헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

μὴ χρησμῳδούσησ δὲ αὐτῷ τῆσ Πυθίασ τόν τε ναὸν συλᾶν ἤθελε, καὶ τὸν τρίποδα βαστάσασ κατασκευάζειν μαντεῖον ἴδιον.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 6 2:8)
καὶ τότε τοὺσ νόμουσ τίθενται πρὸσ τὴν ἐλθοῦσαν παρὰ τῆσ Πυθίασ φωνὴν ἀπὸ Λυκούργου πρώτου, τὸν μετὰ πολλοὺσ εἰ δεῖ πρῶτον εἰπεῖν χάριν τοῦ λόγου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 9:11)
οὔκουν φασί γ’ ἐκεῖνον οὐδὲν θεῖναι Λακεδαιμονίοισ ἄνευ τῆσ παρὰ τοῦ θεοῦ φωνῆσ, ἀλλ’ ὅμωσ οὐκ ἐπειδὴ Λυκοῦργοσ ὁ τῶν Ἑλλήνων ἄριστοσ ἔθηκεν, οὐ διὰ τοῦθ’ ὁ θεὸσ δόξαν εἴληφε τεθεικέναι τοὺσ νόμουσ, ἀλλ’ ὁ μὲν Λυκοῦργοσ ἄριστοσ ὢν τῶν Ἑλλήνων ἐμαρτύρει τὰ τῆσ οὐδὲν ἰδίᾳ γιγνωσκούσησ Πυθίασ νικᾶν, ἡ δὲ ἀπεκρίνατο ὡσ ἐδόκει τῷ θεῷ, ὁ δὲ τῷ παρὰ τὴν Πυθίαν μέρει τὴν δόξαν εἴληφε τὴν ἐπὶ τοῖσ νόμοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 10:1)
ἴτω ἴτω δὲ Πυθιὰσ βοὰ θεῷ, συνᾳδέτω δὲ Χαῖρισ ᾠδάν.
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, strophe 12)
διὸ καὶ ὁ Ἀπόλλων ἡσθεὶσ ἐπὶ τούτοισ ἀναβολὴν τοῦ θανάτου τῷ Φαλάριδι ἐχαρίσατο, τοῦτο ἐμφήνασ τοῖσ πυνθανομένοισ τῆσ Πυθίασ ὅπωσαὐτῷ ἐπιθῶνται ἔχρησεν δὲ καὶ περὶ τῶν ἀμφὶ τὸν Χαρίτωνα, προτάξασ τοῦ ἑξαμέτρου τὸ πεντάμετρον, καθάπερ ὕστερον καὶ Διονύσιοσ ὁ Ἀθηναῖοσ ἐποίησε ὁ ἐπικληθεὶσ Χαλκοῦσ ἐν τοῖσ λ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 78 1:2)
τῆσ δὲ Πυθίασ δούσησ χρησμὸν αὐτῷ μὴ συμφέρειν γενέσθαι τέκνα ̔τὸν γὰρ ἐξ αὐτοῦ τεκνωθέντα παῖδα πατροκτόνον ἔσεσθαι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκίαν πληρώσειν μεγάλων ἀτυχημάτων’, ἐπιλαθόμενοσ τοῦ χρησμοῦ καὶ γεννήσασ υἱόν, ἐξέθηκε τὸ βρέφοσ διαπερονήσασ αὐτοῦ τὰ σφυρὰ σιδήρῳ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 64 1:3)
" Ταῦτα δὴ καὶ τοιαῦτα λέγων καὶ πράττων πρὸσ τῆσ Πυθίασ ἐμαρτυρήθη, Χαιρεφῶντι ἀνελούσησ ἐκεῖνο δὴ τὸ περιφερόμενον, ἀνδρῶν ἁπάντων Σωκράτησ σοφώτατοσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. e'. SWKRATHS 20:6)
εἰ γάρ τι ἐγκαλεῖσ, εἰπε, Πυθιὰσ ἡμῖν αὕτη δικασάτω.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Ιὄεσσα καὶ Πυθίασ και Λυσιάσ. 2:10)
ὁρᾷσ, ὦ Πυθιάσ, οἱᾶ πάσχω ὑπὸ Λυσίου;
(루키아노스, Dialogi meretricii, Ιὄεσσα καὶ Πυθίασ και Λυσιάσ. 2:13)
ἀπολώλεκασ ἡμᾶσ, ὦ Πυθιάσ·
(루키아노스, Dialogi meretricii, Ιὄεσσα καὶ Πυθίασ και Λυσιάσ. 2:24)
οὐχὶ ταύτησ ἕνεκεν, ὦ Πυθιάσ, ἐπανελήλυθα, ἣν οὐδ̓ ἂν προσβλέψαιμι ἔτι τοιαύτην οὖσαν, ἀλλὰ διὰ σέ, ὡσ μὴ καταγιγνώσκῃσ ἐμοῦ καὶ λέγῃσ, ἄτεγκτοσ ὁ Λυσίασ ἐστίν.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Ιὄεσσα καὶ Πυθίασ και Λυσιάσ. 3:1)
φέρειν οὖν ἐθέλεισ, ὦ Πυθιάσ, Ιὄεσσαν ταύτην τὴν νῦν δακρύουσαν αὐτὸν ἐπιστάντα αὐτῇ ποτε μετὰ νεανίου καθευδούσῃ ἐμοῦ ἀποστάσῃ;
(루키아노스, Dialogi meretricii, Ιὄεσσα καὶ Πυθίασ και Λυσιάσ. 3:3)
τὸ δ̓ οὐκ ἦν, ὦ Πυθιάσ, ἀλλ̓ ἐφαψάμενοσ εὑρ͂ον ἀγένειόν τινα πάνυ ἁπαλόν, ἐν χρῷ κεκαρμένον, μύρων καὶ αὐτὸν ἀποπνέοντα.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Ιὄεσσα καὶ Πυθίασ και Λυσιάσ. 4:4)
τί γελᾶτε, ὦ Πυθιάσ;
(루키아노스, Dialogi meretricii, Ιὄεσσα καὶ Πυθίασ και Λυσιάσ. 4:6)
ἡ Πυθιὰσ αὕτη μοι συνεκάθευδε.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Ιὄεσσα καὶ Πυθίασ και Λυσιάσ. 4:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION