헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔπειθ’ ὑμεῖσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Σωκράτην μὲν τὸν σοφιστὴν ἀπεκτείνατε, ὅτι Κριτίαν ἐφάνη πεπαιδευκώσ, ἕνα τῶν τριάκοντα τῶν τὸν δῆμον καταλυσάντων, Δημοσθένησ δ’ ὑμῖν ἑταίρουσ ἐξαιρήσεται, ὁ τηλικαύτασ τιμωρίασ λαμβάνων παρὰ τῶν ἰδιωτῶν καὶ δημοτικῶν ἀνθρώπων ὑπὲρ τῆσ ἰσηγορίασ, ᾧ παρακεκλημένοι τινὲσ τῶν μαθητῶν ἥκουσιν ἐπὶ τὴν ἀκρόασιν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1731)
καὶ ἐν τοῖσ Ἀπομνημονεύμασι θαυμάζω οὖν φησὶ πῶσ ποτε Σωκράτην ἐπείσθησαν Ἀθηναῖοι περὶ τοὺσ θεοὺσ μὴ σωφρονεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 11:6)
δεῖ μέντοι κἀκεῖνο ὁρᾶν, ὅπωσ ὑφειμένα διὰ τὸ ἀφελὲσ τιθεὶσ ὀνόματα οὐδὲν ἧττον ἐν τῷ οἰκείῳ τρόπῳ ἐμφαίνει καὶ τὸ μέγεθοσ τοῦ πράγματοσ, ὡσ καὶ ἐν ἀρχῇ φησι τοῦ λόγου, πολλάκισ ἐθαύμασα τίσι ποτὲ λόγοισ Ἀθηναίουσ ἔπεισαν οἱ γραψάμενοι Σωκράτην ὡσ ἄξιοσ εἰή θανάτου τῇ πόλει·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 12:1)
καὶ τὸ ἐν γένει εἰπεῖν μὴ κατ’ εἶδοσ Ἄνυτοσ καὶ Μέλητοσ, ἀλλ’ οἱ γραψάμενοι Σωκράτην.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 14:4)
ὄντοσ γὰρ τοῦ ὑποκειμένου ὀργῆσ ἀξίου καὶ ἐπιτιμήσεωσ τὸ Σωκράτην τοσούτου ἄξιον ἄνδρα κατακεκρίσθαι, ὅμωσ οὗτοσ ὡσ ἀφελὴσ ἀνὴρ ἦθοσ κἀνταῦθα ἐνεδείξατο, πολλάκισ φησὶν ἐθαύμασα, οὐχὶ δὲ εἶπεν, ἐφ’ ᾧ τισ ἂν ὀργισθείη ἢ ἐφ’ ᾧ ἄξιον ἐπιτιμῆσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 6:9)
ἤθη δὲ καὶ εἰρωνεῖαι ἐργάζονται, οἱο͂ν ὁπόσα Σωκράτην προσδιαλεγόμενον πεποίηκε καὶ ἀναδιδάσκοντα τοὺσ νέουσ, ὥσπερ αὐτὸν οὐκ εἰδότα, ἀλλ’ ἀναζητοῦντα μᾶλλον.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 14:1)
ἐκεῖ γὰρ τὸν Σωκράτην ὃν τρόπον περὶ ἑκάστων διαλεγόμενον καὶ ἀποδεικνύντα ἕκαστα πεποίηκεν ἔστιν ἀνασκοπουμένῳ καταμαθεῖν, ὡσ τοῦτον τὸν τρόπον προῆκται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἑρμηνείασ. 3:3)
καίτοι γε περὶ Ἀρχελάου καὶ τοῦτ’ ἔχοι τισ ἂν εἰπεῖν, ὅτι Σωκράτην οὗτοσ ἦν ὁ καλῶν ὡσ αὑτὸν, οὐ τῶν ῥητόρων οὐδένα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 55:7)
οὐ γὰρ ἄνθρωπον ὑγιάζει ὁ ἰατρεύων ἀλλ’ ἢ κατὰ συμβεβηκόσ, ἀλλὰ Καλλίαν ἢ Σωκράτην ἢ τῶν ἄλλων τινὰ τῶν οὕτω λεγομένων ᾧ συμβέβηκεν ἀνθρώπῳ εἶναι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 13:1)
οὐσίασ ὑπομενούσησ τοῖσ δὲ πάθεσι μεταβαλλούσησ, τοῦτο στοιχεῖον καὶ ταύτην ἀρχήν φασιν εἶναι τῶν ὄντων, καὶ διὰ τοῦτο οὔτε γίγνεσθαι οὐθὲν οἰόνται οὔτε ἀπόλλυσθαι, ὡσ τῆσ τοιαύτησ φύσεωσ ἀεὶ σωζομένησ, ὥσπερ οὐδὲ τὸν Σωκράτην φαμὲν οὔτε γίγνεσθαι ἁπλῶσ ὅταν γίγνηται καλὸσ ἢ μουσικὸσ οὔτε ἀπόλλυσθαι ὅταν ἀποβάλλῃ ταύτασ τὰσ ἕξεισ, διὰ τὸ ὑπομένειν τὸ ὑποκείμενον τὸν Σωκράτην αὐτόν, οὕτωσ οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδέν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 58:1)
Οἱ δὲ Πέρσαι, ᾗ πρῶτοι οἱ ἀμφὶ Ἀμύνταν καὶ Σωκράτην προσέσχον τῇ ὄχθῃ, ταύτῃ καὶ αὐτοὶ ἄνωθεν ἔβαλλον, οἱ μὲν αὐτῶν ἀπὸ τῆσ ὄχθησ ἐξ ὑπερδεξίου ἐσ τὸν ποταμὸν ἐσακοντίζοντεσ, οἱ δὲ κατὰ τὰ χθαμαλώτερα αὐτῆσ ἔστε ἰπὶ τὸ ὕδωρ καταβαίνοντεσ.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 15 1:1)
καὶ ὁ μέν, ὡσ πρόκειται, παραιτεῖται πίνειν μεγάλοισ ποτηρίοισ, ὁ δὲ τὸν Σωκράτην παράγει τῷ ψυκτῆρι πίνοντα μέχρι τῆσ ἑώ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 112 2:1)
Παρμενίδῃ μὲν γὰρ καὶ ἐλθεῖν εἰσ λόγουσ τὸν τοῦ Πλάτωνοσ Σωκράτην μόλισ ἡ ἡλικία συγχωρεῖ, οὐχ ὡσ καὶ τοιούτουσ εἰπεῖν ἢ ἀκοῦσαι λόγουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 113 3:1)
ἀδύνατον δὲ καὶ Φαῖδρον οὐ μόνον κατὰ Σωκράτην εἶναι, ἦ πού γε καὶ ἐρώμενον αὐτοῦ γεγονέναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 113 3:3)
ἢ οὐκ οἴδατε καὶ τὸν καλὸν Ξενοφῶντα ἐν τῷ Συμποσίῳ ποιοῦντα τὸν Σωκράτην τοιαυτὶ λέγοντα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 34 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION