헬라어 문장 내 검색 Language

Πάνυ μὴν ἱκανῶσ ἔχει, καὶ περὶ μέγα ἕδοσ θεσσαλικὸν ἀναγκάζειν, ἢν νεαρὸν ἐῄ τὸ ὀλίσθημα‧ ἐσκευάσθαι μέντοι χρὴ τὸ ξύλον οὕτωσ, ὥσπερ εἴρηται‧ ἀτὰρ τὸν ἄνθρωπον καθίσαι πλάγιον ἐπὶ τῷ δίφρῳ‧ κἄπειτα τὸν βραχίονα ξὺν τῷ ξύλῳ ὑπερβάλλειν ὑπὲρ τοῦ ἀνακλισμοῦ, καὶ ἐπὶ μὲν θάτερα τὸ σῶμα καταναγκάζειν, ἐπὶ δὲ θάτερα τὸν βραχίονα σὺν τῷ ξύλῳ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 7.9)
εἰή δ’ ἂν Θεσσαλικὸν τὸ γένοσ τῶν βοῶν τούτων, Ἰφίκλου ποτὲ τοῦ Πρωτεσιλάου πατρόσ·
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 36 4:1)
περιφέρεται δὲ καὶ χρησμὸσ ἐκδοθεὶσ Αἰγιεῦσιν ἵππον Θεσσαλικόν, Λακεδαιμονίαν δὲ γυναῖκα, ἄνδρασ θ’ οἳ πίνουσιν ὕδωρ ἱερῆσ Ἀρεθούσησ, τοὺσ Χαλκιδέασ λέγων ὡσ ἀρίστουσ·
(스트라본, 지리학, Book 10, chapter 1 18:7)
ἤδη δ’ ὦν πόσιοσ τοὶ τέσσαρεσ ἐν βάθει ἦμεσ, χὡ Λαρισαῖοσ "τὸν ἐμὸν Λύκον" ᾆδεν ἀπ’ ἀρχᾶσ, Θεσσαλικόν τι μέλισμα, κακαὶ φρένεσ·
(테오크리토스, Idylls, Κυνίσκασ Ἔρωσ ἢ Θυώνιχοσ.34)

SEARCH

MENU NAVIGATION