헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦθ’ ὑφηγεῖται δὲ ὃ καὶ ὁ κοινὸσ νόμοσ, καθάπερ οἱ Πυθαγόρειοι λέγουσιν, ὥσπερ ἱκέτιν καὶ ἀφ’ ἑστίασ ἠγμένην ὡσ ἥκιστα δεῖν δοκεῖν ἀδικεῖν·
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 20:3)
ἐν δὲ τούτοισ καὶ πρὸ τούτων οἱ καλούμενοι Πυθαγόρειοι τῶν μαθημάτων ἁψάμενοι πρῶτοι ταῦτά τε προήγαγον, καὶ ἐντραφέντεσ ἐν αὐτοῖσ τὰσ τούτων ἀρχὰσ τῶν ὄντων ἀρχὰσ ᾠήθησαν εἶναι πάντων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 101:1)
οἱ δὲ Πυθαγόρειοι καὶ πόσαι καὶ τίνεσ αἱ ἐναντιώσεισ ἀπεφήναντο.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 115:1)
οἱ δὲ Πυθαγόρειοι δύο μὲν τὰσ ἀρχὰσ κατὰ τὸν αὐτὸν εἰρήκασι τρόπον, τοσοῦτον δὲ προσεπέθεσαν ὃ καὶ ἴδιόν ἐστιν αὐτῶν, ὅτι τὸ πεπερασμένον καὶ τὸ ἄπειρον καὶ τὸ ἓν οὐχ ἑτέρασ τινὰσ ᾠήθησαν εἶναι φύσεισ, οἱο͂ν πῦρ ἢ γῆν ἤ τι τοιοῦτον ἕτερον, ἀλλ’ αὐτὸ τὸ ἄπειρον καὶ αὐτὸ τὸ ἓν οὐσίαν εἶναι τούτων ὧν κατηγοροῦνται, διὸ καὶ ἀριθμὸν εἶναι τὴν οὐσίαν πάντων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 128:1)
οἱ μὲν γὰρ Πυθαγόρειοι μιμήσει τὰ ὄντα φασὶν εἶναι τῶν ἀριθμῶν, Πλάτων δὲ μεθέξει, τοὔνομα μεταβαλών.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 137:2)
ἀριθμοὺσ παρὰ τὰ πράγματα ποιῆσαι, καὶ μὴ ὥσπερ οἱ Πυθαγόρειοι, καὶ ἡ τῶν εἰδῶν εἰσαγωγὴ διὰ τὴν ἐν τοῖσ λόγοισ ἐγένετο σκέψιν οἱ γὰρ πρότεροι διαλεκτικῆσ οὐ μετεῖχον, τὸ δὲ δυάδα ποιῆσαι τὴν ἑτέραν φύσιν διὰ τὸ τοὺσ ἀριθμοὺσ ἔξω τῶν πρώτων εὐφυῶσ ἐξ αὐτῆσ γεννᾶσθαι ὥσπερ ἔκ τινοσ ἐκμαγείου.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 141:1)
οἱ μὲν οὖν καλούμενοι Πυθαγόρειοι ταῖσ μὲν ἀρχαῖσ καὶ τοῖσ στοιχείοισ ἐκτοπωτέροισ χρῶνται τῶν φυσιολόγων τὸ δ’ αἴτιον ὅτι παρέλαβον αὐτὰσ οὐκ ἐξ αἰσθητῶν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 182:2)
ἔτι δὲ τὸ πάντων χαλεπώτατον καὶ πλείστην ἀπορίαν ἔχον, πότερον τὸ ἓν καὶ τὸ ὄν, καθάπερ οἱ Πυθαγόρειοι καὶ Πλάτων ἔλεγεν, οὐχ ἕτερόν τί ἐστιν ἀλλ’ οὐσία τῶν ὄντων;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 18:3)
Πλάτων μὲν γὰρ καὶ οἱ Πυθαγόρειοι οὐχ ἕτερόν τι τὸ ὂν οὐδὲ τὸ ἓν ἀλλὰ τοῦτο αὐτῶν τὴν φύσιν εἶναι, ὡσ οὔσησ τῆσ οὐσίασ αὐτοῦ τοῦ ἑνὶ εἶναι καὶ ὄντι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 127:2)
ἔχει, καθάπερ ἐν τοῖσ διαπορήμασιν ἐπήλθομεν τί τὸ ἕν ἐστι καὶ πῶσ δεῖ περὶ αὐτοῦ λαβεῖν, πότερον ὡσ οὐσίασ τινὸσ οὔσησ αὐτοῦ τοῦ ἑνόσ, καθάπερ οἵ τε Πυθαγόρειοί φασι πρότερον καὶ Πλάτων ὕστερον, ἢ μᾶλλον ὑπόκειταί τισ φύσισ καὶ πῶσ δεῖ γνωριμωτέρωσ λεχθῆναι καὶ μᾶλλον ὥσπερ οἱ περὶ φύσεωσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 31:1)
ὅσοι δὲ ὑπολαμβάνουσιν, ὥσπερ οἱ Πυθαγόρειοι καὶ Σπεύσιπποσ τὸ κάλλιστον καὶ ἄριστον μὴ ἐν ἀρχῇ εἶναι, διὰ τὸ καὶ τῶν φυτῶν καὶ τῶν ζῴων τὰσ ἀρχὰσ αἴτια μὲν εἶναι τὸ δὲ καλὸν καὶ τέλειον ἐν τοῖσ ἐκ τούτων, οὐκ ὀρθῶσ οἰόνται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 80:2)
οἱ δὲ Πυθαγόρειοι πρότερον περί τινων ὀλίγων, ὧν τοὺσ λόγουσ εἰσ τοὺσ ἀριθμοὺσ ἀνῆπτον, οἱο͂ν τί ἐστι καιρὸσ ἢ τὸ δίκαιον ἢ γάμοσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 57:1)
καὶ οἱ Πυθαγόρειοι δ’ ἕνα, τὸν μαθηματικόν, πλὴν οὐ κεχωρισμένον ἀλλ’ ἐκ τούτου τὰσ αἰσθητὰσ οὐσίασ συνεστάναι φασίν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 96:4)
οἱ δὲ Πυθαγόρειοι διὰ τὸ ὁρᾶν πολλὰ τῶν ἀριθμῶν πάθη ὑπάρχοντα τοῖσ αἰσθητοῖσ σώμασιν, εἶναι μὲν ἀριθμοὺσ ἐποίησαν τὰ ὄντα, οὐ χωριστοὺσ δέ, ἀλλ’ ἐξ ἀριθμῶν τὰ ὄντα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 65:1)
οἱ μὲν οὖν Πυθαγόρειοι κατὰ μὲν τὸ τοιοῦτον οὐθενὶ ἔνοχοί εἰσιν, κατὰ μέντοι τὸ ποιεῖν ἐξ ἀριθμῶν τὰ φυσικὰ σώματα, ἐκ μὴ ἐχόντων βάροσ μηδὲ κουφότητα ἔχοντα κουφότητα καὶ βάροσ, ἐοίκασι περὶ ἄλλου οὐρανοῦ λέγειν καὶ σωμάτων ἀλλ’ οὐ τῶν αἰσθητῶν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 67:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION