헬라어 텍스트

  - 문장 내 검색
헬라어 텍스트  - 텍스트  - 텍스트 검색  - 문장 내 검색
헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

θεῖσαι μέλαιναν κύλικα μεγάλην ὑπτίαν, μηλοσφαγοῦσαι Θάσιον οἴνου σταμνίον ὀμόσωμεν ἐς τὴν κύλικα μὴ πιχεῖν ὕδωρ.?
(아리스토파네스, Lysistrata, Prologue 5:20)
εἰ Θάσιον ἐνέχεις, εἰκότως γε νὴ Δία.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:15)
καὶ Ἀντίδοτος δέ Θάσιον ἔγχει ὁ γὰρ λαβών μου καταφάγῃ τὴν καρδίαν, ὅταν πίω τοῦδ, εὐθὺς ὑγιὴς γίνεται:
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 51 1:1)
Θάσιον ἢ Χῖον λαβὼν ἢ Λέσβιον γέροντα νεκταροσταγῆ:
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 51 2:10)
οἶνον δὲ πίνειν οὐκ ἐάσω πράμνιον, οὐ Χῖον, οὐχὶ Θάσιον, οὐ Πεπαρήθιον, οὐδ ἄλλον ὅστις ἐπεγερεῖ τὸν ἔμβολον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 52 1:3)
Μάγνητα δὲ μειλιχόδωρον καὶ Θάσιον, τῷ δὴ μήλων ἐπιδέδρομεν ὀδμή, τοῦτον ἐγὼ κρίνω πολὺ πάντων εἶναι ἄριστον τῶν ἄλλων οἴνων μετ ἀμύμονα Χῖον ἄλυπον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 53 1:2)
φησὶ δὲ Φιλύλλιος ὅτι παρέξω Λέσβιον, Χῖον σαπρόν, Θάσιον, Βίβλινον, Μενδαῖον, ὥστε μηδένα κραιπαλᾶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 56 2:5)
οἶνον Θάσιον πίνοις ἄν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 491)
εἶτ οὐχ ὅμοια πράττομεν καὶ θύομεν ὅπου γε τοῖς θεοῖς μὲν ἠγορασμένον δραχμῶν ἄγω προβάτιον ἀγαπητὸν δέκα, αὐλητρίδας δὲ καὶ μύρον καὶ ψαλτρίας, Μενδαῖον,1 Θάσιον, ἐγχέλεις, τυρόν, μέλι μικροῦ ταλάντου, γίνεταί τε κατὰ λόγον ὡς γὰρ ὑπερβολῆς τινος ἀναλώματος τάλαντον ὠνόμασε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 27 3:5)
καὶ θύοντες μὲν τοῖς θεοῖς ὀλίγιστα εἰς τὰς θυσίας καὶ τὰ τυχόντα δαπανῶμεν, ὥσπερ ὁ καλὸς Μένανδρος ἐν τῇ Μέθῃ παρίστησιν εἶτ οὐχ ὅμοια πράττομεν καὶ θύομεν ὅπου γε τοῖς θεοῖς μὲν ἠγορασμένον δραχμῶν ἄγω προβάτιον ἀγαπητὸν δέκα, αὐλητρίδας δὲ καὶ μύρον καὶ ψαλτρίας, τὸν μέλανα Θάσιον, ἐγχέλεις, τυρόν, μέλι μικροῦ ταλάντου:
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 671)
γέροντα Θάσιον τόν τε γῆς ἀπ Ἀτθίδος ἑσμὸν μελίσσης τῆς ἀκραχόλου γλυκὺν συγκυρκανήσας ἐν σκύφῳ χυτῆς λίθου, Δήμητρος ἀκτῇ πᾶν γεφυρώσας ὑγρόν, κατῃσίμωσα πῶμα, καύματος λύσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 402)
τοιγαροῦν ἥδιον μὲν προσεφέρετο μᾶζαν ἢ οἱ ἄλλοι τὰ πολυτελέστατα τῶν σιτίων, ἥδιον δὲ ἔπινε τοῦ ῥέοντος ὕδατος ἢ οἱ ἄλλοι τὸν Θάσιον οἶνον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 15:4)
τὸν οἰνόφλυγα ἓν Θάσιον κατέπλησε, καὶ πιὼν Ἐνδυμίωνος ἥδιον καθεύδει:
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 12:1)
τῷ Βίωνι δοκεῖ μὴ δυνατὸν εἶναι τοῖς πολλοῖς ἀρέσκειν, εἰ μὴ πλακοῦντα γενόμενον ἢ Θάσιον:
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 45:7)
καὶ Δημοσθένην Σαβῖνος λέγει Μνησίστρατον Θάσιον παρατιθέμενος ἐν δ Μελετητικῆς ὕλης:?
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 46:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION