헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Κλεάνθησ δὲ ὁ Ταραντῖνοσ, ὥσ φησι Κλέαρχοσ, πάντα παρὰ τοὺσ πότουσ ἔμμετρα ἔλεγε, καὶ Πάμφιλοσ δὲ ὁ Σικελόσ, ὡσ ταῦτα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 6 3:1)
εἶτα δ’ ὄχοσ Σικελὸσ κάλλει δαπάνῃ τε κράτιστοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 50 1:3)
ὃ γέ τοι Σικελὸσ ταῖσ μεμβραφύαισ προσέοικεν ὁ καρκινοβήτησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 28 2:1)
τρίγλαν λέγεισ γαλακτοχρῶτα Σικελὸσ ὃν πήγνυσοχλοσ ῥόμβοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 139 3:5)
πρὸ γὰρ τῆσ τούτου αἱρέσεωσ οἱ ἐπιφανέστατοι τῶν ἡγεμόνων Σικελὸσ καὶ Ἑκήτοροσ ὑπὲρ τῆσ Παγκράτιδοσ ἐρίσαντεσ ἀλλήλουσ ἀνεῖλον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 50 7:1)
ὁ Σικελὸσ Διόδωροσ γράφει τὴν ἱστορίαν.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 15 2:2)
Διόδωροσ δὲ ὁ Σικελὸσ καὶ ὁ Ὀππιανὸσ τὴν Νεάπολιν ὑφ’ Ἡρακλέουσ οἰκισθῆναί φασι κτισθῆναι.
(디오도로스 시켈로스, Library, incerta, chapter 3 3:1)
ἔπειτα διεξελθὼν ὃν τρόπον ἐπολιτεύοντο, καὶ ὡσ βασιλεὺσ ἐν αὐτοῖσ Ἰταλὸσ ἀνὰ χρόνον ἐγένετο, ἀφ’ οὗ μετωνομάσθησαν Ἰταλοί, τούτου δὲ τὴν ἀρχὴν Μόργησ διεδέξατο, ἀφ’ οὗ Μόργητεσ ἐκλήθησαν, καὶ ὡσ Σικελὸσ ἐπιξενωθεὶσ Μόργητι ἰδίαν πράττων ἀρχὴν διέστησε τὸ ἔθνοσ, ἐπιφέρει ταυτί·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 12 5:4)
Σικελὸσ ὄνομα αὐτῷ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 73 7:5)
σπλάγχνων δ̓ ἐπ̓ αὐτῶν διάπυρον τρέχει κακόν, δίναισι φλογμῶν σάρκα πυρπολούμενον, ὁποῖα κρητὴρ μεστὸσ Αἰτναίου πυρὸσ ἢ Σικελὸσ αὐλὼν ἁλιπόρου διασφάγοσ, ὅπου δυσεξέλικτα κυματούμενοσ σήραγξι πετρῶν σκολιὸσ εἱλεῖται κλύδων.
(루키아노스, πόδαγροσ, χόροσ, ποδάγρα, ἄγγελοσ, ἰατροὶ, βάσανοι4)
ἤδη γάρ του ἔγωγε καὶ ἤκουσα τῶν σοφῶν ὡσ νῦν ἡμεῖσ τέθναμεν καὶ τὸ μὲν σῶμά ἐστιν ἡμῖν σῆμα, τῆσ δὲ ψυχῆσ τοῦτο ἐν ᾧ ἐπιθυμίαι εἰσὶ τυγχάνει ὂν οἱο͂ν ἀναπείθεσθαι καὶ μεταπίπτειν ἄνω κάτω, καὶ τοῦτο ἄρα τισ μυθολογῶν κομψὸσ ἀνήρ, ἴσωσ Σικελόσ τισ ἢ Ἰταλικόσ, παράγων τῷ ὀνόματι διὰ τὸ πιθανόν τε καὶ πειστικὸν ὠνόμασε πίθον, τοὺσ δὲ ἀνοήτουσ ἀμυήτουσ, τῶν δ’ ἀνοήτων τοῦτο τῆσ ψυχῆσ οὗ αἱ ἐπιθυμίαι εἰσί, τὸ ἀκόλαστον αὐτοῦ καὶ οὐ στεγανόν, ὡσ τετρημένοσ εἰή πίθοσ, διὰ τὴν ἀπληστίαν ἀπεικάσασ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 280:2)
φιλοφροσύνην παρέπεμπον αὐτόν ἐν δ’ Ἱππωνίῳ, πόλει τῆσ Λευκανίασ, ἣν Οὐιβῶνα νῦν καλοῦσιν, Οὐίβιοσ, Σικελὸσ ἀνὴρ, ἄλλα τε πολλὰ τῆσ Κικέρωνοσ φιλίασ ἀπολελαυκὼσ καὶ γεγονὼσ ὑπατεύοντοσ αὐτοῦ τεκτόνων ἔπαρχοσ, οἰκίᾳ μὲν οὐκ ἐδέξατο, τὸ χωρίον δὲ καταγράψειν ἐπηγγέλλετο, καὶ Γάιοσ Οὐεργίλιοσ, ὁ τῆσ Σικελίασ στρατηγόσ, ἐν τοῖσ μάλιστα Κικέρωνι κεχρημένοσ, ἔγραψεν ἀπέχεσθαι τῆσ Σικελίασ, ἐφ’ οἷσ ἀθυμήσασ ὡρ́μησεν ἐπὶ Βρεντέσιον, κἀκεῖθεν εἰσ Δυρράχιον ἀνέμῳ φορῷ περαιούμενοσ, ἀντιπνεύσαντοσ πελαγίου μεθ’ ἡμέραν ἐπαλινδρόμησεν, εἶτ’ αὖθισ ἀνήχθη.
(플루타르코스, Cicero, chapter 32 2:1)
εἶτα δ’ ὄχοσ Σικελόσ, κάλλει δαπάνῃ τε κράτιστοσ.
(작자 미상, 비가, Κριτίου, other3)
Αὤου προχοαὶ σέ, Μενέστρατε, καὶ σέ, Μένανδρε, λαῖλαψ Καρπαθίη, καὶ σὲ πόροσ Σικελὸσ ὤλεσεν ἐν πόντῳ, Διονύσιε·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 3661)

SEARCH

MENU NAVIGATION