헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ τάχιστ’ ἤρξαντο δαίμονεσ χόλου στάσισ τ’ ἐν ἀλλήλοισιν ὠροθύνετο, οἱ μὲν θέλοντεσ ἐκβαλεῖν ἕδρασ Κρόνον, ὡσ Ζεὺσ ἀνάσσοι δῆθεν, οἱ δὲ τοὔμπαλιν σπεύδοντεσ, ὡσ Ζεὺσ μήποτ’ ἄρξειεν θεῶν, ἐνταῦθ’ ἐγὼ τὰ λῷστα βουλεύων πιθεῖν Τιτᾶνασ, Οὐρανοῦ τε καὶ Χθονὸσ τέκνα, οὐκ ἠδυνήθην.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode4)
τεκνοῖ δὲ αὖθισ ἐκ Γῆσ παῖδασ μὲν τοὺσ Τιτᾶνασ προσαγορευθέντασ, Ὠκεανὸν Κοῖον Ὑπερίονα Κρεῖον Ιἀπετὸν καὶ νεώτατον ἁπάντων Κρόνον, θυγατέρασ δὲ τὰσ κληθείσασ Τιτανίδασ, Τηθὺν Ῥέαν Θέμιν Μνημοσύνην Φοίβην Διώνην Θείαν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 1 4:1)
ἀγανακτοῦσα δὲ Γῆ ἐπὶ τῇ ἀπωλείᾳ τῶν εἰσ Τάρταρον ῥιφέντων παίδων πείθει τοὺσ Τιτᾶνασ ἐπιθέσθαι τῷ πατρί, καὶ δίδωσιν ἀδαμαντίνην ἁρ́πην Κρόνῳ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 1 5:1)
μεθ’ ὧν Ζεὺσ τὸν πρὸσ Κρόνον καὶ Τιτᾶνασ ἐξήνεγκε πόλεμον.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 2 1:2)
ἀτεχνῶσ δὲ, ὥσπερ οἱ ποιηταὶ λέγουσι, πρὸ τῆσ Διὸσ ἀρχῆσ ἅπαντα στάσεωσ καὶ θορύβου καὶ ἀταξίασ εἶναι μεστὰ, ἐλθόντοσ δὲ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν Διὸσ πάντα δὴ καταστῆναι, καὶ τοὺσ Τιτᾶνασ εἰσ τοὺσ κατωτάτω μυχοὺσ τῆσ γῆσ ἀπελθεῖν, συνωσθέντασ ὑπ’ αὐτοῦ τε καὶ τῶν σὺν αὐτῷ θεῶν, οὕτωσ ἄν τισ καὶ περὶ τῶν πρὸ ὑμῶν τε καὶ ἐφ’ ὑμῶν πραγμάτων λογιζόμενοσ ὑπολάβοι, ὡσ πρὸ μὲν τῆσ ὑμετέρασ ἀρχῆσ ἄνω καὶ κάτω συνετετάρακτο καὶ εἰκῆ ἐφέρετο, ἐπιστάντων δὲ ὑμῶν ταραχαὶ καὶ στάσεισ ἔληξαν, τάξισ δὲ πάντων καὶ φῶσ λαμπρὸν εἰσῆλθε βίου καὶ πολιτείασ, νόμοι τε ἐξεφάνησαν καὶ θεῶν βωμοὶ πίστιν ἔλαβον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 30:2)
ἐγὼ θαυμάζω τί ποτ’ ἐστὶ τὸ ὑμέτερον καὶ τί προσδοκῶντεσ ἢ βουλόμενοι τοὺσ τοιούτουσ ἀνθρώπουσ διαλέγεσθαι ὑμῖν ζητεῖτε, πότερον εὐφώνουσ οἰέσθε εἶναι καὶ φθέγγεσθαι ἥδιον τῶν ἄλλων, ἔπειτα ὥσπερ ὀρνέων ποθεῖτε ἀκούειν μελῳδούντων ὑμῖν ἢ δύναμιν ἄλλην ἔχειν ἔν τε ὀνόμασι καὶ διανοήμασι δριμυτέρασ τινὸσ πειθοῦσ καὶ τῷ ὄντι δεινῆσ, ἣν καλεῖτε ῥητορικήν, ἔν τε ἀγοραῖσ καὶ περὶ τὸ βῆμα δυναστεύουσαν, ἤ τινα ἔπαινον καθ’ αὑτῶν ἀκούσεσθαι οἰόμενοι καὶ δημόσιον ὕμνον τῆσ πόλεωσ, περί τε Περσέωσ καὶ Ἡρακλέουσ καὶ τοῦ Ἀπόλλωνοσ τῆσ τριαίνησ καὶ περὶ χρησμῶν τῶν γενομένων, καὶ ὥσ ἐστε Ἕλληνεσ καὶ Ἀργεῖοι καὶ ἔτι βελτίουσ, καὶ ἀρχηγοὺσ ἔχετε ἡρ́ωασ καὶ ἡμιθέουσ, μᾶλλον δὲ Τιτᾶνασ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 1:1)
οὐρανοῦ δὲ μυθολογοῦσι γενέσθαι παῖδασ ἐκ πλειόνων γυναικῶν πέντε πρὸσ τοῖσ τετταράκοντα, καὶ τούτων ὀκτωκαίδεκα λέγουσιν ὑπάρχειν ἐκ Τιταίασ ὄνομα μὲν ἴδιον ἔχοντασ ἑκάστουσ, κοινῇ δὲ πάντασ ἀπὸ τῆσ μητρὸσ ὀνομαζομένουσ Τιτᾶνασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 57 1:1)
τοὺσ μὲν γὰρ Τιτᾶνασ τεύξεσθαι τῆσ προσηκούσησ τιμωρίασ, ἑαυτὸν δὲ καὶ τὴν ἀδελφὴν εἰσ ἀθανάτουσ φύσεισ μετασχηματισθήσεσθαι θείᾳ τινὶ προνοίᾳ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 57 5:3)
οὐ δυναμένην δὲ κρατῆσαι τῆσ ἐπιβολῆσ τὸν μὲν Ἄμμωνα καταλιπεῖν, ἀπαλλαγεῖσαν δὲ πρὸσ τοὺσ ἀδελφοὺσ Τιτᾶνασ συνοικῆσαι Κρόνῳ τῷ ἀδελφῷ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 71 1:2)
μετὰ δὲ ταῦτα τοὺσ μὲν Τιτᾶνασ φυγεῖν εἰσ τοὺσ κατακτηθέντασ ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Ἄμμωνα τόπουσ, τὸν δὲ Διόνυσον ἀθροίσαντα πλῆθοσ αἰχμαλώτων ἐπανελθεῖν εἰσ τὴν Νῦσαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 71 5:1)
ἔπειτα τὸν μὲν Διόνυσον προάγειν πρὸσ τοὺσ Τιτᾶνασ, εὐτάκτωσ ποιούμενον τὰσ ὁδοιπορίασ καὶ πᾶσι τοῖσ ἐγχωρίοισ φιλανθρώπωσ προσφερόμενον καὶ τὸ σύνολον ἑαυτὸν ἀποφαινόμενον στρατεύειν ἐπὶ κολάσει μὲν τῶν ἀσεβῶν, εὐεργεσίᾳ δὲ τοῦ κοινοῦ γένουσ τῶν ἀνθρώπων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 72 4:1)
τὸν δ’ οὖν Διόνυσόν φασι τὴν κατάβασιν ἐκ τῆσ Ἰνδικῆσ ἐπὶ τὴν θάλατταν ποιησάμενον καταλαβεῖν ἅπαντασ τοὺσ Τιτᾶνασ ἠθροικότασ δυνάμεισ καὶ διαβεβηκότασ εἰσ Κρήτην ἐπ’ Ἄμμωνα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 73 7:1)
γενομένησ δὲ παρατάξεωσ μεγάλησ ἐπικρατῆσαι τοὺσ περὶ τὸν Διόνυσον καὶ πάντασ ἀνελεῖν τοὺσ Τιτᾶνασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 73 8:1)
συμφωνουμένου γὰρ παρὰ πᾶσιν ὅτι Διόνυσοσ τῷ Διὶ συνηγωνίσατο τὸν πρὸσ τοὺσ Τιτᾶνασ πόλεμον, οὐδαμῶσ πρέπειν φασὶ τὴν τῶν Τιτάνων γενεὰν τιθέναι κατὰ τοὺσ τῆσ Σεμέλησ χρόνουσ οὐδὲ Κάδμον τὸν Ἀγήνοροσ ἀποφαίνεσθαι πρεσβύτερον εἶναι τῶν Ὀλυμπίων θεῶν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 74 6:2)
οἱ δ’ Αἰγύπτιοι περὶ τοῦ Πριάπου μυθολογοῦντέσ φασι τὸ παλαιὸν τοὺσ Τιτᾶνασ ἐπιβουλεύσαντασ Ὀσίριδι τοῦτον μὲν ἀνελεῖν, τὸ δὲ σῶμα αὐτοῦ διελόντασ εἰσ ἴσασ μερίδασ ἑαυτοῖσ καὶ λαβόντασ ἀπενεγκεῖν ἐκ τῆσ οἰκείασ λαθραίωσ, μόνον δὲ τὸ αἰδοῖον εἰσ τὸν ποταμὸν ῥῖψαι διὰ τὸ μηδένα βούλεσθαι τοῦτο ἀνελέσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 6 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION