐγγενομένησ, ἔφυ τοιοῦτο καὶ διεβλάστησεν οὕτωσ ἡ ἄμορφοσ ὕλη καὶ ἀόριστοσ ὑπὸ τῆσ ψυχῆσ ἐνούσησ σχηματισθεῖσα μορφὴν ἔσχε τοιαύτην καὶ διάθεσιν.
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 4, section 1 7:1)
οὐδὲ γὰρ τάξισ οὐδὲ μέτρον οὐδὲν οὐδὲ διορισμόσ, ἀλλὰ κίνησισ ἀόριστοσ ὥσπερ ἄμορφοσ ὕλη χρόνου καὶ ἀσχημάτιστοσ·
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 8, section 4 10:2)
καὶ γὰρ ἡ μορφὴ καὶ τὸ σχῆμα πέρασ ἐστὶ τοῦ μεμορφωμένου καὶ ἐσχηματισμένου παντόσ, ὧν στερήσει καθ’ αὑτὴν ἄμορφοσ ἦν καὶ ἀσχημάτιστοσ·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Πῶσ Πλάτων ἔλεγε τὸν θεὸν ἀεὶ γεωμετρεῖν. 10:2)
τῆσ δὲ γῆσ καὶ τοῦ ὕδατοσ ἔστι τινὰ πρότερα ἐξ ὧν γέγονεν, ἡ ὕλη ἄμορφοσ οὖσα καὶ ἀειδήσ, καὶ τὸ εἶδοσ ὃ καλοῦμεν ἐντελέχειαν, καὶ ἡ στέρησισ.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 1, Τίνι διαφέρει ἀρχὴ καὶ στοιχεῖα. 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION