헬라어 문장 내 검색 Language

Θηβαῖοι δ’ οὐκ ἐξεληλύθεσαν πανδημεί, ἀπιστοῦντεσ τοῖσ πράγμασιν;
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1372)
ὑμεῖσ γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πολλὰ καὶ μεγάλα ἠδικημένοι ὑπὸ Μνησάρχου τοῦ Χαλκιδέωσ, τοῦ Καλλίου καὶ Ταυροσθένουσ πατρόσ, οὓσ οὗτοσ νυνὶ μισθὸν λαβὼν Ἀθηναίουσ εἶναι τολμᾷ γράφειν, καὶ πάλιν ὑπὸ Θεμίσωνοσ τοῦ Ἐρετριέωσ, ὃσ ἡμῶν εἰρήνησ οὔσησ Ὠρωπὸν ἀφείλετο, τούτων ἑκόντεσ ἐπιλαθόμενοι, ἐπειδὴ διέβησαν εἰσ Εὔβοιαν Θηβαῖοι καταδουλώσασθαι τὰσ πόλεισ πειρώμενοι, ἐν πέντε ἡμέραισ ἐβοηθήσατε αὐτοῖσ καὶ ναυσὶ καὶ πεζῇ δυνάμει, καὶ πρὶν τριάκονθ’ ἡμέρασ διελθεῖν ὑποσπόνδουσ Θηβαίουσ ἀφήκατε, κύριοι τῆσ Εὖβοίασ γενόμενοι, καὶ τάσ τε πόλεισ αὐτὰσ καὶ τὰσ πολιτείασ ἀπέδοτε ὀρθῶσ καὶ δικαίωσ τοῖσ παρακαταθεμένοισ, οὐχ ἡγούμενοι δίκαιον εἶναι τὴν ὀργὴν ἀπομνημονεύειν ἐν τῷ πιστευθῆναι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 85 1:1)
ἀλλ’ οἶμαι οὔτε Φρυνώνδασ οὔτε Εὐρύβατοσ οὔτ’ ἄλλοσ οὐδεὶσ πώποτε τῶν πάλαι πονηρῶν τοιοῦτοσ μάγοσ καὶ γόησ ἐγένετο, ὅσ, ὦ γῆ καὶ θεοὶ καὶ δαίμονεσ καὶ ἄνθρωποι, ὅσοι βούλεσθε ἀκούειν τἀληθῆ, τολμᾷ λέγειν βλέπων εἰσ τὰ πρόσωπα τὰ ὑμέτερα, ὡσ ἄρα Θηβαῖοι τὴν συμμαχίαν ὑμῖν ἐποιήσαντο οὐ διὰ τὸν καιρόν, οὐ διὰ τὸν φόβον τὸν περιστάντα αὐτούσ, οὐ διὰ τὴν ὑμετέραν δόξαν, ἀλλὰ διὰ τὰσ Δημοσθένουσ δημηγορίασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 137 1:1)
ἀδικουμένησ δὲ τῆσ χώρασ, ἕνα τῶν ἀστῶν παῖδα οἱ Θηβαῖοι κατὰ μῆνα προετίθεσαν αὐτῇ, πολλοὺσ ἁρπαξούσῃ, τοῦτ’ εἰ μὴ γένοιτο.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 7:1)
ἐτέλουν δὲ Θηβαῖοι τὸν δασμὸν Ἐργίνῳ δι’ αἰτίαν τήνδε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 11:2)
στρατευσάμενοσ δὲ Ἐργῖνοσ ἐπὶ Θήβασ, κτείνασ οὐκ ὀλίγουσ ἐσπείσατο μεθ’ ὁρ́κων, ὅπωσ πέμπωσιν αὐτῷ Θηβαῖοι δασμὸν ἐπὶ εἴκοσιν ἔτη, κατὰ ἔτοσ ἑκατὸν βόασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 11:5)
καὶ μετὰ τὸν τούτου θάνατον Θηβαῖοι συμφεύγουσιν εἰσ τὰ τείχη.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 7 3:3)
Θηβαῖοι δὲ ἐπὶ πολὺ διελθόντεσ πόλιν Ἑστιαίαν κτίσαντεσ κατῴκησαν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 7 3:6)
Ὁ μὲν δὴ Σκιπίων ὧδε ἐγκλήματοσ ἀναξίου τῶν βεβιωμένων οἱ κατεφρόνησε, σοφώτερον, ἐμοὶ δοκεῖν, Ἀριστείδου περὶ κλοπῆσ καὶ Σωκράτουσ περὶ ὧν ἐνεκαλεῖτο οὐδὲν εἰπόντων ὑπ’ ἀδοξίασ ὁμοίασ, ἢ Σωκράτουσ εἰπόντοσ ἃ δοκεῖ Πλάτωνι, μεγαλοφρονέστερον δὲ ἄρα καὶ Ἐπαμεινώνδου, ὃσ ἐβοιωτάρχει μὲν ἅμα Πελοπίδᾳ καὶ ἑτέρῳ, ἐξέπεμψαν δὲ αὐτοὺσ οἱ Θηβαῖοι, στρατὸν ἑκάστῳ δόντεσ, ἐπικουρεῖν Ἀρκάσι καὶ Μεσσηνίοισ πολεμουμένοισ ὑπὸ Λακώνων, οὔπω δ’ ὅσα ἐπενόοουν ἐργασαμένουσ ἐπὶ διαβολῇ μετεκάλουν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 5:1)
ἢ πάντα τἄλλα ἀφεὶσ ὃ μέγιστον ἔχω καὶ θαυμαστότατον καὶ μόνον ὡσ ἀληθῶσ τῶν Ἀθηναίων ἄξιον πρᾶξαι, τοῦτ’ εἴπω, τὸ ἐπειδὴ Θηβαῖοι Λακεδαιμονίουσ ἐν Λεύκτροισ κρατήσαντεσ ἐξελεῖν ἐπενόουν καὶ κατελέλειπτο τὰ πράγματα ἐν τούτῳ Λακεδαιμονίοισ ὥστε δεῖν ἢ θεῶν τινα χεῖρα ὑπερέχειν, ἢ τὴν πόλιν κληρονομῆσαι τῶν ἐκείνοισ ὄντων κινδύνων ἐθελοντάσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 83:14)
ἐπειδή τε τοῖσ ἐκείνων ἀδικήμασι καὶ τῷ μίσει τῷ διὰ ταῦτα εἰσ αὐτοὺσ παρὰ τῶν Ἑλλήνων αὐξηθέντεσ Θηβαῖοι ἐκράτησαν αὐτῶν τὴν ἐν Λεύκτροισ μάχην, ὁμοῦ τε Λακεδαιμόνιοι ἐκποδὼν ἦσαν καὶ Θηβαίουσ οὐδεὶσ αὖ φέρειν ἠδύνατο μίαν μάχην εὐτυχήσαντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 15:1)
ὅτι τοῖσ μὲν ὑπὲρ ἀρχῆσ καὶ ἡγεμονίασ φιλονεικοῦσιν αὐτὸ τὸ σχῆμα τοῦ πολέμου δίδωσι παραίτησιν, ἐάν τι προαχθῶσι, τοῖσ δὲ ὑπὲρ τοιαύτησ μὲν οὐδεμιᾶσ φιλοτιμίασ, ἄλλωσ δὲ ἐγκειμένοισ καὶ πλεονάζουσιν, ἃ οἱ Θηβαῖοι τότ’ ἐποίουν, πᾶσ ὁστισοῦν ἂν νεμεσήσαι δικαίωσ ὅτι τὴν ἀγνωμοσύνην ἀπρόσωπον ἔχουσι καὶ φύσει πονηρῷ τρόπῳ χρῶνται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 3:3)
εἰ γάρ τισ ἔροιθ’ ὑμᾶσ, ὦ Ἀθηναῖοι, πόσα χρήματα ὑμῖν καταβαλόντεσ Θηβαῖοι τὴν συμμαχίαν εὑρ́οντο, εὐφήμει, φαίητε ἂν, ἡμῖν Θηβαῖοι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 7:4)
νῦν δὲ δή που δικαιότερον πείθοντ’ ἂν ἡμῖν οἱ Θηβαῖοι, ὅταν πρεσβείασ Λακεδαιμονίων καλούσησ ἡμᾶσ ἐπ’ αὐτοὺσ, οὕτω προνοουμένουσ ὁρῶσι σφῶν ὥσθ’ ὅπωσ μηδὲν ἀναγκασθῶμεν κακὸν αὐτοὺσ ἐργάσασθαι παρακαλεῖν καὶ λόγῳ πείθειν, ἀλλὰ μὴ τοῖσ ὅπλοισ βιάζεσθαι, παρὸν ἡμῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 8:9)
πῶσ γὰρ οὐκ ἄτοπον ἡμῶν καὶ τοὺσ Θηβαίουσ ἐθελόντων, εἰ οἱο͂́ν τε, πεῖσαι, μὴ μόνον ἡμᾶσ αὐτοὺσ, ὡσ οὐ χρὴ διαστῆναι, ἐὰν οἱ Θηβαῖοι καὶ μὴ βουλομένουσ ἐξάγωσιν ἡμᾶσ, ἡμῖν ἡσυχάζειν παραινεῖν καὶ συμμάχουσ κρίνειν τοὺσ ἀποφεύγοντασ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 9:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION