헬라어 문장 내 검색 Language

Κάδμου πολῖται, χρὴ λέγειν τὰ καίρια ὅστισ φυλάσσει πρᾶγοσ ἐν πρύμνῃ πόλεωσ οἰάκα νωμῶν, βλέφαρα μὴ κοιμῶν ὕπνῳ.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode 1:1)
πρύμνῃ δ’ ἐνεείσατο κούρην ἀνθέμενοσ, καὶ τοῖον ἔποσ μετὰ πᾶσιν ἐείπεν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 4:5)
λαμπρότατα δὲ πάντων Δημήτριοσ ἠγωνίσατο τῆσ ἑπτήρουσ ἐπιβεβηκὼσ ἐπὶ τῇ πρύμνῃ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 52 1:1)
τοὺσ δ’ εὑρ͂’ εἰν ἀγορῇ Δαναοὺσ θεράποντασ Ἄρηοσ νηὶ̈ πάρα πρύμνῃ Ἀγαμέμνονοσ·
(호메로스, 일리아스, Book 7 35:4)
τὸν δ’ εὑρ͂’ ἀμφ’ ὤμοισι τιθήμενον ἔντεα καλὰ νηὶ̈ πάρα πρύμνῃ·
(호메로스, 일리아스, Book 10 3:6)
νηὶ̈ δ’ ἐνὶ πρυμνῇ ἔναρα βροτόεντα Δόλωνοσ θῆκ’ Ὀδυσεύσ, ὄφρ’ ἱρὸν ἑτοιμασσαίατ’ Ἀθήνῃ.
(호메로스, 일리아스, Book 10 63:4)
ἑστήκει γὰρ ἐπὶ πρυμνῇ μεγακήτεϊ νηὶ̈ εἰσορόων πόνον αἰπὺν ἰῶκά τε δακρυόεσσαν.
(호메로스, 일리아스, Book 11 58:4)
Πάτροκλοσ δὲ πρῶτοσ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ ἀντικρὺ κατὰ μέσσον, ὅθι πλεῖστοι κλονέοντο, νηὶ̈ πάρα πρυμνῇ μεγαθύμου Πρωτεσιλάου, καὶ βάλε Πυραίχμην, ὃσ Παίονασ ἱπποκορυστὰσ ἤγαγεν ἐξ Ἀμυδῶνοσ ἀπ’ Ἀξιοῦ εὐρὺ ῥέοντοσ·
(호메로스, 일리아스, Book 16 23:1)
ἂν δ’ ἄρα Τηλέμαχοσ νηὸσ βαῖν’, ἦρχε δ’ Ἀθήνη, νηὶ δ’ ἐνὶ πρυμνῇ κατ’ ἄρ’ ἕζετο·
(호메로스, 오디세이아, Book 2 47:3)
ὁ δ’ ἄρα πρυμνῇ ἐνὶ νηὶ πλῆξε κυβερνήτεω κεφαλήν, σὺν δ’ ὀστέ’ ἄραξε πάντ’ ἄμυδισ κεφαλῆσ·
(호메로스, 오디세이아, Book 12 50:5)
ἡ δ’, ὥσ τ’ ἐν πεδίῳ τετράοροι ἄρσενεσ ἵπποι, πάντεσ ἅμ’ ὁρμηθέντεσ ὑπὸ πληγῇσιν ἱμάσθλησ, ὑψόσ’ ἀειρόμενοι ῥίμφα πρήσσουσι κέλευθον, ὣσ ἄρα τῆσ πρύμνη μὲν ἀείρετο, κῦμα δ’ ὄπισθε πορφύρεον μέγα θῦε πολυφλοίσβοιο θαλάσσησ.
(호메로스, 오디세이아, Book 13 11:6)
στρέψ’ ἵππουσ ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσησ, νηὶ̈ δ’ ἐνὶ πρύμνῃ ἐξαίνυτο κάλλιμα δῶρα, ἐσθῆτα χρυσόν τε, τά οἱ Μενέλαοσ ἔδωκε·
(호메로스, 오디세이아, Book 15 27:3)
ἦ τοι ὁ μὲν τὰ πονεῖτο καὶ εὔχετο, θῦε δ’ Ἀθήνῃ νηὶ̈ πάρα πρυμνῇ·
(호메로스, 오디세이아, Book 15 32:1)
ἐν πρύμνῃ δ’ ἄρ’ ἔπειτα καθέζετο, πὰρ δὲ οἷ αὐτῷ εἷσε Θεοκλύμενον·
(호메로스, 오디세이아, Book 15 38:3)
ἐπεὶ δὲ πλέοντεσ ἀπείχομεν τῆσ καλιᾶσ ὅσον σταδίουσ διακοσίουσ, τέρατα ἡμῖν μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἐπεσήμανεν ὅ τε γὰρ ἐν τῇ πρύμνῃ χηνίσκοσ ἄφνω ἐπτερύξατο καὶ ἀνεβόησεν, καὶ ὁ κυβερνήτησ ὁ Σκίνθαροσ φαλακρὸσ ἤδη ὢν ἀνεκόμησεν, καὶ τὸ πάντων δὴ παραδοξότατον, ὁ γὰρ ἱστὸσ τῆσ νεὼσ ἐξεβλάστησεν καὶ κλάδουσ ἀνέφυσεν καὶ ἐπὶ τῷ ἄκρῳ ἐκαρποφόρησεν, ὁ δὲ καρπὸσ ἦν σῦκα καὶ σταφυλὴ μέλαινα, οὔπω πέπειροσ.
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 41:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION