헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ παρὰ μὲν ἀνδρὸσ καλοῦ καὶ ἀγαθοῦ, κἂν πάνυ κακῶσ καὶ ἁπλῶσ ῥηθῇ, χρήσιμα τὰ λεγόμενα ἡγήσατο εἶναι τοῖσ ἀκούουσι·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 311)
ἅπλῶσ τι φράζουσ’, ὅστισ ἀνταποκτενεῖ.
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 3:14)
ἀλλ’ ἁπλῶσ φράσον.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode18)
μόνησ γὰρ τῆσ ἀμνηστίασ ἐπειγούσησ, τὸ ’μηδὲν ἀνατρέπειν τῶν προδιῳκημένων,’ οὐ τοῦδ’ αὐτοῦ γε χάριν οὐδὲ ἐφ’ ἅπασιν ἁπλῶσ μᾶλλον ἢ ἐσ εὐπρέπειαν καὶ παρηγορίαν τοῦ δήμου θορυβουμένου τούτοισ, ἐπιγραφῆναι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 3 2:7)
ὁ δὲ Καῖσαρ ἠπόρητο μὲν ἐσ τὸ ἐναντίον ὧν προσεδόκησε μετενεχθείσ, ἐλπίσασ δ’ αὐτῶν πειθοῖ μᾶλλον ἢ βίᾳ περιέσεσθαι, συνεχώρει ταῖσ προφάσεσι καὶ τοὺσ μὲν ἐπὶ τὰ ὅπλα ἔπεμπε, τοὺσ δὲ ἁπλῶσ ἐσ τὰ οἰκεῖα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 6 4:5)
καὶ ὅταν εἰσ ἄτοπον ἀπάγῃσ τὸν λόγον, βαρύτητα εἴργασαι, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Καλλικλέα, οὐ γὰρ δὴ ἐκπιεῖν με αὐτὸ Καλλικλῆσ ἀναγκάσει, ἢ ὅταν ὁμολογούμενα ἄτοπα τῷ ἀντιδίκῳ συγχωρῇσ, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστογείτονοσ, εἰ πονηρόσ ἐστιν Ἀριστογείτων ἁπλῶσ καὶ πικρὸσ καὶ συκοφάντησ, δίδωμι, συγχωρῶ, Φιλόκρατέσ, σοι τῷ τοιούτῳ τὸν ὅμοιον σώζειν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητοσ. 5:1)
περιβολὴν δὲ ποιεῖσ καὶ ὅταν πρὶν τὸ εἰσαγόμενον εἰπεῖν, τὸ κατασκευαστικὸν αὐτοῦ προλάβῃσ, οἱο͂ν ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην εἰ μὲν ἁπλῶσ καὶ χωρὶσ περιβολῆσ ἔλεγεν, οὕτωσ ἂν εἶπε, καὶ τῶν μὲν τοὺσ ἐξ ἄστεοσ κελευόντων ἀποδοῦναι, τῶν δὲ κοινῇ συνδιαλῦσαι, νῦν δὲ ὁρ́α πῶσ προέλαβε τὰ κατασκευαστικὰ καθ’ ἑκάτερον, καὶ τῶν μὲν οὐκ εὐθὺσ εἶπε τοὺσ ἐξ ἄστεοσ, ἀλλὰ διὰ μέσου τοὺσ δανεισαμένουσ ἀποδοῦναι κελευόντων, τοὺσ ἐξ ἄστεοσ, τῶν δέ, καὶ οὐκ εὐθὺσ ἀντέθηκε, κοινῇ διαλῦσαι, ἀλλὰ πάλιν προέλαβε τὸ κατασκευαστικὸν τῶν δὲ τοῦτο πρῶτον ὑπάρξαι σημεῖον ἀξιούντων κοινῇ διαλύσασθαι τὰ χρήματα.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 8:1)
τούτῳ γὰρ πάνυ πρόσεχε, ὅτι εἰ μὲν ἁπλῶσ εἶπεν, ὑβρισθείσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ παθὼν ὑπὸ Κόνωνοσ πολλὰ καὶ δεινά, ἀπήρτιστο ἂν τὸ νόημα καὶ οὐδενὸσ προσέδει καὶ ἔδει μεταβῆναι, τὸ δὲ τῇ ὑποστάσει ἀναρτῆσαι ἐν τῷ εἰπεῖν καὶ παθὼν τοιαῦτα ἀκόλουθον ἔσχε τὸ ἐπαγαγεῖν ποδαπά, ὥστε πολὺν χρόνον πάνυ μήτε τοὺσ οἰκείουσ μήτε τῶν ἰατρῶν μηδένα προσδοκᾶν περιφεύξεσθαί με.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 12:5)
εἶτα πάλιν ἐξαριθμούμενοσ τὰ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ τῆσ κατὰ θάλατταν συμβάντα λέγει, ἐνέπλησεν αὐτοὺσ ἡ θάλαττα τοὺσ μὲν ἰδιώτασ ἀδικίασ, ἀνομίασ, ῥᾳθυμίασ, φιλοχρηματίασ, τὸ δὲ κοινὸν τῆσ πόλεωσ οὐχ ἁπλῶσ ἀντέθηκε τοῦδε καὶ τοῦδε, ἀλλὰ πάλιν ἐπεμέριζε, τὸ δὲ κοινὸν τῆσ πόλεωσ τῶν μὲν ὑπεροψίασ, ἐπιθυμίασ δὲ τῶν ἀλλοτρίων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 15:4)
περιβολὴν δὲ ἔχει καὶ τὸ ἐκ παραθέσεωσ εἰσάγειν τὰ νοήματα, ὅταν μὴ ἁπλῶσ εἴπῃ τόδε ἐγένετο καὶ τόδε, ἀλλ’ ἀντὶ μὲν τοῦ τόδε γενέσθαι τόδε ἐγένετο, ἀντὶ δὲ τοῦ τόδε τόδε, ὡσ ὁ Δημοσθένησ ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ, ἀντὶ μὲν γὰρ τοῦ Θεσπιὰσ καὶ Πλαταιὰσ ἰδεῖν οἰκιζομένασ Ὀρχομενὸν καὶ Κορώνειαν ἠκούσατε ἐξηνδραποδισμένασ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 16:1)
κατὰ μὲν γνώμην οὕτωσ, ὅταν τισ μὴ ἐνδιδῷ ταῖσ ἔξωθεν ἐπινοίαισ, καὶ ὅταν δὲ συναναγκασθεὶσ χρῆσθαί τινι ἐπινοίᾳ, μὴ ἁπλῶσ εἰσάγῃ αὐτήν, ἀλλ’ ἐπισημαίνηται ὅτι συνηναγκάσθη, καὶ θεραπεύῃ, καὶ ὅταν τισ μὴ ἀπεσχισμένα νοήματα τῶν ὑποκειμένων τιθῇ ἁπλῶσ, ἀλλ’ ὡσ ἔνι μάλιστα σύνεγγυσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 2:2)
ἑτέρα δὲ πάλιν ἐκ τοῦ πράγματοσ αὔξησισ, ὅτι μηδὲ ἁπλῶσ μηδὲ ἐπὶ ὀλίγου χρόνου περὶ τῶν πραγμάτων τούτων ἐβουλεύσασθε·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 10:7)
καὶ περὶ τοὺσ ῥυθμοὺσ ὁμοίωσ λέγομεν διαφοράν τινα εἶναι τοῦ πολιτικοῦ λόγου πρὸσ τὸν ἀφελῆ, καὶ ὅλωσ ἡ διαφορὰ τῆσ ἀφελείασ πρὸσ τὸν πολιτικὸν λόγον, ὅτι τῆσ μὲν ἀφελείασ ἐστὶ τὸ ἁπλῶσ προχωρεῖν τὸν λόγον καὶ ἕλκεσθαι ἀεὶ τὴν ἀκοὴν κατὰ τὸ ὅμοιον καὶ μηδαμοῦ ἐγκοπὰσ εἶναι τοῦ λόγου μηδὲ ἐνίστασθαί που πρὸσ τὴν ἀκοήν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 8:1)
ἐπιστρέφει γὰρ ἀεὶ τὸν ἀκροατὴν τὰ τοιαῦτα καὶ οὐκ ἐᾷ ἁπλῶσ ἐπακολουθεῖν, ὅπερ ἐργάζεται ἡ ἀφέλεια.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 8:3)
ὁ δὲ [πρῶτον μὲν] οὐ πρότασιν θεὶσ οὕτωσ ἐπάγει τὰ κατασκευαστικά, ἀλλ’ ἁπλῶσ ἐπεξέρχεται τὰ πράγματα, πρῶτον.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 15:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION