헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γὰρ μὴ συνίησ, ὦ χαριέστατε Εὐθύμενεσ, εἰ ταῦτ’ ἀληθῆ Ἔφοροσ λέγει σοὶ φάσκων δοκεῖν, ὅτι οὐ λύεισ ἀπορίαν, ἀλλὰ κινεῖσ μείζω καὶ ἀτοπωτέραν τῆσ ἐξ ἀρχῆσ, πῶσ οὐκ ἀληθῶσ ἔξω στηλῶν καὶ Γαδείρων φήσει τισ ἐπισκώπτων εἶναί σοι τὸν νοῦν, ὥσπερ τὴν Θρᾶττάν φασί ποτ’ ἐκεῖνο εἰσ Θαλῆν εἰπεῖν, εἰ ποταμὸν φεύγων ἀγνοεῖσ εἰσ τὴν θάλατταν ἐμπίπτων, ἀνὴρ ὁ σκώπτων ἐρεῖ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 23:12)
προδιασπείρασ γὰρ λόγον, ὡσ τῆσ Ἀθηνᾶσ καταγούσησ Πεισίστρατον, καὶ γυναῖκα μεγάλην καὶ καλὴν ἐξευρών, ὡσ μὲν Ἡρόδοτόσ φησιν ἐκ τοῦ δήμου τῶν Παιανιέων, ὡσ δ’ ἔνιοι λέγουσιν ἐκ τοῦ Κολλυτοῦ στεφανόπωλιν Θρᾷτταν, ᾗ ὄνομα Φύη, τὴν θεὸν ἀπομιμησάμενοσ τῷ κόσμῳ, συνεισήγαγεν μετ’ αὐτοῦ·
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 14 4:2)
πολλῷ γάρ ἐσθ’ ἥδιον, ὦ Φαλῆσ Φαλῆσ, κλέπτουσαν εὑρόνθ’ ὡρικὴν ὑληφόρον τὴν Στρυμοδώρου Θρᾷτταν ἐκ τοῦ Φελλέωσ μέσην λαβόντ’ ἄραντα καταβαλόντα καταγιγαρτίσ’ ὦ Φαλῆσ Φαλῆσ.
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, lyric2)
οὐ γὰρ φιληδῶ μάχαισ, ἀλλὰ πρὸσ πῦρ διέλκων μετ’ ἀνδρῶν ἑταίρων φίλων, ἐκκέασ τῶν ξύλων ἅττ’ ἂν ᾖ δανότατα τοῦ θέρουσ ἐκπεπρισμένα, κἀνθρακίζων τοὐρεβίνθου τήν τε φηγὸν ἐμπυρεύων, χἄμα τὴν Θρᾷτταν κυνῶν τῆσ γυναικὸσ λουμένησ.
(아리스토파네스, Peace, Parabasis, strophe 12)
ὅλωσ δ’ οὐδ’ ἔστι τὸ τῆσ θέττησ ὄνομα παρὰ οὐδενὶ τῶν Ἀττικῶν, ὅτι δὲ θρᾷτταν ἔλεγον τὸ θαλάττιον ἰχθύδιον καὶ Ἀναξανδρίδησ παρίστησιν ἐν Λυκούργῳ λέγων οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 138 2:6)
θρᾷτταν ἢ ψῆττὰν τιν’ ἢ μύραιναν ἢ κακὸν τί μοι δώσει μέγα θαλάττιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 138 3:9)
ἐπειδὴ τοίνυν ἀσελγῶσ προὐπηλακίζετο ὑπὸ τοῦ Φρυνίωνοσ καὶ οὐχ ὡσ ᾤετο ἠγαπᾶτο, οὐδ’ ὑπηρέτει αὐτῇ ἃ ἐβούλετο, συσκευασαμένη αὐτοῦ τὰ ἐκ τῆσ οἰκίασ καὶ ὅσα ἦν αὐτῇ ὑπ’ ἐκείνου περὶ τὸ σῶμα κατεσκευασμένα ἱμάτια καὶ χρυσία, καὶ θεραπαίνασ δύο, Θρᾷτταν καὶ Κοκκαλίνην, ἀποδιδράσκει εἰσ Μέγαρα.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 55:1)
πρὸσ δὴ τὴν ἀναίδειαν αὐτοῦ τοῦ λόγου καὶ τὴν παρασκευὴν τῆσ ἀπολογίασ καὶ τῶν μαρτυρεῖν αὐτῷ παρεσκευασμένων πρόκλησιν αὐτὸν προὐκαλεσάμην ἀκριβῆ καὶ δικαίαν, δι’ ἧσ ἐξῆν ὑμῖν πάντα τἀληθῆ εἰδέναι, παραδοῦναι τὰσ θεραπαίνασ τὰσ Νεαίρᾳ τότε προσκαρτερούσασ ὅτ’ ἦλθεν ὡσ Στέφανον ἐκ Μεγάρων, Θρᾷτταν καὶ Κοκκαλίνην, καὶ ἃσ ὕστερον παρὰ τούτῳ οὖσα ἐκτήσατο, Ξεννίδα καὶ Δροσίδα·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 172:1)
Πρόκλησισ τάδε προὐκαλεῖτο Ἀπολλόδωροσ Στέφανον περὶ ὧν τὴν γραφὴν γέγραπται Νέαιραν, ξένην οὖσαν ἀστῷ συνοικεῖν, ἕτοιμοσ ὢν τὰσ θεραπαίνασ παραλαμβάνειν τὰσ Νεαίρασ, ἃσ ἐκ Μεγάρων ἔχουσα ἦλθεν, Θρᾷτταν καὶ Κοκκαλίνην, καὶ ἃσ ὕστερον παρὰ Στεφάνῳ ἐκτήσατο, Ξεννίδα καὶ Δροσίδα, τὰσ εἰδυίασ ἀκριβῶσ περὶ τῶν παίδων τῶν ὄντων Νεαίρᾳ, ὅτι <οὐκ> ἐκ Στεφάνου εἰσίν, Πρόξενόσ τε ὁ τελευτήσασ καὶ Ἀρίστων ὁ νῦν ὢν καὶ Ἀντιδωρίδησ ὁ σταδιοδρομῶν καὶ Φανώ, ἐφ’ ᾧ τε βασανίσαι αὐτάσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 178:2)
καὶ συμπεσόντοσ αὐτῷ τοῦ Ἡρακλέουσ ἐσ χεῖρασ, οἱ Μέροπεσ τῷ Ἀνταγόρᾳ παραβοηθοῦντεσ, οἱ δὲ Ἕλληνεσ τῷ Ἡρακλεῖ, μάχην καρτερὰν συνῆψαν, ἐν ᾗ λέγεται τῷ πλήθει καταπονούμενοσ ὁ Ἡρακλῆσ καταφυγεῖν πρὸσ γυναῖκα Θρᾷτταν καὶ διαλαθεῖν ἐσθῆτι γυναικείᾳ κατακρύψασ ἑαυτόν.
(플루타르코스, Quaestiones Graecae, section 58 1:3)
πρὸσ γυναῖκα Θρᾷτταν καὶ διαλαθεῖν ἐσθῆτι γυναικείᾳ κατακρύψασ ἑαυτόν.
(플루타르코스, Quaestiones Graecae, section 58 5:1)
Φανίασ μέντοι τὴν μητέρα τοῦ Θεμιστοκλέουσ οὐ Θρᾷτταν, ἀλλὰ Καρίνην, οὐδ’ Ἀβρότονον ὄνομα, ἀλλ’ Εὐτέρπην ἀναγράφει.
(플루타르코스, Θεμιστοκλῆς, chapter 1 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION