헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οὔτι παιὼν τῷδ’ ἐπιστατεῖ λόγῳ.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 2:5)
καταλαβὼν δὲ Μινώταυρονἐν ἐσχάτῳ μέρει τοῦ λαβυρίνθου παίων πυγμαῖσ ἀπέκτεινεν, ἐφελκόμενοσ δὲ τὸ λίνον πάλιν ἐξῄει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 1 13:3)
ἐχέτω δὲ ὁπότερά τισ βούλεται εἴτε τοῦ Παιᾶνοσ ταύτην γενέσθαι τὴν ἐπικαρπίαν καὶ χάριν καὶ διὰ τοῦτο ὑπάρξαι σωθῆναι εἴτε τοῦτο μὲν πάντωσ ἂν οὕτω γενέσθαι, τὸν δὲ θεὸν προειδότα ἐφ’ ἅπασι τοῖσ μέλλουσι σημῆναι τοῦτο μὲν ὡσ ἐν θαλάττῃ κίνδυνοί τε συμβήσονται καὶ ἐξ αὐτῶν σωτηρίαι, τοῦτο δὲ ὡσ τῶν περὶ τὸ σῶμα ἀποριῶν ἔσται παιὼν αὐτόσ τε καὶ τῶν αὐτοῦ παίδων ὁ πρῶτόσ τε καὶ πάντα παύειν εἰδὼσ ὁπόσοισ κάμνουσιν ἄνθρωποι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 9:12)
ἀλαλαλαὶ ἰὴ παιών, τήνελλα καλλίνικοσ, ὦ δαιμόνων ὑπέρτατε.
(아리스토파네스, Birds, Exodus, lyric7)
ἰὴ παιὼν ἰή.
(아리스토파네스, Peace, Choral, iambics11)
ἰὴ παιὼν ἰὴ παιών.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Parodos, prologue5)
ὁδὶ γὰρ ἁνήρ ἐστιν ὅσ μ’ ἀπώλεσεν τῇ δᾳδὶ παίων, κἀξέβαλεν ἐντευθενὶ ἄρτουσ δέκ’ ὀβολῶν κἀπιθήκην τέτταρασ.
(아리스토파네스, Wasps, Episode, lyric 3:2)
ὥστε μόλισ ἂν ξύλῳ παίων ἀπαλλάξειασ αὐτάσ.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 22 2:1)
ὦ φιλῶν μὲν ἀμάρακον, προσκινῶν δὲ σέλινα, γελῶν δ’ ἱπποσέλινα καὶ κοσμοσάνδαλα βαίνων, ἔγχει κἀπιβόα τρίτον παιῶν’,3 ὡσ νόμοσ ἐστίν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 32 3:1)
τῶν δὲ πολλῶν τὸ ἰὴ παιὼν ἐπιφθεγγομένων ὁ Ποντιανὸσ ἔφη·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 621)
"τὸ ἰὴ παιών,4 ἄνδρεσ φίλοι, μαθεῖν βούλομαι εἴτε παροιμία ἐστὶν εἴτε ἐφἐφύμνιον εἴτε τι ἄλλο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 62 1:1)
διόπερ ἀπὸ τούτου λεχθῆναί φασιν τὸ ἱέ παῖ καὶ ἱέ παιών.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 62 1:8)
’ ἔνιοι δὲ παρεγκλίνοντέσ τε τὴν λέξιν καὶ ψιλοῦντεσ ἐπὶ τοῖσ δεινοῖσ ἀλεξητήριὸν τινα παροιμίαν λέγουσιν ἰὴ παιών ’ καὶ οὐχὶ ’ ἱέ παῖ πολλοὶ δὲ καὶ ἐπὶ τοῖσ τέλοσ ἔχουσιν ἐπιφθεγγόμενοι οἱ μὲν ἐν παροιμίᾳ φασὶν οὕτωσ τοῦτο δὴ τὸ λεγόμενον ἰὴ παιών,’ διὰ δὲ τὸ λίαν ἡμῖν εἶναι σύνηθεσ λανθάνον ὂν ἐν παροιμίᾳ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 62 1:9)
καὶ γὰρ δὴ ὥσπερ οἱ σώφρονεσ νομεῖσ, ἐπειδὰν χαλεπὸσ καὶ ἄγριοσ ταῦροσ γενόμενοσ ἄρχῃ ἀσελγῶσ παρὰ φύσιν, τῆσ μὲν αὑτοῦ καταφρονῶν ἀγέλησ καὶ λυμαινόμενοσ, τοὺσ δὲ ἔξωθεν ἐπιβουλεύοντασ ὑποχωρῶν καὶ προβαλλόμενοσ τὸ ἀδύνατον πλῆθοσ, μηδενὸσ δὲ χαλεποῦ παρόντοσ ὑβρίζων καὶ θρασυνόμενοσ, τοῦτομὲν ὀξὺ καὶ ἀπειλητικὸν μυκώμενοσ, τοῦτο δὲ ὀρθοῖσ τοῖσ κέρασι παίων τὸν οὐκ ἀνθιστάμενον, ἐπιδεικνύμενοσ τὴν ἰσχὺν ἐν τοῖσ ἥττοσι καὶ τοῖσ οὐ μαχομένοισ, τὸ δὲ τῶν βοῶν πλῆθοσ οὐκ ἐῶν νέμεσθαι καθ’ ἡσυχίαν δι’ ἔκπληξιν καὶ φόβον·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 90:1)
καὶ Διομήδην δὲ τὸν Θρᾷκα, ὅτι ποικίλην εἶχεν ἐσθῆτα καὶ καθῆστο ἐπὶ θρόνου πίνων δι’ ἡμέρασ καὶ τρυφῶν, καὶ τοὺσ ξένουσ ἠδίκει καὶ τοὺσ ὑφ’ αὑτῷ, πολλὴν ἵππον τρέφων, τῷ ῥοπάλῳ παίων διήραξεν ὥσπερ πίθον παλαιόν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 37:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION