헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γάρ τοι μόνη μὲν τὴν αἰγίδα δι’ αἰῶνοσ φορεῖ, μόνη δὲ τοῖσ τοῦ πατρὸσ ὅπλοισ εἰσ τὸν Ὁμηρικὸν πόλεμον κοσμεῖται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 2:2)
ὥστε ὅταν μέν τισ εἰσ τὴν ἄσκησίν τε καὶ σύνταξιν ἴδῃ τοῦ στρατιωτικοῦ, τοῦτο δὴ νομιεῖ τὸ Ὁμηρικὸν, εἰ καὶ δέκα τόσοι εἰε͂ν οἱ ἀντίπαλοι, ταχέωσ ἂν αὐτοὺσ περιστραφέντασ ἄνδρα παρὰ ἕνα λειφθῆναι, ὅταν δὲ εἰσ τὴν πλήρωσίν τε καὶ συλλογὴν αὐτοῦ βλέψῃ, τὸ τοῦ Αἰγυπτίου φήσει τε καὶ οἰήσεται, ὃσ τῷ Καμβύσῃ διαρπάζοντι τὰ ἐν τῇ χώρᾳ καὶ τὰ ἱερὰ πορθοῦντι, στὰσ ἐπὶ τῶν τειχῶν τῶν Θηβαϊκῶν ἀνέτεινε τήν τε βῶλον καὶ κύλικα ὕδατοσ ἀπὸ τοῦ Νείλου, σύμβολον ποιούμενοσ ὅτι ἑώσ ἂν Αἴγυπτον αὐτὴν καὶ τὸν ποταμὸν Νεῖλον μετενεγκεῖν μὴ δύνηται, μηδὲ ἀγαγεῖν ἀνάρπαστον, οὔπω τὸν Αἰγυπτίων πλοῦτον εἴληφεν, ἀλλὰ ταχέωσ αὐτοῖσ ἄλλα τοσαῦτα γενήσεται τούτων μενόντων καὶ οὔποτε ἐπιλείψει πλοῦτοσ Αἴγυπτον, τοῦτο δὲ καὶ περὶ τοῦ ὑμετέρου στρατιωτικοῦ νομίσαι τε καὶ εἰπεῖν ἔξεστιν, ὅτι ἑώσ ἂν τὴν χώραν αὐτὴν μὴ δύνωνταί τινεσ ἐξ ἕδρασ ἀναστῆσαι μηδὲ κενώσαντεσ οἴχεσθαι, ἀλλ’ ἀνάγκη ᾖ μένειν αὐτὴν ἐφ’ αὑτῆσ τὴν οἰκουμένην, ἀμήχανον ἐπιλιπεῖν ὑμᾶσ πλήθη στρατιωτικὰ, ἀλλὰ τοσαῦτα ὁπόσα βούλεσθε ὑπάρχειν ἀπὸ πάσησ τῆσ οὔσησ ἀφικνούμενα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 25:1)
ἐπέρχεται δέ μοι τὸ Ὁμηρικὸν εἰπεῖν μικρὸν ἐπὶ τῆσ τελευτῆσ ὑπαλλάξαντι Ζηνόσ που τοιήδε γ’ Ὀλυμπίου ἔνδοθεν ἀρχή·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 26:2)
ἀλλ’ ὁρῶντεσ ἄνδρα καὶ λέγειν καὶ πράττειν ἄκρον καὶ δουλείασ μὲν οὐδαμῶσ ἐγγὺσ, ἄρχειν δ’ ἐπιτηδειότατον καὶ ἱκανώτατον καὶ πάντων ὑπερπεφυκότα τῶν ἄλλων, ἔπαθόν τι Ὁμηρικὸν καὶ παραπλήσιον αὐτὸν τοῖσ θεοῖσ ἐνόμισαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 36:5)
Διονύσιοσ δ’ ὁ Σάμιοσ ἐν τοῖσ περὶ τοῦ Κύκλου τὸ Ὁμηρικὸν κισσύβιον κυμβίον ἔφη γράφων οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 53 4:5)
ὡσ καὶ τὸ Ὁμηρικὸν ἔχει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 2 2:2)
"τῶν δὲ συῶν τὰ μὲν ἤδη συμπεπηγότα δέλφακεσ, τὰ δ’ ἁπαλὰ καὶ ἔνικμα χοῖροι, ἔνθεν τὸ Ὁμηρικὸν σαφὲσ γίνεται·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 17 4:1)
οὕτω γὰρ ἔχει καὶ τὸ Ὁμηρικόν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 662)
στίχον εἰπεῖν Ὁμηρικὸν ἀπὸ τοῦ ἄλφα ἀρχόμενον καὶ εἰσ τὸ αὐτὸ στοιχεῖον καταλήγοντα ἀγχοῦ δ’ ἱσταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 87 2:3)
καί που καὶ μειράκια ὡραῖα διακονούμενα καὶ ἠρέμα προσμειδιῶντα γλαφυρωτέραν ὑπογράφει σοι τὴν μέλλουσαν διατριβήν, ὥστε συνεχῶσ τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο ἐπιφθέγγεσθαι, οὐ νέμεσισ Τρῶασ καὶ ἐϋκνήμιδασ Ἀχαιοὺσ πολλὰ πονεῖν καὶ ὑπομένειν ὑπὲρ τῆσ τοσαύτησ .
(루키아노스, De mercede, (no name) 16:4)
ὃσ τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἰώθει ἐπιλέγειν, ἤ μ̓ ἀνάειῤ ἢ ἐγὼ σέ.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Κράτησ καὶ Διογένησ. 1:2)
εἰή δ’, ὦ θεοί, καὶ τὰ παρ’ ὑμῶν ἐμπνεῦσαι δεξιά, ὡσ νῦν γε μάλιστα πλησιστίου τε καὶ ἐσθλοῦ ἑταίρου ἀνέμου δεόμεθα, ἵνα, εἰ ἄξιοι φαινοίμεθα, καὶ ἡμῖν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο ἐπιφθέγξηταί τίσ, οἱήν ἐκ ῥακέων ὁ γέρων ἐπιγουνίδα φαίνει.
(루키아노스, Hercules, Προλαλία. Ἡρακλῆς 8:5)
ἔπρεπε δὲ καὶ βασιλεῖ τῷ μεγάλῳ χρηστῷ καὶ ἡμέρῳ ὄντι καὶ τοῦτο μετὰ τῶν ἄλλων ἀγαθῶν, ὁπόσα ἐστὶν αὐτῷ, εὐδαιμονῆσαι, ὡσ ἐπ’ αὐτοῦ καὶ φῦναι γυναῖκα τοιαύτην καὶ συνοῦσαν αὐτῷ ποθεῖν αὐτόν οὐ γὰρ μικρὸν τοῦτο εὐδαιμόνημα, γυνὴ περὶ ἧσ ἄν τισ εὐλόγωσ τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο εἴποι, χρυσείη μὲν αὐτὴν Ἀφροδίτῃ ἐρίζειν τὸ κάλλοσ, ἔργα δὲ αὐτῇ Ἀθηναίῃ ἰσοφαρίζειν.
(루키아노스, Imagines, (no name) 22:3)
βούλει οὖν, ὦ Ἑρμῆ, τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο προοίμιον ἀναρραψῳδήσω πρὸσ αὐτούσ;
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 14:12)
τὴν δὲ παιδικὴν ἡλικίαν παραλλάσσων ἐπέστη γραμματοδιδασκάλῳ καὶ βιβλίον ᾔτησεν Ὁμηρικόν.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 7 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION