헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ δὲ χάρισ πρὸσ ὃν ἐχαρίζετο ἄδηλοσ γεγένηται·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 233 1:6)
ὧν δ’ ἡ στέρησισ ἄδηλοσ καὶ ἀνώνυμοσ, οἱο͂ν ἐν χαλκῷ σχήματοσ ὁποιουοῦν ἢ ἐν πλίνθοισ καὶ ξύλοισ οἰκίασ, ἐκ τούτων δοκεῖ γίγνεσθαι ὡσ ἐκεῖ ἐκ κάμνοντοσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 102:1)
τὸ δ’ ὡσ εἶδοσ ὁ λόγοσ, ἀλλὰ ἄδηλοσ ἐὰν μὴ μετὰ τῆσ αἰτίασ ᾖ ὁ λόγοσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 59:5)
ἄδηλοσ γὰρ καὶ ἡ ἐπιστήμη εἰ ἔσω ἢ ἔξω, ὥσπερ κἀκεῖνοσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 95:1)
τὰ δ’ αἴτια ἀόριστα ἀφ’ ὧν ἂν γένοιτο τὰ ἀπὸ τύχησ, διὸ ἄδηλοσ ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ καὶ αἴτιον κατὰ συμβεβηκόσ, ἁπλῶσ δ’ οὐδενόσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 129:3)
ἔστι δὲ πρῶτον μὲν ἐκεῖν’ οὐκ ἄδηλοσ ἐρῶν, ἐξ ὧν ἰδίᾳ πρόσ τινασ αὐτὸσ διεξιὼν ἀπηγγέλλετό μοι, ὡσ εἴπερ ἀληθῶσ ἐπεπόνθειν ταῦθ’ ἃ λέγω, δίκασ ἰδίασ μοι προσῆκεν αὐτῷ λαχεῖν, τῶν μὲν ἱματίων καὶ τῶν χρυσῶν στεφάνων τῆσ διαφθορᾶσ καὶ τῆσ περὶ τὸν χορὸν πάσησ ἐπηρείασ, βλάβησ, ὧσ δ’ εἰσ τὸ σῶμ’ ὑβρίσθαι φημί, ὕβρεωσ, οὐ μὰ Δί’ οὐχὶ δημοσίᾳ κρίνειν αὐτὸν καὶ τίμημ’ ἐπάγειν ὅ τι χρὴ παθεῖν ἢ ἀποτεῖσαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 35:1)
μὴ διαλυσάμενοσ μὲν γὰρ γίγνεται χρήστησ ἄδηλοσ εἴτ’ ἀποδώσει δικαίωσ εἴτε μή, μετὰ δὲ τῆσ γυναικὸσ τἀκείνησ ἀποδοὺσ οἰκεῖοσ καὶ κηδεστήσ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Α 15:2)
αὐτὸσ ὅδε ὁ Ποίαντοσ παῖσ, οὐκ ἄδηλοσ τῇ ξυμφορᾷ, μόλισ καὶ χαλεπῶσ προβαίνων.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ 8:3)
ἑώσ μὲν οὖν ὁ βασιλεὺσ τῶν Λακεδαιμονίων Κλεόμβροτοσ ἔζη, πολλοὺσ ἔχων τοὺσ συνασπίζοντασ καὶ προθύμωσ πρὸ αὐτοῦ ἀποθνήσκοντασ, ἄδηλοσ ἦν ἡ ῥοπὴ τῆσ νίκησ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 55 6:1)
τέωσ μὲν οὖν ἄδηλοσ αὐτῶν ἡ διάνοια τῆσ ἀποστάσεωσ ἦν, ἐν δὲ τῷ πρὸσ Ἀλβανοὺσ ἐφανερώθη πολέμῳ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 6 3:1)
ὁ δὲ Ἀλβανὸσ Φουφέττιοσ ἡ̓͂ν γὰρ δὴ ἔτι ἄδηλοσ καὶ τῶν ἑαυτοῦ φίλων πολλοῖσ προδοσίαν μηχανώμενοσ’ συγκαλέσασ τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ Ἀλβανῶν λοχαγοὺσ καὶ ταξιάρχουσ λέγει πρὸσ αὐτοὺσ τοιάδε·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 23 8:1)
Ἡρώδου δ’ ἐν οἷσ εἶπον ὄντοσ ἀφεώρα τὰ πάντα πράγματα εἰσ Ἀντίπατρον, κἀφ’ οἷσ ὠφελήσειεν κυροῦν οὐκ ἀπήλλακτο ἐξουσίασ ἐπικεχωρηκότοσ τε τοῦ πατρὸσ ἐλπίδι εὐνοίασ καὶ πίστεωσ, καὶ περαιτέρω κτᾶσθαι τὴν ἐπ’ αὐτοῖσ ἐξουσίαν τολμηρὸσ καθιστάμενοσ διὰ τὸ ἄδηλοσ τῷ πατρὶ εἶναι κακουργῶν κἀφ’ οἷσ εἴπειεν πιστότατοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 41:1)
Ἐσ δὲ ταύτην, ἔξωθεν μὲν κατάπλασμα, κατάχρισμα, ἄλειμμα, γυμνότησ ὅλου καὶ μέρεοσ καὶ σκέπη ὅλου καὶ μέρεοσ, θερμασίη καὶ ψύξισ κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον, καὶ στύψισ καὶ ἕλκωσισ καὶ δηγμὸσ καὶ λίπασμα‧ ἔνδοθεν δὲ τινά τε τῶν εἰρημένων, καὶ ἐπὶ τούτοισ αἰτίη ἄδηλοσ καὶ μέρει καὶ ὅλῳ, τινί τε καὶ οὔ τινι.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΗΣ, xvi.1)
ἐγὼ γὰρ οὐχ ὡσ οὐ φιλοσοφητέον φημί, ἀλλ̓ ἐπείπερ φιλοσοφητέον ὁδοί τε πολλαί εἰσιν ἐπὶ φιλοσοφίαν ἑκάστη καὶ ἀρετὴν ἄγειν φάσκουσαι, ἡ δὲ ἀληθὴσ ἐν αὐταῖσ ἄδηλοσ, ἀκριβῆ ποιήσασθαι τὴν διαίρεσιν.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 107:2)
ἐὰν δὲ τεθνεὼσ μὲν αὖ τισ φανῇ, ἄδηλοσ δὲ ὁ κτείνασ ᾖ καὶ μὴ ἀμελῶσ ζητοῦσιν ἀνεύρετοσ γίγνηται, τὰσ μὲν προρρήσεισ τὰσ αὐτὰσ γίγνεσθαι καθάπερ τοῖσ ἄλλοισ, προαγορεύειν δὲ τὸν φόνον τῷ δράσαντι, καὶ ἐπιδικασάμενον ἐν ἀγορᾷ κηρῦξαι τῷ κτείναντι τὸν καὶ τὸν καὶ ὠφληκότι φόνου μὴ ἐπιβαίνειν ἱερῶν μηδὲ ὅλησ χώρασ τῆσ τοῦ παθόντοσ, ὡσ, ἂν φανῇ καὶ γνωσθῇ, ἀποθανούμενον καὶ ἔξω τῆσ τοῦ παθόντοσ χώρασ ἐκβληθησόμενον ἄταφον.
(플라톤, Laws, book 9 134:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION