헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὦ Θρᾷττα θέασαι, καομένων τῶν λαμπάδων ὅσον τὸ χρῆμ’ ἀνέρχεθ’ ὑπὸ τῆσ λιγνύοσ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 3:16)
ὦ Θρᾷττα τὴν κίστην κάθελε, κᾆτ’ ἔξελε τὸ πόπανον, ὅπωσ λαβοῦσα θύσω τοῖν θεοῖν.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 3:18)
ἡ Θρᾷττα προσκαύσασα πρώην τὴν χύτραν ‐ ἐπίσχεσ οὗτοσ·
(아리스토파네스, Wasps, Episode 2:3)
Ἔφιπποσ δ’ ἐν Κύδωνι πολλῶν καὶ ἄλλων ἰχθύων κατάλογον ποιούμενοσ καὶ τοῦ σαύρου μνημονεύει διὰ τούτων θύννου τεμάχη, γλάνιδοσ, γαλεοῦ, ῥίνησ, γόγγρου, κεφάλου, πέρκησ, σαῦροσ, φυκίσ, βρίγκοσ, τρίγλη, κόκκυξ, φάγροσ, μύλλοσ, λεβίασ, σπάροσ, αἰολίασ, θρᾷττα, χελιδών, καρίσ, τευθίσ, ψῆττα, δρακαινίσ, πουλυπόδειον, σηπία, ὀρφώσ, κωβιόσ, ἀφύαι, βελόναι, κεστρεῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 120 1:5)
μήτηρ τισ αὐτῷ Θρᾷττα ταινιόπωλισ, τὴν ἐπὶ τῶν ὑφασμάτων λέγει καὶ τῶν ζωνῶν αἷσ αἱ γυναῖκεσ περιδέονται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 128 1:2)
ἰχθύδιον οὖν ἐστιν ἀληθῶσ ἡ θρᾷττα θαλάττιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 138 2:1)
μύλλοσ, λεβίασ, σπάροσ, αἰολίασ, θρᾷττα χελιδών, καρίσ, τευθίσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 138 2:4)
θρᾷττα, χελιδών, καρίσ, τευθίσ, ψῆττα, δρακαινίσ, πουλυπόδειον, ὁ σηπία, ὀρφώσ, 6 κάραβοσ , ἔσχαροσ, ἀφύαι, βελόναι, κεστρεύσ, σκορπίοσ, ἔγχελυσ, ἄρκτοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 67 4:1)
ὥσπερ καὶ Θαλῆν ἀστρονομοῦντα, ὦ Θεόδωρε, καὶ ἄνω βλέποντα, πεσόντα εἰσ φρέαρ, Θρᾷττά τισ ἐμμελὴσ καὶ χαρίεσσα θεραπαινὶσ ἀποσκῶψαι λέγεται ὡσ τὰ μὲν ἐν οὐρανῷ προθυμοῖτο εἰδέναι, τὰ δ’ ἔμπροσθεν αὐτοῦ καὶ παρὰ πόδασ λανθάνοι αὐτόν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 195:2)
ἡμεῖσ δὲ τὰ καθ’ αὑτοὺσ ἐν πολλῇ ῥᾳθυμίᾳ καὶ ἀγνοίᾳ θέμενοι καὶ ἀμελήσαντεσ ἑτέρουσ γενεαλογοῦμεν ὅτι τοῦ γείτονοσ ὁ πάπποσ ἦν Σύροσ, Θρᾷττα δ’ ἡ τήθη, ὁ δεῖνα δ’ ὀφείλει τάλαντα τρία καὶ τοὺσ τόκουσ οὐκ ἀποδέδωκεν.
(플루타르코스, De curiositate, section 2 2:2)
ἔτρεψεν αὑτόν, καὶ τὰσ ἄλλασ γυναῖκασ ἀνέκρινε, τίσ ἡ Τυρὼ καί τίσ ἡ καλὴ Χλωρὶσ καὶ διὰ τί Ἐπικάστη Ἐπικάστη ἁψαμένη βρόχον αἰπὺν ἀφ’ ὑψηλοῖο μελάθρου ἡμεῖσ δὲ τὰ καθ’ αὑτοὺσ ἐν πολλῇ ῥᾳθυμίᾳ καὶ ἀγνοίᾳ θέμενοι καὶ ἀμελήσαντεσ ἑτέρουσ γενεαλογοῦμεν, ὅτι τοῦ γείτονοσ ὁ πάπποσ ἦν Σύροσ, Θρᾷττα δ’ ἡ τήθη·
(플루타르코스, De curiositate, section 2 5:1)
ἡ μέντοι μήτηρ εὐγενὴσ Θρᾷττά ἐστι·
(테오프라스토스, Characters, Κακολογίασ ΚΗ’ 2:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION