헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅσσουσ Κρήτη τ’ ἐντὸσ ἔχει καὶ δῆμοσ Ἀθηνῶν νῆσόσ τ’ Αἰγίνη ναυσικλειτή τ’ Εὔβοια, Αἰγαί, Πειρεσίαι τε καὶ ἀγχιάλη Πεπάρηθοσ Θρηίκιόσ τ’ Ἀθόωσ καὶ Πηλίου ἄκρα κάρηνα Θρηικίη τε Σάμοσ Ἴδησ τ’ ὄρεα σκιόεντα, Σκῦροσ καὶ Φώκαια καὶ Αὐτοκάνησ ὄροσ αἰπύ, Ἴμβροσ τ’ εὐκτιμένη καὶ Λῆμνοσ ἀμιχθαλόεσσα Λέσβοσ τ’ ἠγαθέη, Μάκαροσ ἕδοσ Αἰολίωνοσ, καὶ Χίοσ, ἣ νήσων λιπαρωτάτη εἰν ἁλὶ κεῖται, παιπαλόεισ τε Μίμασ καὶ Κωρύκου ἄκρα κάρηνα καὶ Κλάροσ αἰγλήεσσα καὶ Αἰσαγέησ ὄροσ αἰπὺ καὶ Σάμοσ ὑδρηλὴ Μυκάλησ τ’ αἰπεινὰ κάρηνα Μίλητόσ τε Κόωσ τε, πόλισ Μερόπων ἀνθρώπων, καὶ Κνίδοσ αἰπεινὴ καὶ Κάρπαθοσ ἠνεμόεσσα Νάξοσ τ’ ἠδὲ Πάροσ Ῥήναιά τε πετρήεσσα, τόσσον ἔπ’ ὠδίνουσα Ἑκηβόλον ἵκετο Λητώ, εἴ τίσ οἱ γαιέων υἱεῖ θέλοι οἰκία θέσθαι.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 2:6)
ἴσχουσι γὰρ ἔρωτα παιδὸσ ὃσ ἐκαλεῖτο Μίλητοσ, Ἀπόλλωνοσ δὲ ἦν καὶ Ἀρείασ τῆσ Κλεόχου.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 1 2:3)
οἱ δὲ φεύγουσι, καὶ Μίλητοσ μὲν Καρίᾳ προσσχὼν ἐκεῖ πόλιν ἀφ’ ἑαυτοῦ ἔκτισε Μίλητον, Σαρπηδὼν δὲ συμμαχήσασ Κίλικι πρὸσ Λυκίουσ ἔχοντι πόλεμον, ἐπὶ μέρει τῆσ χώρασ, Λυκίασ ἐβασίλευσε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 1 2:5)
εὐναίου δὲ λέχουσ κάλλοσ ἔχει Μίλητόσ τε Χίοσ τ’ ἔναλοσ πόλισ Οἰνοπίωνοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 50 1:5)
Ἀρχέστρατοσ δέ φησιν καὶ σελάχη μέντοι κλεινή Μίλητοσ ἄριστα ἐκτρέφει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1123)
τόνδε Θαλῆν Μίλητοσ Ιἂσ θρέψασ’ ἀνέδειξεν ἀστρολόγων πάντων πρεσβύτατον σοφίᾳ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. a'. QALHS 13:7)
Μίλητοσ μὲν αὐτέων πρώτη κέεται πόλισ πρὸσ μεσαμβρίην, μετὰ δὲ Μυοῦσ τε καὶ Πριήνη.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 142 4:2)
τοῦτο μὲν γὰρ ἡ Νάξοσ εὐδαιμονίῃ τῶν νήσων προέφερε, τοῦτο δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ἡ Μίλητοσ αὐτή τε ἑωυτῆσ μάλιστα δὴ τότε ἀκμάσασα καὶ δὴ καὶ τῆσ Ιὠνίησ ἦν πρόσχημα, κατύπερθε δὲ τούτων ἐπὶ δύο γενεὰσ ἀνδρῶν νοσήσασα ἐσ τὰ μάλιστα στάσι, μέχρι οὗ μιν Πάριοι κατήρτισαν·
(헤로도토스, The Histories, book 5, chapter 28 2:3)
Μίλητοσ μέν νυν Μιλησίων ἠρήμωτο.
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 22 2:1)
ἀφίκετο δὲ ἐκ Κρήτησ ὁ Μίλητοσ καὶ ὁ σὺν αὐτῷ στρατὸσ Μίνω τὸν Εὐρώπησ φεύγοντεσ, οἱ δὲ Κᾶρεσ οἱ πρότερον νεμόμενοι τὴν χώραν σύνοικοι τοῖσ Κρησὶν ἐγένοντο·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 2 7:3)
μόνη δὲ Ἁλικαρνασσὸσ ἀντέστη καὶ Μίλητοσ, ἃσ ἑλὼν κατὰ κράτοσ καὶ τὰ περὶ αὐτὰσ πάντα χειρωσάμενοσ ἀμφίβολοσ ἦν πρὸσ τὰ λοιπὰ τῇ γνώμῃ, καὶ πολλάκισ μὲν ἔσπευδε Δαρείῳ συμπεσὼν ἀποκινδυνεῦσαι περὶ τῶν ὅλων, πολλάκισ δὲ τοῖσ ἐπὶ θαλάσσῃ πράγμασι καὶ χρήμασι διενοεῖτο πρῶτον οἱο͂ν ἐνασκήσασ καὶ ῥώσασ αὑτόν οὕτωσ ἀναβαίνειν ἐπ’ ἐκεῖνον.
(플루타르코스, Alexander, chapter 17 1:2)
διὰ Τύχην Ἁλικαρνασσὸσ ἔπεσε καὶ Μίλητοσ ἑάλω καὶ Μαζαῖοσ Εὐφράτην ἔρημον ἀπέλιπε καὶ νεκρῶν τὸ Βαβυλώνιον ἐπλήσθη πεδίον·
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 7 1:3)
διὰ Τύχην Ἁλικαρνασσὸσ ἔπεσε καὶ Μίλητοσ ἑάλω καὶ Μαζαῖοσ Εὐφράτην ἔρημον ἀπέλιπε καὶ νεκρῶν τὸ Βαβυλώνιον ἐπλήσθη πεδίον·
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 7 2:1)
καὶ ὅλωσ τὴν ὀγδόην Θουκυδίδου κατατεινάμενοσ ἐρεῖ καὶ κατακλύσει τὸν ἄνθρωπον, ἑώσ φθάσει καὶ Μίλητοσ ἐκπολεμωθεῖσα καὶ φυγαδευθεὶσ τὸ δεύτερον Ἀλκιβιάδησ.
(플루타르코스, De garrulitate, section 21 1:2)
καὶ ὅλωσ τὴν ὀγδόην Θουκυδίδου κατατεινάμενοσ ἐρεῖ καὶ κατακλύσει τὸν ἄνθρωπον, ἑώσ φθάσῃ καὶ Μίλητοσ ἐκπολεμωθεῖσα καὶ φυγαδευθεὶσ τὸ δεύτερον Ἀλκιβιάδησ.
(플루타르코스, De garrulitate, section 21 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION