헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ πῶσ ἂν ὁρ́κοσ, πῆγμα γενναίωσ παγέν, παιώνιον γένοιτο;
(아이스킬로스, 아가멤논, episode13)
’τοῖσ δὴ θεοῖσ, ὦ Πρώταρχε, εὐχόμενοι κεραννύωμεν καὶ Ἀλκαῖοσ ἐν Ιἑρῷ γάμῳ ’κεραννύουσιν ἀφανίζουσὶ τε Ὑπερείδησ ΔηλιακῷΣ32 ̔ καὶ τὸν κρατῆρα τὸν παιώνιον κοινῇ οἱ Ἕλληνεσ κεραννύουσιν ` ᾠνοχόουν τε παρὰ τοῖσ ἀρχαίοισ οἱ εὐγενέστατοι παῖδεσ, ὡσ ὁ τοῦ Μενελάου υἱόσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 243)
ταύτησ ἄνωθεν ὡσανεὶ μαστοὶ δύο ἀνέχουσιν ἀλλήλων ὀλίγῳ διεστῶτεσ, καὶ ψυχροτάτην μὲν ἅτεροσ πηγήν, ἅτεροσ δὲ θερμοτάτην ἐκδίδωσιν, αἳ μισγόμεναι ποιοῦσι λουτρὸν ἥδιστον παιώνιόν τε νοσημάτων, πολλῷ δὲ μάλιστα νεύρων ἄκεσιν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 217:1)
οὐ δῆτ’ ἔγωγ’, ἀλλ’ ὧν ἔχω παιώνιον καὶ μοῦνον ἰατῆρα τῶν ἐμῶν κακῶν.
(소포클레스, 트라키니아이, episode 6:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION