헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ μικρᾶσ οὖν οὔσησ διαφορᾶσ ἐν τοῖσ τούτων ἤθεσιν, Λακεδαιμόνιοι μὲν μάλιστα τῶν ἄλλων Δωριέων τὰ πάτρια διαφυλάττουσιν, Θεσσαλοὶ δὲ οὗτοι γάρ εἰσιν οἱ τὴν ἀρχὴν τοῦ γένουσ Αἰολεῦσιν μεταδόντεσ παραπλήσιον αἰεὶ ποιοῦνται τοῦ βίου τὴν ἀγωγὴν Ιὤνων δὲ τὸ πολὺ πλῆθοσ ἠλλοίωται διὰ τὸ συμπεριφέρεσθαι τοῖσ αἰεὶ δυναστεύουσιν αὐτοῖσ τῶν βαρβάρων, τὴν οὖν ἀγωγὴν τῆσ μελῳδίασ ἣν οἱ Δωριεῖσ ἐποιοῦντο Δώριον ἐκάλουν ἁρμονίαν ἐκάλουν δὲ καὶ Αἰολίδα ἁρμονίαν ἣν Αἰολεῖσ ᾖδον Ιἀστὶ δὲ τὴν τρίτην ἔφασκον ἣν ἤκουον ᾀδόντων τῶν Ιὤνων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 194)
μήτε σύντονον δίωκε μήτε τὰν ἀνειμέναν Ιἀστὶ μοῦσαν, ὁ ἀλλὰ τὰν μέσαν νεῶν ἄρουραν αἰόλιζε τῷ μέλει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 19 3:4)
διόπερ οὐδὲ τὸ τῆσ Ιἀστὶ γένοσ ἁρμονίασ οὔτ’ ἀνθηρὸν οὔτε ἱλαρόν ἐστιν, ἀλλὰ αὐστηρὸν καὶ σκληρόν, ὄγκον δ’ ἔχον οὐκ ἀγεννῆ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 202)
φασὶ δὲ Πύθερμον τὸν Τήιον ἐν τῷ γένει τῆσ ἁρμονίασ τούτῳ ποιῆσαι σκολιὰ μέλη, καὶ διὰ τὸ εἶναι τὸν ποιητὴν Ιὠνικὸν Ιἀστὶ κληθῆναι τὴν ἁρμονίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 20 1:2)
διόπερ ὑπολαμβάνω οὐχ ἁρμονίαν εἶναι τὴν Ιἀστί, τρόπον δέ τινα θαυμαστὸν σχήματοσ ἁρμονίασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 20 2:1)
κἀπειδὴ καλῶσ ποιῶν ὑπήκουσε, μαρτυρείτω παρελθών ἀναδέξασθε δὲ αὐτὸν Ιἀστὶ πρὸσ ὑμᾶσ λέγοντα ὥσπερ αὐτῷ ἔθοσ.
(루키아노스, De Domo, (no name) 20:3)
καὶ οὐκ ἔστιν ὅστισ ἀνήκοοσ ἦν τοῦ Ἡροδότου ονοματοσ, οἱ μὲν αὐτοὶ ἀκούσαντεσ ἐν Ὀλυμπίᾳ, οἱ δὲ τῶν ἐκ τῆσ πανηγύρεωσ ἡκόντων πυνθανόμενοι, καὶ εἰ πού γε φανείη μόνον, ἐδείκνυτο ἂν τῷ δακτύλῳ, Οὗτοσ ἐκεῖνοσ Ἡρόδοτόσ ἐστιν ὁ τὰσ μάχασ τὰσ Περσικὰσ Ιἀστὶ συγγεγραφώσ, ὁ τὰσ νίκασ ἡμῶν ὑμνήσασ.
(루키아노스, Herodotus 4:2)
καὶ κομιδῇ μοι δοκεῖ μουσικὸσ ὁ τοιοῦτοσ εἶναι, ἁρμονίαν καλλίστην ἡρμοσμένοσ οὐ λύραν οὐδὲ παιδιᾶσ ὄργανα, ἀλλὰ τῷ ὄντι ζῆν ἡρμοσμένοσ οὗ αὐτὸσ αὑτοῦ τὸν βίον σύμφωνον τοῖσ λόγοισ πρὸσ τὰ ἔργα, ἀτεχνῶσ δωριστὶ ἀλλ’ οὐκ ἰαστί, οἰόμαι δὲ οὐδὲ φρυγιστὶ οὐδὲ λυδιστί, ἀλλ’ ἥπερ μόνη Ἑλληνική ἐστιν ἁρμονία.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 62:1)
ἰαστί, ἦ δ’ ὅσ, καὶ λυδιστὶ αὖ τινεσ χαλαραὶ καλοῦνται.
(플라톤, Republic, book 3 261:1)
νέων τὴν ἁρμονίαν τὴν Λύδιον καὶ τὴν ἰαστί, τὴν μὲν τὸ θρηνῶδεσ καὶ φιλοπενθὲσ ἡμῶν ἐγείρουσαν τῆσ ψυχῆσ, τὴν δὲ τὸ πρὸσ ἡδονὰσ ὀλισθηρὸν καὶ ἀκόλαστον αὔξουσαν·
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 30 5:1)
λέγοντοσ δὲ τοῦ Καλλίνου τὴν ἔφοδον τῶν Κιμμερίων ἐπὶ τοὺσ Ἠσιονῆασ γεγονέναι καθ’ ἣν αἱ Σάρδεισ ἑάλωσαν, εἰκάζουσιν οἱ περὶ τὸν Σκήψιον ἰαστὶ λέγεσθαι Ἠσιονεῖσ τοὺσ Ἀσιονεῖσ·
(스트라본, 지리학, Book 13, chapter 4 12:2)
λέγοντοσ δὲ τοῦ Καλλίνου τὴν ἔφοδον τῶν Κιμμερίων ἐπὶ τοὺσ Ἠσιονῆασ γεγονέναι καθ’ ἣν αἱ Σάρδεισ ἑάλωσαν, εἰκάζουσιν οἱ περὶ τὸν Σκήψιον ἰαστὶ λέγεσθαι Ἠσιονεῖσ τοὺσ Ἀσιονεῖσ·
(작자 미상, 비가, Καλλίνου, section5)

SEARCH

MENU NAVIGATION