헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Φερεκύδησ δέ φησι Τελαμῶνα φίλον, οὐκ ἀδελφὸν Πηλέωσ εἶναι, ἀλλ’ Ἀκταίου παῖδα καὶ Γλαύκησ τῆσ Κυχρέωσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 12 6:14)
καὶ λαχὼν κλήρῳ Τελαμὼν συγγυμναζόμενον αὐτὸν βαλὼν δίσκῳ κατὰ τῆσ κεφαλῆσ κτείνει, καὶ κομίσασ μετὰ Πηλέωσ κρύπτει κατά τινοσ ὕλησ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 12 6:20)
καὶ Ἀστυδάμεια ἡ Ἀκάστου γυνή, Πηλέωσ ἐρασθεῖσα, περὶ συνουσίασ προσέπεμψεν αὐτῷ λόγουσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 13 3:2)
Πηλέωσ δὲ πρὸσ Ἄκαστον καταψεύδεται, λέγουσα ὑπ’ αὐτοῦ περὶ συνουσίασ πεπειρᾶσθαι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 13 3:5)
ἔνθα ἁμίλλησ περὶ θήρασ γενομένησ, Πηλεὺσ μὲν ὧν ἐχειροῦτο θηρίων τὰσ γλώσσασ τούτων ἐκτεμὼν εἰσ πήραν ἐτίθει, οἱ δὲ μετὰ Ἀκάστου ταῦτα χειρούμενοι κατεγέλων ὡσ μηδὲν τεθηρακότοσ τοῦ Πηλέωσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 13 3:7)
ὡσ δὲ ἐγέννησε Θέτισ ἐκ Πηλέωσ βρέφοσ, ἀθάνατον θέλουσα ποιῆσαι τοῦτο, κρύφα Πηλέωσ εἰσ τὸ πῦρ ἐγκρύβουσα τῆσ νυκτὸσ ἔφθειρεν ὃ ἦν αὐτῷ θνητὸν πατρῷον, μεθ’ ἡμέραν δὲ ἔχριεν ἀμβροσίᾳ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 13 6:1)
συνείπετο δὲ καὶ Πάτροκλοσ ὁ Μενοιτίου καὶ Σθενέλησ τῆσ Ἀκάστου ἢ Περιώπιδοσ τῆσ Φέρητοσ, ἢ καθάπερ φησὶ Φιλοκράτησ, Πολυμήλησ τῆσ Πηλέωσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 13 8:8)
Μυρμιδόνων Ἀχιλλεὺσ Πηλέωσ καὶ Θέτιδοσ ν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 3 19:1)
Πηλέωσ δὲ ἐκ Φθίασ ἐκβληθέντοσ ὑπὸ τῶν Ἀκάστου παίδων καὶἀποθανόντοσ, Νεοπτόλεμοσ τὴν βασιλείαν τοῦ πατρὸσ παρέλαβε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6 20:2)
Διὸσ δὲ ἦν ἄρα τὸ βούλευμα καὶ οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου συνέπεσε τοσαῦτα πράγματα, ἀρξάμενα ἀφ’ οὗ πρῶτον διέστησαν Ἀχιλλεὺσ ὁ Πηλέωσ καὶ Ἀγαμέμνων ὁ Ἀτρέωσ βασιλεὺσ τῶν Ἑλλήνων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, παράφρασισ. 2:5)
Ἀχιλλεὺσ μὲν γὰρ τέταρτοσ ἀπὸ Διὸσ διὰ Πηλέωσ καὶ Αἰακοῦ, Μίνωσ δὲ καὶ Ῥαδάμανθυσ Διὸσ παῖδεσ καὶ Θησεὺσ Ποσειδῶνοσ, οὐδέτεροι μόνοι ὁποτέρου, ἀλλὰ σὺν πολλοῖσ καὶ θεοῖσ καὶ ἡρ́ωσιν, ὧν τῶν μὲν ἡττῶνται, τοῖσ δ’ εἰσ ἴσον καθίστανται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 2:6)
ὁ τοίνυν Ἀχιλλεὺσ ὁ τῆσ Θέτιδοσ καὶ τοῦ Πηλέωσ οὕτωσ ἀκόλαστοσ ἦν περὶ τὰσ ἡδονὰσ καὶ μικροπρεπὴσ ὥστε ἀπελθούσησ τῆσ Βρισηίδοσ παρ’ αὐτοῦ καὶ χρόνον τινὰ ποιησάσησ παρ’ Ἀγαμέμνονι παραχρῆμα μὲν οὕτωσ διετέθη ὥστ’ ἔκλαεν ὁρῶν ἐπὶ οἴνοπα πόντον, καλῶν τὴν μητέρα ὥσπερ παιδάριον πεπονθὸσ τοῦτο ὑπὸ ὁμοίου ἑτέρου·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 9:1)
ἀλλ’ Ὅμηροσ μὲν ἔφη τὸν Φοίνικα ὑπὸ τοῦ Πηλέωσ πεμφθῆναι τῷ Ἀχιλλεῖ μύθων τε ῥητῆρ’ ἔμεναι πρηκτηρά τε ἔργων, ὡσ τὸν αὐτὸν εἰδότα ἅ τε δεῖ λέγειν καὶ ἃ πράττειν ἄμεινον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 96:9)
ἃ γὰρ ἐν λιταῖσ Ὀδυσσεὺσ λέγει πρὸσ Ἀχιλλέα, Πηλέωσ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ φάσκων παραίνεσιν εἶναι, ταῦθ’ Ὁμήρου παράκλησιν εἶναι πᾶσιν ὡσ κοινοῦ πατρὸσ ἡγεῖσθαι προσήκει, ληγέμεναι δ’ ἔριδοσ κακομηχάνου, ὄφρα σε μᾶλλον τίωσ’ Ἀργείων ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 182:9)
οὔτε γὰρ σὲ χείρονα νομίζω τοῦ Πηλέωσ οὔτε τῆσ Φθίασ ἀσθενεστέραν τὴν Μακεδονίαν οὔτε τὸν Ὄλυμπον ἀδοξότερον τοῦ Πηλίου φαίην ἄν·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 19:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION