헬라어 문장 내 검색 Language

εἰπόντοσ τινὸσ κυνικοῦ τρίποδα τὴν τράπεζαν δυσχεραίνει ὁ παρὰ τῷ σοφιστῇ Οὐλπιανὸσ καὶ λέγει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 324)
μέλλοντοσ δὲ τοῦ κυνικοῦ τούτοισ ἐπισωρεύειν τινὰ ὁ Ποντιανὸσ ἔφη·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 971)
Κράτητοσ γοῦν ποτε τοῦ κυνικοῦ πρὸσ μὲν τὸ ἐρωτηθὲν οὐκ ἀποκρινα‐ μένου, ἀποπαρδόντοσ δέ, "ᾔδειν," ἔφη, "ὡσ πάντα μᾶλλον φθέγξῃ ἢ ἃ δεῖ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. ia'. STILPWN 5:5)
Τὰ δ’ οὖν τοῦ κυνικοῦ βιβλία ἐστὶ δεκατρία, Νέκυια.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. h'. MENIPPOS 3:5)
εἰ νοσήσασ ἀξιοῦντοσ φίλου πρὸσ αὐτὸν ἐλθεῖν ὥστε νοσοκομηθῆναι ὑπακούσει, Ποῦ δὲ φίλον μοι δώσεισ Κυνικοῦ;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 62:1)
Γάμοσ δ’, ἔφη, καὶ παῖδεσ προηγουμένωσ παραληφθήσονται ὑπὸ τοῦ Κυνικοῦ;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 66:3)
εἶτα στρατηγία μὲν ἢ σύνταγμά τινα ἀπείρξει γάμου ἢ παιδοποιίασ καὶ οὐ δόξει οὗτοσ ἀντ’ οὐδενὸσ ἠλλάχθαι τὴν ἀτεκνίαν, ἡ δὲ τοῦ Κυνικοῦ βασιλεία οὐκ ἔσται ἀνταξία;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 79:1)
χθὲσ δὲ καὶ πρῴην ἄλλοσ τισ τὴν Πρωτέωσ τοῦ Κυνικοῦ βακτηρίαν, ἣν καταθέμενοσ ἥλατο εἰσ τὸ πῦρ, ταλάντου κἀκεῖνοσ ἐπρίατο, καὶ ἔχει μὲν τὸ κειμήλιον τοῦτο καὶ δείκνυσιν ὡσ Τεγεᾶται τοῦ Καλυδωνίου ὑὸσ ^ τὸ δέρμα καὶ Θηβαῖοι τὰ ὀστᾶ τοῦ Γηρυόνου καὶ Μεμφῖται τῆσ Ἴσιδοσ τοὺσ πλοκάμουσ·
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 14:1)
κυνικοῦ δέ τινοσ ἐπὶ λίθον ἀναβάντοσ καὶ αὐτὸ τοῦτο κατηγοροῦντοσ αὐτοῦ καὶ εἰσ κιναιδίαν διαβάλλοντοσ, ἀγανακτήσασ καὶ κατασπασθῆναι τὸν Κυνικὸν κελεύσασ ἔμελλεν ἢ ξύλοισ συντρίψειν ἢ καὶ φυγῇ ζημιώσειν ἀλλ’ ὅ γε Δημῶναξ παρατυχὼν παρῃτεῖτο συγγνώμην ἔχειν αὐτῷ κατά τινα πάτριον τοῖσ Κυνικοῖσ παρρησίαν θρασυνομένῳ.
(루키아노스, (no name) 50:3)
ἐγὼ δὲ ἐπεὶ τάχιστα εἰσ τὴν Ἦλιν ἀφικόμην, διὰ τοῦ γυμνασίου ἀνιὼν ἐπήκουον ἅμα Κυνικοῦ τινοσ μεγάλῃ καὶ τραχείᾳ τῇ φωνῇ τὰ συνήθη ταῦτα καὶ ἐκ τριόδου τὴν ἀρετὴν ἐπιβοωμένου καὶ ἅπασιν ἁπαξαπλῶσ λοιδορουμένου.
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 4:3)
πράῳ λόγῳ καὶ φιλοσόφῳ κενὸν ἀποδείξασ ὕλαγμα τὴν τοῦ κυνικοῦ βλασφημίαν.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 6 4:9)
καὶ φιλοσόφῳ κενὸν ἀποδείξασ ὕλαγμα, τὴν τοῦ κυνικοῦ βλασφημίαν.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 6 14:1)
ὁ σκήπων καὶ ταῦτα τὰ βλαυτία, πότνια Κύπρι, ἄγκειται κυνικοῦ σκῦλ’ ἀπὸ Σωχάρεοσ, ὄλπη τε ῥυπόεσσα, πολυτρήτοιό τε πήρασ λείψανον, ἀρχαίησ πληθόμενον σοφίησ·
(작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 2931)
ἐνθάδε Γοργίου ἡ κεφαλὴ κυνικοῦ κατάκειμαι, οὐκέτι χρεμπτομένη, οὔτ’ ἀπομυσσομένη.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 1341)
τοῦ πωγωνοφόρου κυνικοῦ, τοῦ βακτροπροσαίτου, εἴδομεν ἐν δείπνῳ τὴν μεγάλην σοφίαν.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 4101)

SEARCH

MENU NAVIGATION