헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀλλὰ καὶ ἄδοξοσ ἡ ξυμμορφή· δοκέει γὰρ τοῖσι ἐσ τὴν σελήνην ἀλιτροῖσι ἀφικνεῖ σθαι ἡ νοῦσοσ· τοὔνεκεν ἱερὴν κικλήσκουσι τὴν πάθην· ἀτὰρ καὶ δι’ ἄλλασ προφάσιασ, ἢ μέγεθοσ τοῦ κακοῦ· ἱερὸν γὰρ τὸ μέγα· ἢ ἰήσιοσ οὐκ ἀνθρωπίνησ, ἀλλὰ θείησ, ἢ δαίμονοσ δόξησ ἐσ τὸν ἄνθρωπον εἰσόδου, ἢ ξυμπάντων ὁμοῦ, τήνδε ἐκίκλησκον ἱερήν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.28)
εἰ γὰρ ἡ μὲν εἰρήνη ἐγεγόνει, μηδὲν δ’ ὕστερον ἐξηπάτησθ’ ὑμεῖσ μηδ’ ἀπωλώλει τῶν συμμάχων μηδείσ, τίν’ ἀνθρώπων ἐλύπησεν ἂν ἡ εἰρήνη, ἔξω τοῦ ἄδοξοσ γεγενῆσθαι;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 132:5)
πέμπτοσ νεώτεροσ, ἄδοξοσ, οὗ μνημονεύει Διονύσιοσ ἐν Κριτικοῖσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. a'. QALHS 17:8)
" φησὶ δ’ Ἀριστόξενοσ ὅτι ἔνθεν καὶ ἄδοξοσ ἦν, ὅτι μηδὲ πόλεωσ, ἀλλὰ κώμησ, καὶ ταῦτα ἀφανοῦσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. q'. MUSWN 3:3)
τὰ δ’ ἐκ τῶν μελλόντων, οἱο͂ν ταῖσ ὑπονοίαισ μὴ ἀδικεῖν τὰσ πρεσβείασ, ὅπωσ μὴ ἄδοξοσ ἡ Ἑλλὰσ γένηται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 105:5)
Ἀντίγονοσ δέ φησιν ὁ Καρύστιοσ ἐν τῷ Περὶ Πύρρωνοσ τάδε περὶ αὐτοῦ, ὅτι τὴν ἀρχὴν ἄδοξόσ τ’ ἦν καὶ πένησ καὶ ζωγράφοσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 2:5)
νομίζομεν, ὦ ἄνδρεσ διά τε τὸν χαρακτῆρα ὑδαρὴσ γὰρ καὶ κεχυμένοσ καὶ ψυχρόσ καὶ ὅτι ὁ λέγων αὐτούσ, ὢν οὔτε ἄδοξοσ καὶ μετὰ Λυκοῦργον τὴν διοίκησιν τῶν δημοσίων χρημάτων παραλαβών, ἐξητασμένοσ δὲ πολλάκισ αὐτόσ, ὡσ ἐν τοῖσ λόγοισ περὶ ἁπάντων μηνύει, καὶ ἐν ἰδίοισ καὶ ἐν δημοσίοισ ἀγῶσιν οὐκ ἂν ἦν ἀδύνατοσ, ὥστε Δεινάρχῳ λογογράφῳ·
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 11 6:3)
καὶ γὰρ οὐκ ἄδοξοσ ἡ σωτηρία παρ’ οἷσ διὰ τοσούτων ἔργων ἐπεδειξάμεθα τὰσ ἀρετάσ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 454:2)
Ποτάμων δὲ οὐκ ἄδοξοσ ῥήτωρ ἔτη ἐνενήκοντα.
(루키아노스, Macrobii, (no name) 23:8)
"ἐλυπεῖτο οὖν ὁ Μενεκράτησ καὶ ἐπὶ τῇ καταδίκῃ, ἐπεὶ ἐκ πλουσίου πένησ καὶ ἐξ ἐνδόξου ἄδοξοσ ἐν ὀλίγῳ ἐγένετο·
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 24:9)
φαῦλοσ γὰρ οὐδεὶσ ἐνέπιπτεν εἰσ τοῦτον τὸν κολασμὸν οὐδ’ ἄδοξοσ, ὥσ που καὶ Πλάτων ὁ κωμικὸσ εἴρηκε τοῦ Ὑπερβόλου μνησθείσ, καίτοι πέπραχε τῶν προτέρων μὲν ἄξια, αὑτοῦ δὲ καὶ τῶν στιγμάτων ἀνάξια.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 13 5:1)
Σπάρταν ἔλαχεσ, ταύταν κόσμει, κἂν ἄδοξοσ ᾖ κἂν νοσώδησ κἂν ταράττηται στάσεσιν ὑφ’ ἑαυτῆσ καὶ πράγμασι μὴ ὑγιαίνουσιν.
(플루타르코스, De exilio, section 8 1:1)
ἄδοξόσ;
(플루타르코스, De exilio, section 153)
πολὺ δὲ καί Σκυθία λειπόμενον ἔργον καί Ἰνδοί, καὶ πρόφασισ οὐκ ἄδοξοσ ἐπὶ ταῦτα τῆσ πλεονεξίασ ἡμερῶσαι τὰ βαρβαρικά, τίσ δ’ ἂν ἢ Σκυθῶν ἵπποσ ἢ τοξεύματα Πάρθων ἢ πλοῦτοσ Ἰνδῶν ἐπέσχε μυριάδασ ἑπτὰ Ῥωμαίων ἐν ὅπλοισ ἐπερχομένασ Πομπηϊού καί Καίσαροσ ἡγουμένων, ὧν ὄνομα πολὺ πρότερον ἤκουσαν ἢ τὸ Ῥωμαίων;
(플루타르코스, Pompey, chapter 70 3:1)
συνεξανίστανται, προσδραμὼν ἀνδρὶ πρεσβυτέρῳ νέοσ ἔτι καὶ ἄδοξοσ ἐνδόξῳ, κατὰ μικρὸν αἰρόμενοσ ὑπὸ τῆσ περὶ ἐκεῖνον δυνάμεωσ καὶ συναυξανόμενοσ ἤρεισε καὶ κατερρίζωσεν ἑαυτὸν εἰσ τὴν πολιτείαν.
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 11 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION