헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

σκέψαι δ’, ἐὰν μὴ τοῖσ ἐμοῖσ πεισθῇσ λόγοισ, οἱο͂́σ σε χειμὼν καὶ κακῶν τρικυμία ἔπεισ’ ἄφυκτοσ ·
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 3:6)
καὶ τῶνδε ἄφυκτοσ ἡ γέννα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.367)
μετεξετέροισι γὰρ μεγάλησ ἐσχάρησ ἔκπτωσισ τῆσ φλεβὸσ τὸ στόμιον ἐσ μέζον εὐρύνει · εὖτε καὶ θρόμβοι ἔνδον ἐγγίγνονται καὶ μίμνουσι ἔσω, ἄφυκτοσ ἡ νοῦσοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.240)
ἀπέσκηψε πολλοῖσι ἐσ ὕδρωπα ἡ ποδάγρη, ἄλλοτε δὲ ἐσ ἆσθμα· καὶ τῶνδε ἄφυκτοσ ἡ διαδοχή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.340)
Μέγα μὲν οὖν τὸ πάθοσ ἐσ δύναμιν · κτεῖναι γὰρ πάντων μᾶλλον δυνατώτατον· ἀτὰρ καὶ ἰδέσθαι αἰσχρὸν καὶ δειματῶδεσ τὰ πάντα ὡσ ἐλέφασ τὸ θηρίον· ἀλλ’ ἄφυκτοσ ἡ νοῦσοσ · τίκτεται γὰρ θανάτου ἐπ’ αἰτίῃ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.361)
ὁκόσοισι δὲ ἐκ τῶνδε ἄφυκτοσ ἡ νοῦσοσ, ἐλλεβόρῳ χρέεσθαι, τῇ ἐσχάτῃ καὶ δυνατωτάτῃ πάντων ἀγωγῇ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.70)
δίδωσι γὰρ αὐτὸσ καὶ τοῦτ’ ἔστιν ἄφυκτοσ εἱμαρμένη, ὅ τι ἂν ἑκάστῳ νείμῃ Ζεὺσ, οὗ πάντα τὰ ὄντα γεννήματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 7:12)
ὥσπερ γὰρ, οἶμαι, κυβερνήτῃ παρὰ μὲν τὸν χειμῶνα καὶ τὸν σκηπτὸν ἀφέντι τὴν ναῦν συγγνώμη, οὐρίᾳ δὲ παρὸν πλεῖν προεμένῳ κατηγόρημα καὶ μέμψισ ἄφυκτόσ ἐστιν, οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν τοιούτων αἱ μὲν δυσκολίαι τῶν καιρῶν ἀπολογίασ ἐνδιδόασι τοῖσ ἀφεστηκόσιν, αἱ δ’ ἐν ταῖσ εὐτυχίαισ ἀγνωμοσύναι σαφῆ καὶ καθαρὰν τὴν μέμψιν ἐργάζονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 12:10)
Πυρετῷ λυγγώδει, ὀπὸν σιλφίου, ὀξύμελι, δαῦκον τρίψασ, πιεῖν δίδου, καὶ χαλβάνην ἐν μέλιτι, καὶ κύμινον ἐκλεικτικὸν, καὶ χυλὸν πτισάνησ ἐπὶ τουτέοισι Ῥοφέειν‧ ἄφυκτοσ δὲ ὁ τοιοῦτοσ, ἢν μὴ ἱδρῶτεσ κριτικοὶ καὶ ὕπνοι ὁμαλοὶ ἐπιγένωνται, καὶ οὖρα παχέα καὶ δριμέα καταδράμῃ, ἢ ἐσ ἀπόστασιν στηρίζῃ‧ κόκκαλοσ καὶ σμύρνα ἐκλεικτόν‧ πίνειν δὲ τούτοισι διδόναι ὀξύμελι ὡσ ἐλάχιστον‧ ἢν δὲ διψώδεεσ ἐώσι σφόδρα, τοῦ κριθίνου ὕδατοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 10.9)
Ὑδρώπων δύο φύσιεσ, ὧν ὁ μὲν ὑποσαρκίδιοσ, ἐγχειρέων γίγνεσθαι ἄφυκτοσ, ὁ δὲ μετ’ ἐμφυσημάτων, πολλῆσ εὐτυχίησ δεόμενοσ‧ μάλιστα δὲ ταλαιπωρίη, καὶ πυρίη, καὶ ἐγκρατείη‧ ξηρὰ δὲ καὶ δριμέα ἐσθιέτω‧ οὕτω γὰρ οὐρητικώτατοσ ἂν εἰή, καὶ ἰσχύοι μάλιστα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 20.1)
ἐγὼ δὲ ἐπανιὼν ποικίλα, ὦ ἑταῖρε, πρὸσ ἐμαυτὸν ἐνενόουν, τὸ φιλόδοξον οἱο͂́ν τί ἐστιν ἀναλογιζόμενοσ, ὡσ μόνοσ οὗτοσ ὁ ἔρωσ ἄφυκτοσ καὶ τοῖσ πάνυ θαυμαστοῖσ εἶναι δοκοῦσιν, οὐχ ὅπωσ ἐκείνῳ τἀνδρὶ καὶ τἄλλα ἐμπλήκτωσ καὶ ἀπονενοημένωσ βεβιωκότι καὶ οὐκ ἀναξίωσ τοῦ πυρόσ.
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 18:1)
ὁ δ’ ἄφυκτοσ;
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 11 2:3)
νυκτὶ γὰρ ἐν πρώτῃ θάλαμον σχάσε μῆνισ ἄφυκτοσ, ὡσ μὴ λέκτρον ἰδεῖν δεύτερον ἠέλιον.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 422 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION