헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Κλύμενον τὸν Μινυῶν βασιλέα λίθῳ βαλὼν Μενοικέωσ ἡνίοχοσ, ὄνομα Περιήρησ, ἐν Ὀγχηστῷ Ποσειδῶνοσ τεμένει τιτρώσκει·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 11:3)
ὑποτεταγμένων γὰρ τῶν Θηβαίων Ἐργίνῳ τῷ βασιλεῖ τῶν Μινυῶν, καὶ κατ’ ἐνιαυτὸν ὡρισμένουσ φόρουσ τελούντων, οὐ καταπλαγεὶσ τὴν τῶν δεδουλωμένων ὑπεροχὴν ἐτόλμησε πρᾶξιν ἐπιτελέσαι περιβόητον·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 10 3:1)
τοὺσ γὰρ παραγενομένουσ τῶν Μινυῶν ἐπὶ τὴν ἀπαίτησιν τῶν δασμῶν καὶ μεθ’ ὕβρεωσ εἰσπραττομένουσ ἀκρωτηριάσασ ἐξέβαλεν ἐκ τῆσ πόλεωσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 10 3:2)
ὁ δ’ Ἡρακλῆσ πυθόμενοσ Ἐργῖνον τὸν βασιλέα τῶν Μινυῶν προσάγειν τῇ πόλει μετὰ στρατιωτῶν, ἀπαντήσασ αὐτῷ κατά τινα στενοχωρίαν, καὶ τὸ μέγεθοσ τῆσ τῶν πολεμίων δυνάμεωσ ἄχρηστον ποιήσασ, αὐτόν τε τὸν Ἐργῖνον ἀνεῖλε καὶ τοὺσ μετ’ αὐτοῦ σχεδὸν ἅπαντασ ἀπέκτεινεν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 10 5:1)
ἄφνω δὲ προσπεσὼν τῇ πόλει τῶν Ὀρχομενίων καὶ παρεισπεσὼν ἐντὸσ τῶν πυλῶν τά τε βασίλεια τῶν Μινυῶν ἐνέπρησε καὶ τὴν πόλιν κατέσκαψε.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 10 5:2)
μάχασ δὲ Μινυῶν ἃσ ἔτλην ἀπέπτυσαν;
(에우리피데스, Heracles, episode, anapests 3:33)
τὸ δὲ ἀξίωμα τῶν Μινυῶν ἐπὶ τοσοῦτο ἤδη προῆκτο, ὥστε καὶ Νηλεὺσ Κρηθέωσ βασιλεύων Πύλου γυναῖκα ἔσχεν ἐξ Ὀρχομενοῦ Χλῶριν Ἀμφίονοσ τοῦ Ιἀσίου.
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 36 13:3)
Ἄσκρη μὲν πατρὶσ πολυλήιοσ, ἀλλὰ θανόντοσὀστέα πληξίππων γῆ Μινυῶν κατέχειἩσιόδου, τοῦ πλεῖστον ἐν Ἑλλάδι κῦδοσ ὀρεῖταιἀνδρῶν κρινομένων ἐν βασάνῳ σοφίησ.
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 38 6:1)
Τριφύλιοι δ’ ἐκλήθησαν ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότοσ, ἀπὸ τοῦ τρία φῦλα συνεληλυθέναι, τό τε τῶν ἀπ’ ἀρχῆσ Ἐπειῶν καὶ τὸ τῶν ἐποικησάντων ὕστερον Μινυῶν καὶ τὸ τῶν ὕστατα ἐπικρατησάντων Ἠλείων·
(스트라본, 지리학, Book 8, chapter 3 6:2)
οἱ δ’ ἀντὶ τῶν Μινυῶν Ἀρκάδασ φασίν, ἀμφισβητήσαντασ τῆσ χώρασ πολλάκισ, ἀφ’ οὗ καὶ Ἀρκαδικὸσ Πύλοσ ἐκλήθη ὁ αὐτὸσ καὶ Τριφυλιακόσ.
(스트라본, 지리학, Book 8, chapter 3 6:3)
ἔχει δ’ ἡ ἐτυμότησ καὶ ἄλλασ ἀφορμάσ, εἴτ’ ἀπὸ τῶν μετὰ Χλωρίδοσ τῆσ Νέστοροσ μητρὸσ ἐλθόντων ἐξ Ὀρχομενοῦ τοῦ Μινυείου, εἴτε Μινυῶν, οἳ τῶν Ἀργοναυτῶν ἀπόγονοι ὄντεσ ἐκ Λήμνου μὲν εἰσ Λακεδαίμονα ἐξέπεσον ἐντεῦθεν δ’ εἰσ τὴν Τριφυλίαν, καὶ ᾤκησαν περὶ τὴν Ἀρήνην ἐν τῇ χώρᾳ τῇ νῦν Αἰπασίᾳ καλουμένῃ, οὐκ ἐχούσῃ οὐκέτι τὰ τῶν Μινυῶν κτίσματα·
(스트라본, 지리학, Book 8, chapter 3 38:14)
καλεῖ δὲ Μινύειον τὸν Ὀρχομενὸν ἀπὸ ἔθνουσ τοῦ Μινυῶν·
(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 2 62:2)
ἐντεῦθεν δὲ ἀποικῆσαί τινασ τῶν Μινυῶν εἰσ Ιὠλκόν φασιν, ὅθεν τοὺσ Ἀργοναύτασ Μινύασ λεχθῆναι.
(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 2 62:3)
Ἄσκρη μὲν πατρὶσ πολυλήιοσ, ἀλλὰ θανόντοσ ὀστέα πληξίππων γῆ Μινυῶν κατέχει Ἡσιόδου, τοῦ πλεῖστον ἐν ἀνθρώποισ κλέοσ ἐστὶν ἀνδρῶν κρινομένων ἐν βασάνῳ σοφίησ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 541)

SEARCH

MENU NAVIGATION