헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Φουρνίῳ δὲ οὐ μακρὰν παραστρατοπεδεύοντι πρῶται μὲν ἧκον ἐκ Σικελίασ, ἦροσ ἀρχομένου, νῆεσ ἑβδομήκοντα, ὅσαι περιεσώθησαν ἐξ ὧν Ἀντώνιοσ ἐκεχρήκει κατὰ Πομπηίου Καίσαρι ̔μετὰ γὰρ τὸ Σικελικὸν ἔργον αὐτὰσ ὁ Καῖσαρ ἀπέλυσεν̓, ἧκεν δὲ καὶ ἐκ Συρίασ Τίτιοσ ἑτέραισ ἑκατὸν εἴκοσι ναυσὶ καὶ στρατῷ πολλῷ, καὶ κατῆραν ἅπαντεσ ἐσ Προκόννησον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 14 7:2)
Ἤρξαντο δ’ αὐτῶν ἀμφὶ τὸν Σικελικὸν πόλεμον οἱ Ῥωμαῖοι, ναυσὶ πεντήκοντα καὶ τριακοσίαισ ἐπιπλεύσαντεσ ἐσ Λιβύην, καὶ πόλεισ τινὰσ ἑλόντεσ, καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τῇ δυνάμει καταλιπόντεσ Ἀτίλιον Ῥῆγλον, ὃσ ἄλλασ τε πόλεισ διακοσίασ προσέλαβεν, αἳ Καρχηδονίων ἔχθει πρὸσ αὐτὸν μετετίθεντο, καὶ τὴν χώραν ἐπιὼν ἐπόρθει.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 3:1)
ἐγράψατο κύων Κυδαθηναιεὺσ Λάβητ’ Αἰξωνέα τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνοσ κατήσθιεν τὸν Σικελικόν.
(아리스토파네스, Wasps, Episode7)
Δικαίαρχοσ δ’ ὁ Μεσσήνιοσ, Ἀριστοτέλουσ μαθητήσ, ἐν τῷ περὶ Ἀλκαίου καὶ τὴν λατάγην φησὶν εἶναι Σικελικὸν ὄνομα, λατάγη δ’ ἐστὶν τὸ ὑπολειπόμενον ἀπὸ τοῦ ἐκποθέντοσ ποτηρίου ὑγρόν, ὃ συνεστραμμένῃ τῇ χειρὶ ἄνωθεν ἐρρίπτουν οἱ παίζοντεσ εἰσ τὸ κοττάβιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 2 3:1)
τούτων φησὶν ὁ Θεόφραστοσ εὐχυλότερον εἶναι τὸ λευκὸν τοῦ μέλανοσ καὶ ὀλιγοσπερμότερον καὶ καλεῖσθαι Σικελικόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 112)
οἱ δ’ ἐν Σικελίᾳ στρατηγοὶ μετὰ τῆσ τῶν Ἀθηναίων δυνάμεωσ παραπλεύσαντεσ εἰσ Αἴγεσταν, Ὕκκαρα μὲν Σικελικὸν πολισμάτιον ἑλόντεσ ἐκ τῶν λαφύρων συνήγαγον ἑκατὸν τάλαντα·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 6 2:1)
οἳ τὸ μὲν πρότερον ἐπὶ τοῖσ ὄρεσιν ᾤκουν ἄνευ τειχῶν κωμηδὸν καὶ σποράδεσ, ἐπεὶ δὲ Πελασγοί τε καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τινὲσ ἀναμιχθέντεσ αὐτοῖσ συνήραντο τοῦ πρὸσ τοὺσ ὁμοτέρμονασ πολέμου, τὸ Σικελικὸν γένοσ ἀπαναστήσαντεσ ἐξ αὐτῆσ πόλεισ περιεβάλοντο συχνὰσ καὶ παρεσκεύασαν ὑπήκοον αὑτοῖσ γενέσθαι πᾶσαν ὅσην ὁρίζουσι ποταμοὶ δύο Λῖρισ καὶ Τέβερισ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 9 3:1)
ὡσ δ’ ἅπαξ οὗτοι χωρίων τινῶν τῆσ πολεμίασ ἐκράτησαν, ἐκ τοῦ ἀσφαλεστέρου ἤδη καὶ οἱ λοιποὶ Ἀβοριγῖνεσ οἱ δεόμενοι γῆσ κατὰ σφᾶσ ἕκαστοι ἐπεχείρουν τοῖσ ὁμόροισ καὶ πόλεισ ἔκτισαν ἄλλασ τέ τινασ καὶ τὰσ μέχρι τοῦδε οἰκουμένασ, Ἀντεμνάτασ καὶ Τελληνεῖσ καὶ Φικολνέουσ τοὺσ πρὸσ τοῖσ καλουμένοισ Κορνίκλοισ ὄρεσι καὶ Τιβουρτίνουσ, παρ’ οἷσ ἔτι καὶ εἰσ τόδε χρόνου μέροσ τι τῆσ πόλεωσ ὀνομάζεται Σικελικόν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 16 7:1)
τὸ μὲν δὴ Σικελικὸν γένοσ οὕτωσ ἐξέλιπεν Ἰταλίαν, ὡσ μὲν Ἑλλάνικοσ ὁ Λέσβιόσ φησι, τρίτῃ γενεᾷ πρότερον τῶν Τρωικῶν Ἀλκυόνησ ἱερωμένησ ἐν Ἄργει κατὰ τὸ ἕκτον καὶ εἰκοστὸν ἔτοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 22 4:1)
ὅμωσ δὲ μιμεῖσθαι μὲν συμβουλεύω Δίωνα ὑμῖν τοῖσ φίλοισ τήν τε τῆσ πατρίδοσ εὔνοιαν καὶ τὴν τῆσ τροφῆσ σώφρονα δίαιταν, ἐπὶ λῳόνων δὲ ὀρνίθων τὰσ ἐκείνου βουλήσεισ πειρᾶσθαι ἀποτελεῖν ‐ αἳ δὲ ἦσαν, ἀκηκόατε παρ’ ἐμοῦ σαφῶσ ‐ τὸν δὲ μὴ δυνάμενον ὑμῶν Δωριστὶ ζῆν κατὰ τὰ πάτρια, διώκοντα δὲ τόν τε τῶν Δίωνοσ σφαγέων καὶ τὸν Σικελικὸν βίον, μήτε παρακαλεῖν μήτε οἰέσθαι πιστὸν ἄν τι καὶ ὑγιὲσ πρᾶξαί ποτε, τοὺσ δὲ ἄλλουσ παρακαλεῖν ἐπὶ πάσησ Σικελίασ κατοικισμόν τε καὶ ἰσονομίαν ἔκ τε αὐτῆσ Σικελίασ καὶ ἐκ Πελοποννήσου συμπάσησ, φοβεῖσθαι δὲ μηδὲ Ἀθήνασ·
(플라톤, Epistles, Letter 7 85:2)
ἦρχον δὲ Ἀντώνιοσ μὲν τῆσ ἀπ’ Εὐφράτου καὶ Ἀρμενίασ μέχρι πρὸσ τὸν Ιὄνιον καὶ Ἰλλυριούσ, Καῖσαρ δὲ ἀπ’ Ἰλλυριῶν τῆσ ἐπὶ τὸν ἑσπέριον ὠκεανὸν καθηκούσησ καὶ τῆσ ἀπ’ ὠκεανοῦ πάλιν ἐπὶ τὸ Τυρρηνικὸν καὶ Σικελικὸν πέλαγοσ.
(플루타르코스, Antony, chapter 61 3:1)
οὐκ εἶναι δὲ αἰσχρὸν εἰ Καίσαρι γεγυμνασμένῳ περὶ τὸν Σικελικὸν πόλεμον ἐκστήσονται τῆσ θαλάσσησ, ἀλλὰ δεινὸν εἰ τῶν πεζῶν ἀγώνων ἐμπειρότατοσ ὢν Ἀντώνιοσ οὐ χρήσεται ῥώμῃ καὶ παρασκευῇ τοσούτων ὁπλιτῶν, εἰσ ναῦσ διανέμων καὶ καταναλίσκων τὴν δύναμιν.
(플루타르코스, Antony, chapter 63 4:2)
καὶ βιασθεὶσ αὐτὸσ μὲν ἀρετῇ καὶ προθυμίᾳ ναυτῶν καὶ κυβερνητῶν ἐξανέφερε καὶ προσανῆγε τῇ γῇ πολυπόνωσ καὶ παραβόλωσ, τοῦ δὲ ἄλλου στόλου συγχυθέντοσ καὶ τῶν νεῶν σκεδασθεισῶν αἱ μὲν ἀποσφαλεῖσαι τῆσ Ἰταλίασ ἐξεώσθησαν εἰσ τὸ Λιβυκὸν καὶ Σικελικὸν πέλαγοσ, τὰσ δὲ ὑπερβαλεῖν μὴ δυνηθείσασ ἄκραν Ιἀπυγίαν νύξ τε κατελάμβανε, καὶ πολλὴ καὶ χαλεπὴ θάλασσα παίουσα πρὸσ χωρία δύσορμα καὶ τυφλὰ πάσασ διέφθειρε πλὴν τῆσ βασιλικῆσ, αὕτη δὲ πλαγίου μὲν ἔτι ὄντοσ τοῦ κύματοσ ἠμύνετο καὶ διέφευγε μεγέθει καὶ ῥώμῃ τὰσ ἐπιβολὰσ τῆσ θαλάσσησ·
(플루타르코스, chapter 15 2:1)
Τῆσ δὴ συμπάσησ Ἰταλίασ τῷ σχήματι τριγωνοειδοῦσ ὑπαρχούσησ, τὴν μὲν μίαν ὁρίζει πλευρὰν αὐτῆσ τὴν πρὸσ τὰσ ἀνατολὰσ κεκλιμένην ὅ τ’ Ιὄνιοσ πόροσ καὶ κατὰ τὸ συνεχὲσ ὁ κατὰ τὸν Ἀδρίαν κόλποσ, τὴν δὲ πρὸσ μεσημβρίαν καὶ δυσμὰσ τετραμμένην τὸ Σικελικὸν καὶ Τυρρηνικὸν πέλαγοσ.
(폴리비오스, Histories, book 2, chapter 14 4:1)
αὗται δ’ αἱ πλευραὶ συμπίπτουσαι πρὸσ ἀλλήλασ κορυφὴν ποιοῦσι τοῦ τριγώνου τὸ προκείμενον ἀκρωτήριον τῆσ Ἰταλίασ εἰσ τὴν μεσημβρίαν, ὃ προσαγορεύεται μὲν Κόκυνθοσ, διαιρεῖ δὲ τὸν Ιὄνιον πόρον καὶ τὸ Σικελικὸν πέλαγοσ.
(폴리비오스, Histories, book 2, chapter 14 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION