헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τοσοῦτο δ’ ἐκ τῶν Σοφοκλέουσ ἰαμβείων πρὸσ ἑαυτὸν ἀνενεγκών·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 12 3:2)
τὴν περιβόητον κλῆσιν ἔν τε δὴ κωμῳδίαισ καὶ τραγῳδίαισ καὶ πᾶσι λόγοισ, ἔτι καὶ νῦν παντὸσ ὡσ εἰπεῖν ὦ Ἡράκλεισ βοῶντοσ ἐπὶ ἅπαντι τῷ χρείασ ἱσταμένῳ, τοῦτο δὴ τὸ τοῦ Σοφοκλέουσ, ἆρ’ οὐ μέγιστον ὑπόμνημα καὶ σύμβολον εἶναι τῆσ ἐκείνου δικαιοσύνησ καὶ δυνάμεωσ καὶ ὡσ τῆσ ἀνθρωπείασ προὔστη φύσεωσ πάντασ ἄγων πρὸσ τὸ βέλτιστον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 4:13)
καὶ τῶν μὲν στρατηγῶν φυγὴν κατέγνωμεν Πυθοδώρου καὶ Σοφοκλέουσ, καὶ τὸν τρίτον αὐτῶν χρήματα ἐπραξάμεθα, ὅτι ἀνέστρεψαν ἐκ Σικελίασ καὶ μετέσχον τῶν ἐκεῖ σπονδῶν, αὐτοὶ δὲ τοσαύτην στρατιὰν ἄπρακτον ἀνάξομεν, ἣν οὐ κατὰ σπονδὰσ δεήσει κομισθῆναι, ἀλλ’, αἰσχύνομαι μὲν εἰπεῖν, φεύγουσα δὲ ὀφθήσεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 12:3)
Ὅμηροσ καὶ τῶν Ὁμήρου ταῦτα, Σοφοκλῆσ καὶ τῶν Σοφοκλέουσ ταῦτα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 106:10)
ἔστι γὰρ ἐξ Αἰάντοσ Σοφοκλέουσ, Αἰάντοσ τοῦ Λοκροῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 173:2)
θεράπαιναν μὲν οὖν ὁποίαν ἐποίησε Μένανδροσ τὴν Φρυγίαν, τῷ ὄντι παιδιὰν ἀποφαίνουσι τοὺσ Σατύρουσ τοῦ Σοφοκλέουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 192:5)
σκόπει δῆτα ἀκούων ὡσ ἔχω περὶ τούτων, κἂν λάβῃσ ψευδόμενον, τὸ τοῦ Σοφοκλέουσ, φάσκειν ἐμὲ ἤδη μηδὲν φρονεῖν, καὶ τὴν μαντικὴν διάγραφε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 3:5)
καὶ εἰ πάσησ δόξησ ἡ ἀκρασία ἐκστατικόν, ἔσται τισ σπουδαία ἀκρασία, οἱο͂ν ὁ Σοφοκλέουσ Νεοπτόλεμοσ ἐν τῷ Φιλοκτήτῃ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 19:3)
εἰσὶ δέ τινεσ οἳ τοῖσ δόξασιν οὐκ ἐμμένουσιν οὐ δι’ ἀκρασίαν, οἱο͂ν ἐν τῷ Φιλοκτήτῃ τῷ Σοφοκλέουσ ὁ Νεοπτόλεμοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 116:2)
ἔστι γάρ τι ὃ μαντεύονται πάντεσ, φύσει κοινὸν δίκαιον καὶ ἄδικον, κἂν μηδεμία κοινωνία πρὸσ ἀλλήλουσ ᾖ μηδὲ συνθήκη, οἱο͂ν καὶ ἡ Σοφοκλέουσ Ἀντιγόνη φαίνεται λέγουσα, ὅτι δίκαιον ἀπειρημένου θάψαι τὸν Πολυνείκη, ὡσ φύσει ὂν τοῦτο δίκαιον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 13 2:2)
καὶ ὅτι τὸ μὲν ἐπιεικὲσ ἀεὶ μένει καὶ οὐδέποτε μεταβάλλει, οὐδ’ ὁ κοινόσ κατὰ φύσιν γάρ ἐστιν, οἱ δὲ γεγραμμένοι πολλάκισ, ὅθεν εἴρηται τὰ ἐν τῇ Σοφοκλέουσ Ἀντιγόνῃ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 6:1)
δεῖ δὲ τὴν περίοδον καὶ τῇ διανοία τετελειῶσθαι, καὶ μὴ διακόπτεσθαι ὥσπερ τὰ Σοφοκλέουσ ἰαμβεῖα, Καλυδὼν μὲν ἥδε γαῖα·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 9 4:1)
ἂν δ’ ᾖ ἄπιστον, ὑπισχνεῖσθαι δεῖ καὶ αἰτίαν λέγειν εὐθὺσ καὶ διατάττειν ὡσ βούλονται, οἱο͂ν ἡ Ιὀκάστη ἡ Καρκίνου ἐν τῷ Οἰδίποδι ἀεὶ ὑπισχνεῖται πυνθανομένου τοῦ ζητοῦντοσ τὸν υἱόν, καὶ ὁ Αἵμων ὁ Σοφοκλέουσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 16 11:4)
οὐ πρίν γ’ ἂν Ιὀφῶντ’, ἀπολαβὼν αὐτὸν μόνον, ἄνευ Σοφοκλέουσ ὅ τι ποιεῖ κωδωνίσω.
(아리스토파네스, Frogs, Prologue 3:23)
τοῦ μὲν γὰρ ὄζει κρομμυοξυρεγμίασ, ταύτησ δ’ ὀπώρασ, ὑποδοχῆσ, Διονυσίων, αὐλῶν, τραγῳδῶν, Σοφοκλέουσ μελῶν, κιχλῶν, ἐπυλλίων Εὐριπίδου ‐ κλαύσἄρα σὺ ταύτησ καταψευδόμενοσ·
(아리스토파네스, Peace, Choral, strophe 3 1:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION