헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Μοῦσαι μέν θ’ ἅμα πᾶσαι ἀμειβόμεναι ὀπὶ καλῇ ὑμνεῦσίν ῥα θεῶν δῶρ’ ἄμβροτα ἠδ’ ἀνθρώπων τλημοσύνασ, ὅσ’ ἔχοντεσ ὑπ’ ἀθανάτοισι θεοῖσι ζώουσ’ ἀφραδέεσ καὶ ἀμήχανοι, οὐδὲ δύνανται εὑρέμεναι θανάτοιό τ’ ἄκοσ καὶ γήραοσ ἄλκαρ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 2:5)
ὃ δ’ ὄλβιοσ, ὅν τινα Μοῦσαι φίλωνται·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Μούσασ Καὶ Ἀπόλλωνα 2:3)
μήνην ἀείδειν τανυσίπτερον ἔσπετε, Μοῦσαι, ἡδυεπεῖσ κοῦραι Κρονίδεω Διόσ, ἵστορεσ ᾠδῆσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Σελήνην 2:1)
ἀμφὶ Διὸσ κούρουσ, ἑλικώπιδεσ ἔσπετε Μοῦσαι, Τυνδαρίδασ, Λήδησ καλλισφύρου ἀγλαὰ τέκνα, Κάστορά θ’ ἱππόδαμον καὶ ἀμώμητον Πολυδεύκεα, τοὺσ ὑπὸ Ταϋγέτου κορυφῇ ὄρεοσ μεγάλοιο μιχθεῖσ’ ἐν φιλότητι κελαινεφέι Κρονίωνι σωτῆρασ τέκε παῖδασ ἐπιχθονίων ἀνθρώπων ὠκυπόρων τε νεῶν, ὅτε τε σπέρχωσιν ἀέλλαι χειμέριαι κατὰ πόντον ἀμείλιχον·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Διοσκούρους 2:1)
Μοῦσαι δ’ ὑποφήτορεσ εἰε͂ν ἀοιδῆσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 1:8)
τῷ καὶ ἀεξηθέντι θεαὶ γάμον ἐμνήστευσαν Μοῦσαι, ά̓κεστορίην τε θεοπροπίασ τ’ ἐδίδαξαν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 8:26)
Ἔστι δέ τισ πορθμοῖο παροιτέρη Ιὀνίοιο ἀμφιλαφὴσ πίειρα Κεραυνίῃ εἰν ἁλὶ νῆσοσ, ᾗ ὕπο δὴ κεῖσθαι δρέπανον φάτισ‐‐ἵλατε Μοῦσαι, οὐκ ἐθέλων ἐνέπω προτέρων ἔποσ‐‐ᾧ ἀπὸ πατρὸσ μήδεα νηλειῶσ ἔταμεν Κρόνοσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 16:1)
καθυπέρτεραι δὲ αἱ μοῦσαι γενόμεναι καὶ τῶν ὀμμάτων αὐτὸν καὶ τῆσ κιθαρῳδίασ ἐστέρησαν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 3 3:3)
εἰε͂ν δὴ, Μοῦσαι Διὸσ παῖδεσ, οὐ γὰρ ἔγωγε ὁρῶ πότε ἄν τισ ὑμᾶσ ἄμεινον καλέσειεν ἢ νῦν, εἴθ’ ὑμεῖσ γε ἐπ’ Ὀλύμπου σὺν Ἀπόλλωνι Μουσηγέτῃ τὴν θείαν ᾠδὴν ᾄδετε, ὑμνοῦσαι τὸν ὑμέτερόν τε καὶ τῶν ὅλων πατέρα, εἴτε Πιερία φίλον ὑμῖν ἐνδιαίτημα, εἴτε ἐν Ἑλικῶνι τῷ Βοιωτίῳ χορεύετε, τῶν Διὸσ ἔργων τε καὶ δωρεῶν ὅ τί περ ὄφελοσ, ἄγ’ ὦ πάντ’ εἰδυῖαι, πόθεν ἀρχώμεθα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 2:7)
Ποσειδῶν τε καὶ Διόσκουροι σώζουσι τοὺσ πλέοντασ, πειθόμενοι Διὶ, καὶ Μοῦσαι μουσικὴν εὑρ͂ον καὶ κατέδειξαν Διὸσ βουληθέντοσ εἶναι Μούσασ καὶ μουσικὴν, θεῶν ἅμα καὶ ἀνθρώπων ἕνεκα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 7:8)
ἀλλ’ Ὅμηροσ δέκα γλώττασ καὶ δέκα στόματα οὐκ ἄν φησιν οἱο͂́σ τε εἶναι λαβὼν τὸν τῶν νεῶν ἀριθμὸν εἰπεῖν ὅσαι τοῖσ Ἀχαιοῖσ εἵποντο, εἰ μὴ αἱ Μοῦσαι εἴποιεν αὐτῷ καὶ ἡγήσαιντο τοῦ λόγου·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 5:6)
θυμηδίαι δὲ αὐτὴν οὔποτε λείπουσιν, οὐδ’ ὅσαι Μοῦσαι πόλεισ ἀνθρώπων ἐπέρχονται οὐδεμία ἐξοικεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 4:9)
πῶσ οὖν αἱ Μοῦσαι διδάσκουσιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 23:2)
καὶ οὕτω σχέτλιοσ ἦν καὶ ὑβριστὴσ ὥστ’ οὐδὲ τοσοῦτον ἐνέμεινεν ἐκτελέσαι τὸ προοίμιον ταῖσ θεαῖσ, ἀλλὰ λέγων ὅτι αἱ Μοῦσαι ὑμνοῦσι τὸν Δία καὶ Λητώ τ’ Ιἀπετόν τε ἰδὲ Κρόνον ἀγκυλομήτην, εἶτα οὐ καρτερεῖ, ἀλλ’ ὀλίγου μεταξὺ τῶν θεῶν τῶν ὀνομάτων φησὶν αἵ νύ ποθ’ Ἡσίοδον καλὴν ἐδίδαξαν ἀοιδὴν, ὡσ εἰ μὴ καὶ τοῦτο δόξει τῶν Μουσῶν ἔργον εἶναι, ὥσπερ τοὺσ θεοὺσ ᾄδειν οὕτω καὶ Ἡσίοδον ποιητὴν ἀπεργάσασθαι, μοῖράν τινα αὐταῖσ ἀπολλυμένην τῆσ εὐφημίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 5:13)
κἀγὼ οὖν, φησὶν, ὑμνῶ ταῦτα ἅπερ αἱ Μοῦσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 6:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION