헬라어 문장 내 검색 Language

οἶδα δὲ καὶ Πολύστρατον τὸν Ἀθηναῖον, μαθητὴν δὲ Θεοφράστου, τὸν ἐπικαλούμενον Τυρρηνόν, ὅτι τῶν αὐλητρίδων τὰ ἱμάτια περιέδυεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 86 3:1)
ὁ δὲ Τιμολέων Ποστόμιον τὸν Τυρρηνὸν δώδεκα λῃστρίσι τοὺσ πλέοντασ ληιζόμενον καὶ καταπλεύσαντα εἰσ Συρακούσσασ ὡσ φίλον συλλαβὼν ἐθανάτωσεν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 82 4:1)
ἔσχε δ’ ἀδελφούσ, πρεσβύτερον μὲν Εὔνομον, μέσον δὲ Τυρρηνόν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 2:3)
οἱ δὲ μετανάστασ μυθολογοῦντεσ αὐτοὺσ εἶναι Τυρρηνὸν ἀποφαίνουσιν ἡγεμόνα τῆσ ἀποικίασ γενόμενον ἀφ’ ἑαυτοῦ θέσθαι τῷ ἔθνει τοὔνομα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 27 1:1)
ἐκ δὲ Ἄτυοσ καὶ Καλλιθέασ τῆσ Χωραίου Λυδὸν φῦναι καὶ Τυρρηνόν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 27 2:1)
Τυρρηνὸν δὲ τῆσ ἀποικίασ ἡγησάμενον πολλὴν κτήσασθαι τῆσ Ἰταλίασ καὶ τοῖσ συναραμένοισ τοῦ στόλου ταύτην θέσθαι τὴν ἐπωνυμίαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 27 3:2)
Ἡροδότῳ δὲ εἴρηνται Ἄτυοσ τοῦ Μάνεω παῖδεσ οἱ περὶ Τυρρηνὸν, καὶ ἡ μετανάστασισ τῶν Μῃόνων εἰσ Ἰταλίαν οὐχ ἑκούσιοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 27 4:1)
ἔλεξαν γὰρ δή τινεσ Ἡρακλέουσ υἱὸν εἶναι τὸν Τυρρηνὸν ἐξ Ὀμφάλησ τῆσ Λυδῆσ γενόμενον·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 28 1:2)
ἕτεροι δὲ Τηλέφου παῖδα τὸν Τυρρηνὸν ἀποφαίνουσιν, ἐλθεῖν δὲ μετὰ τὴν Τροίασ ἅλωσιν εἰσ Ἰταλίαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 28 2:1)
Ξάνθοσ δὲ ὁ Λυδὸσ ἱστορίασ παλαιᾶσ εἰ καί τισ ἄλλοσ ἔμπειροσ ὤν, τῆσ δὲ πατρίου καὶ βεβαιωτὴσ ἂν οὐδενὸσ ὑποδεέστεροσ νομισθείσ, οὔτε Τυρρηνὸν ὠνόμακεν οὐδαμοῦ τῆσ γραφῆσ δυνάστην Λυδῶν οὔτε ἀποικίαν Μῃόνων εἰσ Ἰταλίαν κατασχοῦσαν ἐπίσταται Τυρρηνίασ τε μνήμην ὡσ Λυδῶν ἀποκτίσεωσ ταπεινοτέρων ἄλλων μεμνημένοσ οὐδεμίαν πεποίηται·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 28 3:1)
ἀπέστησαν γὰρ αὖθισ ἀπὸ τοῦ Λατίνου Ῥότολοι λαβόντεσ ἡγεμόνα τῶν αὐτομόλων τινὰ τῆσ Λατίνου γυναικὸσ Ἀμίτασ ἀνεψιὸν ὄνομα Τυρρηνόν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 64 2:1)
τῇ δ’ ἑξῆσ προειπὼν τοῖσ χιλιάρχοισ, ἃ διενοεῖτο, παρῆν ἐπὶ τὸν αὐτὸν τόπον ἄνοπλοσ, ὥστε μηδεμίαν ὑποψίαν ἐπιβουλῆσ τὸν Τυρρηνὸν ὑπὲρ αὐτοῦ λαβεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 11 5:1)
χρησάμενοσ δὲ τοῖσ συνήθεσιν ἀσπασμοῖσ πρῶτον μὲν ὑπὲρ τῆσ κατεχούσησ τὸ Ῥωμαικὸν στρατόπεδον ἀμηχανίασ διελέγετο ἄλλ’, ἐφ’ οἷσ ἡσθήσεσθαι τὸν Τυρρηνὸν ὑπελάμβανεν, ἔπειτα ἐξηγητὴν αὑτῷ γενέσθαι ἠξίου σημείων τινῶν καὶ τεράτων νεωστὶ τοῖσ χιλιάρχοισ γεγονότων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 11 5:2)
"εἰ τότε μὴ θῆλυ θηρίον ἐπῆλθε φλεγμαῖνον ὑπὸ πλήθουσ καὶ φορᾶσ γάλακτοσ καὶ τραφησομένου δεόμενον μᾶλλον ἢ θρέψοντοσ, ἀλλ’ ἀνήμερόν τι τελέωσ καὶ λιμῶττον, οὐκ ἂν ἔτι νῦν τὰ καλὰ ταῦτα βασίλεια καὶ ναοὶ καὶ θέατρα καὶ περίπατοι καὶ ἀγοραὶ καὶ ἀρχεῖα βοτηρικαὶ καλύβαι καὶ σταθμοὶ νομέων ἦσαν Ἀλβανὸν ἢ Τυρρηνὸν ἢ Λατῖνον ἄνδρα δεσπότην προσκυνούντων;
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 8 5:7)
ἔχεισ δὲ δήπου καὶ αὐτὸσ οἰκεῖα παραδείγματα, τὴν Παρδάλα πρὸσ Τυρρηνὸν ἔχθραν, ὡσ ὀλίγον ἐδέησεν ἀνελεῖν τὰσ Σάρδεισ, ἐξ αἰτιῶν μικρῶν καὶ ἰδίων εἰσ ἀπόστασιν καὶ πόλεμον ἐμβαλοῦσα.
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 32 29:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION