헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὲ ἦν ὥσπερ ἀνδράσιν, οὕτωσ δὴ καὶ πόλεσι προξενία πρὸσ ἀλλήλασ, τοῦτ’ ἂν εἶχεν ἡ πόλισ τοὔνομα καὶ τὴν τιμὴν ταύτην ἁπανταχοῦ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 7:3)
πρότερον μὲν οὖν τοὺσ καταφεύγοντασ ἐφ’ ὑμᾶσ τῶν Ἑλλήνων διεσώζετε, νυνὶ δ’ ἀτεχνῶσ πάντασ ἀνθρώπουσ καὶ πάντα γένη τῇ καλλίστῃ τῶν εὐεργεσιῶν ἀνέχετε, ἡγεμόνεσ παιδείασ καὶ σοφίασ ἁπάσησ γιγνόμενοι καὶ πάντασ ἁπανταχοῦ καθαίροντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 92:3)
ὅτι δ’ εἰ πρὸσ ἄλλον τινὰ χρὴ γνώμησ οὕτωσ ἔχειν, καὶ πρὸσ Πλάτωνα, οὐκ ἄλλου δέομαι μάρτυροσ, ἀλλ’ αὐτὸσ ἐξαρκεῖ οὐ μόνον οἷσ ἁπανταχοῦ βοᾷ καὶ παρακελεύεται μηδὲν πρότερον ποιεῖσθαι τῆσ ἀληθείασ, ἀλλὰ καὶ ὀλίγῳ τῷ παραδείγματι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 4:2)
εὑρήσεισ γὰρ ἁπανταχοῦ μεμνημένον ὡσ ἀρίστου λέγειν καὶ οὐδ’ ἀμφισβήτησιν δόντα ὅτι μὴ καὶ πράττειν οὗτόσ γε πρὸσ τῷ λέγειν προστίθησιν, ἐπειδὰν πρῶτον αὐτὸν εἶναι φῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 15:10)
φέρε δὴ πρὸσ αὐτοῦ τοῦ φιλίου Διὸσ, ἐπεὶ καὶ Πλάτων τό τε ἀληθὲσ ἁπανταχοῦ τιμᾷ καὶ τὰσ ἐν τοῖσ λόγοισ συνουσίασ ἀφορμὴν φιλίασ ἀληθινῆσ ὑπολαμβάνει, σαφέστερον κατίδωμεν τί ποτε ἦν ὅ σοι προσέστη τῶν λόγων, οὓσ δὴ πρὸσ αὐτὸν ἡμῖν φασί τινεσ πεποιῆσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 3:6)
οὐδὲ γὰρ εἰσάπαξ ποτὲ ἐπαινέσασ αὑτὸν ἀπηλλάγη, ἀλλ’ ἐστὶν ὅμοιοσ ἁπανταχοῦ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 8:6)
ἐγὼ ̔ φησιν’ κἂν μὴ παραθῶσι θερμά, τἀγαθὸν Πλάτων ἁπανταχοῦ φησ1’ ἀγαθὸν εἶναι, μανθάνεισ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 50 3:4)
ἡ τάξισ σοφὸν ἁπανταχοῦ μέν ἐστι κἀν πάσῃ τέχνῃ, ἐν τῇ καθ’ ἡμᾶσ δ’ ὥσπερ ἡγεῖται σχεδόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 22 5:3)
οὐ γὰρ ἔδει αὐτὸν οὐδαμόσε ἐλθεῖν ἀφροδισίων δισίων ἕνεκεν, ἀλλὰ παίζων ἔλεγεν ἁπανταχοῦ παρεῖναι αὐτῷ τὴν Ἀφροδίτην προῖκα·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 21:1)
Τροίαν ἴσωσ οἶσθ’, ἧσ ἁπανταχοῦ λόγοσ.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, anapests 2:30)
ἥ τε τῶν οἰκημάτων ἔνδον καὶ στοῶν καὶ βαλανείων κατασκευὴ παντοία καὶ πολυτελὴσ ἦν, κιόνων μὲν ἁπανταχοῦ μονολίθων ὑφεστηκότων, τοίχων δὲ καὶ τῶν ἐν τοῖσ οἰκήμασιν ἐδάφων λίθου στρώσει πεποικιλμένων.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 330:1)
καὶ ἁπανταχοῦ πώγων βαθὺσ καὶ βιβλίον ἐν τῇ ἀριστερᾷ, καὶ πάντεσ ὑπὲρ σοῦ φιλοσοφοῦσι, μεστοὶ δὲ οἱ περίπατοι κατὰ ἴλασ καὶ φάλαγγασ ἀλλήλοισ ἀπαντώντων, καὶ οὐδεὶσ ὅστισ οὐ τρόφιμοσ τῆσ ἀρετῆσ εἶναι δοκεῖν βούλεται.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 6:3)
ὅσον δὲ τῆσ εὐνοίασ τῆσ πρὸσ τὰσ πατρίδασ μέτεστιν τοῖσ ὡσ ἀληθῶσ γνησίοισ πολίταισ μάθοι τισ ἂν ἐκ τῶν αὐτοχθόνων οἱ μὲν γὰρ ἐπήλυδεσ καθάπερ νόθοι ῥᾳδίασ ποιοῦνται τὰσ μεταναστάσεισ, τὸ μὲν τῆσ πατρίδοσ ὄνομα μήτε εἰδότεσ μήτε στέργοντεσ, ἡγούμενοι δ’ ἁπανταχοῦ τῶν ἐπιτηδείων εὐπορήσειν, μέτρον εὐδαιμονίασ τὰσ τῆσ γαστρὸσ ἡδονὰσ τιθέμενοι.
(루키아노스, Patriae Encomium, (no name) 10:1)
ὅτι δὲ καὶ χρήσιμα ταῦτα γεγένηται τοῖσ θεοῖσ, οὕτωσ ἂν μάθοισ, εἰ ἐπιβλέψειασ ἅπασαν τὴν γῆν οὐκέτ’ αὐχμηρὰν καὶ ἀκαλλῆ οὖσαν, ἀλλὰ πόλεσι καὶ γεωργίαισ καὶ φυτοῖσ ἡμέροισ διακεκοσμημένην καὶ τὴν θάλατταν πλεομένην καὶ τὰσ νήσουσ κατοικουμένασ, ἁπανταχοῦ δὲ βωμοὺσ καὶ θυσίασ καὶ ναοὺσ καὶ πανηγύρεισ·
(루키아노스, Prometheus, (no name) 13:7)
μᾶλλον δὲ Διὸσ μὲν καὶ Ἀπόλλωνοσ καὶ Ἥρασ καὶ σοῦ δέ, ὦ Ἑρμῆ, νεὼσ ἰδεῖν ἁπανταχοῦ ἐστι, Προμηθέωσ δὲ οὐδαμοῦ.
(루키아노스, Prometheus, (no name) 14:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION