헬라어 문장 내 검색 Language

ὦ πόποι ἦ μεγάλασ ἀγαθᾶσ τε πο‐ λισσονόμου βιοτᾶσ ἐπεκύρσαμεν, εὖθ’ ὁ γηραιὸσ πανταρκὴσ ἀκάκασ ἄμαχοσ βασιλεὺσ ἰσόθεοσ Δαρεῖοσ ἆρχε χώρασ.
(아이스킬로스, 페르시아인들, choral, strophe 11)
καὶ ὡσ μὲν αἴνιγμά ἐστιν ἐν τῷ λόγῳ δῆλον, δῆλον δὲ καὶ οἷ τελευτᾷ τὸ αἴνιγμα, ὡσ ἄρα πολλή τισ καὶ ἄμαχοσ ἡ δύναμισ τοῦ θεοῦ, καὶ δύναιτ’ ἂν καὶ ὄνουσ πτεροῦν, οὐχ ἵππουσ μόνον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Διόνυσος 2:13)
τότ’ ἄμαχοσ δαίμων Δαϊανείρᾳ πολύδακρυν ὕφανε μῆτιν ἐπίφρον’, ἐπεὶ πύθετ’ ἀγγελίαν ταλαπενθέα, Ιὄλαν ὅτι λευκώλενον Διὸσ υἱὸσ ἀταρβομάχασ ἄλοχον λιπαρὸ[ν π]οτὶ δόμον πέμποι.
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, dithyrambs, ode 16 [Ἡρακλῆσ] 2:3)
ποία γὰρ ἔτι τηλικαύτη δύναμισ ἢ τίσ οὕτωσ ἀνὴρ ἄμαχοσ καὶ θεοῦ ῥώμην ἔχων, ὃσ ἐπιφανεὶσ ἐδύνατο σῶσαι τοὺσ ἀπολωλότασ ἤδη;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 113:1)
ἀπότομόσ τε γὰρ ἐστὶ ταύτῃ ἡ ἀκρόπολισ καὶ ἄμαχοσ·
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 84 4:1)
τοιγαροῦν οὐδ’ ἐπιχειρεῖν τισ ἐτόλμα τῶν γεννικῶν καὶ τὰ αὐτὰ ἐμοὶ προαιρουμένων, ἀλλ’ ἀπέγνωστο παντάπασιν ἡ ἐλευθερία καὶ ἄμαχοσ ἡ τυραννὶσ ἐδόκει, πρὸσ τοσούτουσ ἐσομένησ τῆσ ἐπιχειρήσεωσ.
(루키아노스, Tyrannicida, (no name) 6:3)
ἐν τούτῳ δὴ ἄν τισ γενόμενοσ γνοίη οἱοῖ ἄρα ἐτύγχανον ὄντεσ τὴν ἀρετὴν οἱ Μαραθῶνι δεξάμενοι τὴν τῶν βαρβάρων δύναμιν καὶ κολασάμενοι τὴν ὑπερηφανίαν ὅλησ τῆσ Ἀσίασ καὶ πρῶτοι στήσαντεσ τρόπαια τῶν βαρβάρων, ἡγεμόνεσ καὶ διδάσκαλοι τοῖσ ἄλλοισ γενόμενοι ὅτι οὐκ ἄμαχοσ εἰή ἡ Περσῶν δύναμισ, ἀλλὰ πᾶν πλῆθοσ καὶ πᾶσ πλοῦτοσ ἀρετῇ ὑπείκει.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μενέξενος 43:1)
αἰσθομένη δὲ ἡ Κλεοπάτρα τὴν Ὀκταουίαν ὁμόσε χωροῦσαν αὑτῇ, καὶ φοβηθεῖσα μὴ τοῦ τρόπου τῇ σεμνότητι καὶ τῇ Καίσαροσ δυνάμει προσκτησαμένη τὸ καθ’ ἡδονὴν ὁμιλεῖν καὶ θεραπεύειν Ἀντώνιον ἄμαχοσ γένηται καὶ κρατήσῃ παντάπασι τοῦ ἀνδρόσ, ἐρᾶν αὐτὴ προσεποιεῖτο τοῦ Ἀντωνίου, καὶ τὸ σῶμα λεπταῖσ καθῄρει διαίταισ·
(플루타르코스, Antony, chapter 53 3:1)
νυνὶ δὲ ὁ πᾶσι μὲν ἄριστα χρῆσθαι τοῖσ πρὸσ πόλεμον, μάλιστα δὲ καιρῷ πεφυκὼσ Καῖσαρ ἅμα τῷ πυθέσθαι τὴν ἀπόστασιν ἄρασ ἐχώρει ταῖσ αὐταῖσ ὁδοῖσ ἃσ διῆλθε, καὶ βίᾳ καὶ τάχει τῆσ πορείασ διὰ τοσούτου χειμῶνοσ ἐπιδειξάμενοσ τοῖσ βαρβάροισ ὡσ ἄμαχοσ αὐτοῖσ καὶ ἀήττητοσ ἔπεισι στρατόσ.
(플루타르코스, Caesar, chapter 26 2:1)
ἐπεὶ δὲ ἑώρα τὴν μὲν σύγκλητον ἐχθρὰν ἄντικρυσ, ἀμβλὺν δὲ τῇ πρὸσ αὐτὸν εὐνοίᾳ τὸν Φάννιον, αὖθισ ἑτέροισ νόμοισ ἀπηρτήσατο τὸ πλῆθοσ, ἀποικίασ μὲν εἷσ Τάραντα καὶ Καπύην πέμπεσθαι γράφων, καλῶν δὲ ἐπὶ κοινωνίᾳ πολιτείασ τοὺσ Λατίνουσ, ἡ δὲ βουλὴ δείσασα μὴ παντάπασιν ἄμαχοσ γένηται, καινὴν καὶ ἀσυνήθη πεῖραν ἐπῆγε τοῖσ πολλοῖσ ἀποτροπῆσ, ἀντιδημαγωγοῦσα καὶ χαριζομένη παρὰ τὸ βέλτιστον.
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 8 3:1)
οὕτω μὲν ὁ Φίλιπποσ ἐξέπεσε τοῦ Ἑλλησπόντου τότε καὶ κατεφρονήθη, δοκῶν ἄμαχόσ τισ εἶναι καὶ ἀνανταγώνιστοσ, ὁ δὲ Φωκίων καὶ ναῦσ τινασ εἷλεν αὐτοῦ καὶ φρουρουμένασ πόλεισ ἀνέλαβε, καὶ πολλαχόθι τῆσ χώρασ ἀποβάσεισ ποιούμενοσ ἐπόρθει καὶ κατέτρεχε, μέχρι οὗ τραύματα λαβὼν ὑπὸ τῶν προσβοηθούντων ἀπέπλευσε.
(플루타르코스, chapter 14 5:1)
πεσόντοσ δὲ ἐκείνου καὶ τροπῆσ γενομένησ τῶν περὶ αὐτόν, οἱ Λακεδαιμόνιοι διώκοντεσ καὶ κρατοῦντεσ ἔλαθον εἰσ τὸ πεδίον συνεμβαλόντεσ καὶ ἀποληφθέντεσ ὑπὸ τῶν ὁπλιτῶν, ἐφ’ οὓσ ὁ Πύρροσ ἄρτι τὸν θάνατον τοῦ παιδὸσ ἀκηκοὼσ καὶ περιπαθῶν ἐπέστρεψε τοὺσ ἱππεῖσ τῶν Μολοσσῶν, καὶ πρῶτοσ εἰσελάσασ ἐνεπίμπλατο φόνου τῶν Λακεδαιμονίων, ἀεὶ μέν τισ ἄμαχοσ καὶ δεινὸσ ἐν τοῖσ ὅπλοισ φαινόμενοσ, τότε δὲ ὑπερβάλλων τόλμῃ καὶ βίᾳ τοὺσ προτέρουσ ἀγῶνασ.
(플루타르코스, chapter 30 5:1)
ὧν δ’ ἄμαχοσ ἡ δύναμίσ ἐστιν, ὑπὸ τούτων ἧττον ἀδικεῖται τὰ εἴκοντα τῶν ἀνθισταμένων.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Διὰ τί τὰ ὕδνα δοκεῖ τῇ βροντῇ γίγνεσθαι, καὶ διὰ τί τοὺσ καθεύδοντασ οἰόνται μὴ κεραυνοῦσθαι. 28:2)
ἄμαχοσ γὰρ ἡ φιλοφροσύνη, καὶ τὸ πάντασ εἰσ ταὐτὸ συνάγειν ἐπιεικῶσ τοὺσ χαρίεντασ ἣδιστον παρεῖχε πολλάκισ μὲν γὰρ ἐμιμεῖτο τῶν παλαιῶν τὸν Κίμωνα, πολλοὺσ καὶ παντοδαποὺσ ἑστιῶν ἡδέωσ·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Εἰ ἡ θάλασσα τῆσ γῆσ εὐοψοτέρα. 4:2)
ἐὰν δὲ δὴ καὶ φανερόσ τισ ἐν τῷ παρρησιάζεσθαι τὰ μὲν εἰσ αὑτὸν ἁμαρτήματα τοῦ φίλου κομιδῇ προϊέμενοσ καὶ ἀπολείπων, ἄλλασ δέ τινασ αὐτοῦ πλημμελείασ ἐλέγχων καὶ δάκνων ἐφ’ ἑτέροισ καὶ μὴ φειδόμενοσ, ἄμαχοσ ὁ τόνοσ τῆσ παρρησίασ οὗτόσ ἐστι καὶ τῇ γλυκύτητι τοῦ νουθετοῦντοσ ἐπιτείνων τὸ πικρὸν καὶ αὐστηρὸν τῆσ νουθεσίασ.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 26 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION