헬라어 문장 내 검색 Language

ἔνιοι δὲ πρὸσ Φαίακασ ἐλθόντεσ τὴν Ἀργὼ κατέλαβον καὶ τὴν Μήδειαν ἀπῄτουν παρ’ Ἀλκινόου.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 25:7)
ταύτησ δὲ ἐν τῷ πελάγει διαλυθείσησ ὀργῇ Ποσειδῶνοσ, γυμνὸσ πρὸσ Φαίακασ ἐκβράσσεται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 24:3)
ταῦτα δ’ ἦν, Πορφυρίων ὁ ἰατρὸσ ἐδόκει μοι τοὺσ Κυζικηνοὺσ ἐπιὼν παραπλήσια τοῖσ τῆσ Ἀθηνᾶσ πρὸσ τοὺσ Φαίακασ λέγειν, μέγαν τε ἄγων ἐμὲ καὶ προμνώμενοσ συνουσίασ περὶ λόγουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 3:12)
καὶ Ἀλκίνουσ δὲ ὁ τὸν τρυφερὸν ᾑρημένοσ βίον τοὺσ τρυφερωτάτουσ ἑστιῶν Φαίακασ καὶ τὸν Ὀδυσσέα ξενίζων, ἐπιδεικνύμενοσ αὐτῷ τὴν τοῦ κήπου κατασκευὴν καὶ τῆσ οἰκίασ καὶ τὸν αὑτοῦ βίον, τοιαύτασ παρατίθεται τραπέζασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 15 2:5)
Ἑλλήσποντον δὲ Ὅμηροσ ἰχθυόεντα προσαγορεύων καὶ τοὺσ Φαίακασ πλωτικωτάτουσ ποιῶν καὶ ἐν τῇ Ἰθάκῃ εἰδὼσ λιμένασ πλείουσ καὶ νήσουσ προσεχεῖσ πολλάσ, ἐν αἷσ ἰχθύων ἐγίνετο πλῆθοσ καὶ ἀγρίων ὀρνίθων, καὶ εἰσ εὐδαιμονίαν δὲ καταριθμῶν τὸ τὴν θάλασσαν ἰχθῦσ παρέχειν, ὅμωσ τούτων οὐδὲν οὐδένα ποιεῖ προσφερόμενον καὶ μὴν οὐδ’ ὀπώραν παρατίθησί τινι καίπερ οὖσαν πολλὴν καὶ ἥδιστα ταύτησ μνημονεύων καὶ πάντα χρόνον παρασκευάζων ἀθάνατον·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 16 1:1)
ἀδύνατον γὰρ μὴ φρονίμουσ εἶναι Φαίακασ, οἳ μάλα φίλοι εἰσὶ θεοῖσιν, ὡσ ἡ Ναυσικάα φησί.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 28 4:1)
"Θεόπομποσ δ’ ἐν πεντεκαιδεκάτῃ Φιλιππικῶν Ἱστοριῶν Στράτωνα φησι τὸν Σιδώνιον βασιλέα ὑπερβαλεῖν ἡδυπαθείᾳ καὶ τρυφῇ πάντασ ἀνθρώπουσ, οἱᾶ γὰρ τοὺσ Φαίακασ Ὅμηροσ ποιεῖν μεμυθολόγηκεν ἑορτάζοντασ καὶ πίνοντασ καὶ κιθαρῳδῶν καὶ ῥαψῳδῶν ἀκροωμένουσ, τοιαῦτα καὶ ὁ Στράτων διετέλει ποιῶν πολὺν χρόνον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:173)
ἐκ ταύτησ δὲ καὶ Ποσειδῶνοσ ἐγένετο Φαίαξ, ἀφ’ οὗ τοὺσ Φαίακασ συνέβη τυχεῖν ταύτησ τῆσ προσηγορίασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 72 3:2)
ἐπιστάτησ δὲ γενόμενοσ τούτων τῶν ἔργων ὁ προσαγορευόμενοσ Φαίαξ διὰ τὴν δόξαν τοῦ κατασκευάσματοσ ἐποίησεν ἀφ’ ἑαυτοῦ κληθῆναι τοὺσ ὑπονόμουσ φαίακασ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 25 4:2)
ἀπαγγέλλων δὴ πρὸσ τοὺσ Φαίακασ Ὀδυσσεὺσ τὴν ἑαυτοῦ πλάνην καὶ τὴν εἰσ ᾅδου κατάβασιν εἰπὼν τὰσ ὄψεισ τῶν ἐκεῖ κακῶν ἀποδίδωσιν.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2016)
τοὺσ μὲν γὰρ Φαίακασ καὶ πάνυ εἰκὸσ ἦν ὀρχήσει χαίρειν, ἁβρούσ τε ὄντασ καὶ ἐν πάσῃ εὐδαιμονίᾳ διατρίβοντασ.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 13:3)
ἀρχηγὸσ δὲ αὐτοῖσ καὶ διδάσκαλοσ τῆσ τοιαύτησ βωμολοχίασ ὁ τοῦ Ὁμήρου Ὀδυσσεύσ, τοῖσ περὶ τὸν Ἀλκίνουν διηγούμενοσ ἀνέμων τε δουλείαν καὶ μονοφθάλμουσ καὶ ὠμοφάγουσ καὶ ἀγρίουσ τινὰσ ἀνθρώπουσ, ἔτι δὲ πολυκέφαλα ζῷα καὶ τὰσ ὑπὸ φαρμάκων τῶν ἑταίρων μεταβολάσ, οἱᾶ πολλὰ ἐκεῖνοσ πρὸσ ἰδιώτασ ἀνθρώπουσ τοὺσ Φαίακασ ἐτερατεύσατο.
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 3:4)
Θησέωσ δὲ καὶ Πειρίθου τὴν λεγομένην φιλίαν ἐν ἀμφοτέραισ ἐδήλωσεν Ὅμηροσ ταῖσ ποιήσεσι, καὶ Ὀδυσσεὺσ μὲν πρὸσ Φαίακασ λέγων ἐστὶ καί νύ κ’ ἔτι προτέρουσ ἴδον ἀνέρασ οὓσ ἔθελόν περ,Θησέα Πειρίθοόν τε, θεῶν ἐρικυδέα τέκνα·
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 29 16:1)
ἐν Ὀδυσσείᾳ δὲ ἔγραψε μὲν ὡσ ταῖσ Ὀδυσσέωσ ναυσὶ Λαιστρυγόνεσ ἐπέλθοιεν γίγασι καὶ οὐκ ἀνδράσιν εἰκασμένοι, ἐποίησε δὲ καὶ τὸν βασιλέα τῶν Φαιάκων λέγοντα εἶναι τοὺσ Φαίακασ θεῶν ἐγγὺσ ὥσπερ Κύκλωπασ καὶ τὸ γιγάντων ἔθνοσ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 29 4:2)
ὁ δ’ ἐμφανὴσ καὶ πρόχειροσ οὐκ ἀναγκαῖον οὐδ’ ἀπερίεργον ὄψον ἀποφαίνων τὸν ἰχθύν, Ὁμήρῳ μαρτυρεῖ μήτε Φαίακασ τοὺσ ἁβροβίουσ μήτε τοὺσ Ἰθακησίουσ ἀνθρώπουσ νησιώτασ;
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 7 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION