헬라어 문장 내 검색 Language

ἐννέα δὲ ἐτῶν γενόμενοι, καὶ τὸ μὲν πλάτοσ πηχῶν ἔχοντεσ ἐννέα τὸ δὲ μέγεθοσ ὀργυιῶν ἐννέα, πρὸσ θεοὺσ μάχεσθαι διενοοῦντο, καὶ τὴν μὲν Ὄσσαν ἐπὶ τὸν Ὄλυμπον ἔθεσαν, ἐπὶ δὲ τὴν Ὄσσαν θέντεσ τὸ Πήλιον διὰ τῶν ὀρῶν τούτων ἠπείλουν εἰσ οὐρανὸν ἀναβήσεσθαι, καὶ τὴν μὲν θάλασσαν χώσαντεσ τοῖσ ὄρεσι ποιήσειν ἔλεγον ἤπειρον, τὴν δὲ γῆν θάλασσαν, ἐμνῶντο δὲ Ἐφιάλτησ μὲν Ἥραν Ὦτοσ δὲ Ἄρτεμιν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 7 4:8)
Ἄκαστοσ <δὲ> ἀκούσασ κτεῖναι μὲν ὃν ἐκάθηρεν οὐκ ἠβουλήθη, ἄγει δὲ αὐτὸν ἐπὶ θήραν εἰσ τὸ Πήλιον.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 13 3:6)
καὶ πρῶτον μὲν περὶ τὸ Πήλιον ναυπηγήσασθαι σκάφοσ, πολὺ τῷ μεγέθει καὶ τῇ λοιπῇ κατασκευῇ τὴν τότε συνήθειαν ὑπερβάλλον, διὰ τὸ σχεδίαισ πλεῖν τοὺσ τότε ἀνθρώπουσ καὶ μικροῖσ παντελῶσ ἀκατίοισ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 41 1:1)
Ἀπόλλωνα, περὶ τὸ Πήλιον τρεφομένησ κόρησ ὄνομα Κυρήνησ κάλλει διαφερούσησ, ἐρασθῆναι τῆσ παρθένου, καὶ μετενεγκεῖν αὐτὴν τῆσ Λιβύησ εἰσ ταύτην τὴν χώραν, ἐν ᾗ κατὰ τοὺσ ὕστερον χρόνουσ τινὰ κτίσαντα πόλιν ἀπ’ ἐκείνησ ὀνομάσαι Κυρήνην.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 81 1:4)
τῆνοσ ὅδε Ζήνων Κιτίῳ φίλοσ, ὅσ ποτ’ Ὄλυμπον ἔδραμεν, οὐκ Ὄσσῃ Πήλιον ἀνθέμενοσ, οὐδὲ τά γ’ Ἡρακλῆοσ ἀέθλεε·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 29:3)
Νηρῇδεσ δ’ Εὐβοῖδασ ἄκρασ λιποῦσαι μόχθουσ ἀσπιστὰσ ἀκμόνων Ἡφαίστου χρυσέων ἔφερον τευχέων, ἀνά τε Πήλιον ἀνά τε πρυ‐ μνὰσ Ὄσσασ ἱερᾶσ νάπασ Νυμφαίασ σκοπιὰσ κόρασ μάτευσ’, ἔνθα πατὴρ ἱππότασ τρέφεν Ἑλλάδι φῶσ Θέτιδοσ εἰνάλιον γόνον ταχύπορον πόδ’ Ἀτρείδαισ.
(에우리피데스, choral, antistrophe 11)
τίν’ ἄρ’ Ὑμέναιοσ διὰ λωτοῦ Λίβυοσ μετά τε φιλοχόρου κιθάρασ συρίγγων θ’ ὑπὸ καλαμοεσ‐ σᾶν ἔστασεν ἰαχάν, ὅτ’ ἀνὰ Πήλιον αἱ καλλιπλόκαμοι δαιτὶ θεῶν ἔνι Πιερίδεσ χρυσεοσάνδαλον ἴχνοσ ἐν γᾷ κρούουσαι Πηλέωσ ἐσ γάμον ἦλθον, μελῳδοῖσ Θέτιν ἀχήμασι τόν τ’ Αἰακίδαν, Κενταύρων ἐν ὄρεσι κλέουσαι Πηλιάδα καθ’ ὕλαν.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, choral, strophe 11)
τὰ μὲν γὰρ αὐτῆσ πρὸσ τὴν ἠῶ ἔχοντα τό τε Πήλιον ὄροσ καὶ ἡ Ὄσσα ἀποκληίει συμμίσγοντα τὰσ ὑπωρείασ ἀλλήλοισι, τὰ δὲ πρὸσ βορέω ἀνέμου Ὄλυμποσ, τὰ δὲ πρὸσ ἑσπέρην Πίνδοσ, τὰ δὲ πρὸσ μεσαμβρίην τε καὶ ἄνεμον νότον ἡ Ὄθρυσ·
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 129 2:2)
ἐν δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ ἐν ᾧ οὗτοι ἀριθμὸν ἐποιεῦντο τῶν νεῶν, ἦν γὰρ ἐν τῷ στρατοπέδῳ τούτῳ Σκυλλίησ Σκιωναῖοσ δύτησ τῶν τότε ἀνθρώπων ἄριστοσ, ὃσ καὶ ἐν τῇ ναυηγίῃ τῇ κατὰ Πήλιον γενομένῃ πολλὰ μὲν ἔσωσε τῶν χρημάτων τοῖσι Πέρσῃσι, πολλὰ δὲ καὶ αὐτὸσ περιεβάλετο·
(헤로도토스, The Histories, book 8, chapter 8 2:1)
πρὶν γὰρ ἢ καὶ ἀναπνεῦσαι σφέασ ἔκ τε τῆσ ναυηγίησ καὶ τοῦ χειμῶνοσ τοῦ γενομένου κατὰ Πήλιον, ὑπέλαβε ναυμαχίη καρτερή, ἐκ δὲ τῆσ ναυμαχίησ ὄμβροσ τε λάβροσ καὶ ῥεύματα ἰσχυρὰ ἐσ θάλασσαν ὁρμημένα βρονταί τε σκληραί.
(헤로도토스, The Histories, book 8, chapter 12 3:2)
Μαγνήτων δ’ ἦρχε Πρόθοοσ Τενθρηδόνοσ υἱόσ, οἳ περὶ Πηνειὸν καὶ Πήλιον εἰνοσίφυλλον ναίεσκον·
(호메로스, 일리아스, Book 2 77:1)
Ὄσσαν ἐπ’ Οὐλύμπῳ μέμασαν θέμεν, αὐτὰρ ἐπ’ Ὄσσῃ Πήλιον εἰνοσίφυλλον, ἵν’ οὐρανὸσ ἀμβατὸσ εἰή.
(호메로스, 오디세이아, Book 11 37:4)
Ὅμηροσ ὁ ποιητήσ φησι τοὺσ Ἀλωέωσ υἱέασ, δύο καὶ αὐτοὺσ ὄντασ, ἔτι παῖδασ ἐθελῆσαί ποτε τὴν Ὄσσαν ἐκ βάθρων ἀνασπάσαντασ ἐπιθεῖναι τῷ Ὀλύμπῳ, εἶτα τὸ Πήλιον ἐπ’ αὐτῇ, ἱκανὴν ταύτην κλίμακα ἕξειν οἰομένουσ καὶ πρόσβασιν ἐπὶ τὸν οὐρανόν.
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 3:10)
καὶ δυνησόμεθα, ὦ Ἑρμῆ, δύ’ ὄντεσ ἀναθέσθαι ἀράμενοι τὸ Πήλιον ἢ τὴν Ὄσσαν;
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 4:1)
ὥστε ἀναμοχλεύωμεν τὴν Ὄσσαν πρῶτον, ὥσπερ ἡμῖν ὑφηγεῖται τὸ ἔποσ καὶ ὁ ἀρχιτέκτων Ὅμηροσ, αὐτὰρ ἐπ’ Ὄσσῃ Πήλιον εἰνοσίφυλλον.
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 4:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION