헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκαλεῖτο δὲ ἡ Ἴκαροσ πρότερον Ἰχθυόεσσα διὰ τὸ ἐν αὐτῇ τῶν ἰχθύων πλῆθοσ, ὡσ καὶ Ἐχινάδεσ ἀπὸ τῶν ἐχίνων καὶ Σηπιὰσ ἄκρα ἀπὸ τῶν περὶ αὐτὴν σηπιῶν καὶ Λαγοῦσσαι νῆσοι ἀπὸ τῶν ἐν αὐταῖσ λαγωῶν καὶ ἕτεραι Φυκοῦσσαι καὶ Λοπαδοῦσσαι ἀπὸ τῶν παραπλησίων, προσαγορεύεται δέ, φησὶν Ἐπαρχίδησ, ἡ ἄμπελοσ ἡ τὸν Ἰκάριον πράμνιον φέρουσα ὑπὸ τῶν ξένων μὲν ἱερά, ὑπὸ δὲ τῶν Οἰνοαίων Διονυσιάσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 55 2:2)
"τὰ ὀστρακόδερμα ἐν τῷ ἐάρι φαίνεται ἔχοντα τὰ καλούμενα ᾠά, κἀν τῷ μετοπώρῳ δὲ πλὴν τῶν ἐχίνων τῶν ἐδωδίμων, οὗτοι δὲ μάλιστα μὲν ἐν ταύταισ ταῖσ ὡρ́αισ αἰεί τε ἰσχύουσι καὶ τὸ πλέον ἐν ταῖσ πανσελήνοισ καὶ ταῖσ ἀλεειναῖσ ἡμέραισ πλὴν τῶν ἐν τῷ Εὐρίπῳ τῶν Πυρραίων ἐκεῖνοι δ’ ἀμείνονεσ τοῦ χειμῶνοσ καί εἰσι μικροί, πλήρεισ δὲ ᾠῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 35 3:3)
Ἀριστοτέλησ δέ φησι τῶν ἐχίνων πλείω γένη εἶναι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 40 5:1)
καὶ Ἐπίχαρμοσ δὲ ἐν Ἥβασ γάμῳ περὶ τῶν ἐχίνων φησί·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 40 6:2)
Δημήτριοσ δ’ ὁ Σκήψιοσ ἐν ἕκτῳ καὶ εἰκοστῷ τοῦ Τρωικοῦ διακόσμου Λάκωνὰ φησί τινα κληθέντα ἐπὶ θοῖναν παρατεθέντων ἐπὶ τὴν τράπεζαν θαλαττίων ἐχίνων ἐπιλαβέσθαι ἑνόσ, οὐκ εἰδότα τὴν χρῆσιν τοῦ ἐδέσματοσ, ἀλλ’ οὐδὲ προσέχοντα τοῖσ συνδειπνοῦσι πῶσ ἀναλίσκουσιν ἐνθέντα δὲ εἰσ τὸ στόμα σὺν τῷ κελύφει βρύκειν τοῖσ ὀδοῦσι τὸν ἐχῖνον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 40 6:4)
"ἀκαλήφη δὲ καὶ ἐχίνων ᾠὰ καὶ τὰ τοιαῦτα τροφὴν μὲν δίδωσιν ὑγρὰν καὶ μικράν, τῆσ δὲ κοιλίασ ἐστὶν λυτικὰ καὶ οὐρήσεωσ κινητικά.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 43 1:6)
τῶν ἐχίνων ὀβολόσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 86 3:6)
ταῦτα δ’ εἰ μὴ σεσημασμένων ἤδη συνέβη τῶν ἐχίνων, κἂν μάρτυρασ ὑμῖν παρεσχόμην.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 21:3)
ἀλλ’ ἢν ἰδού, πολλούσ που τοὺσ ἰχθῦσ ὁρῶ κατὰ ταὐτὸν ὁμόχροασ, ἀκανθώδεισ καὶ τὴν ἐπιφάνειαν ἐκτετραχυσμένουσ, ἐχίνων δυσληπτοτέρουσ.
(루키아노스, Piscator, (no name) 50:10)
καὶ τῶν ἐχίνων ἄρα, ἔφη, ἡ σὴ μήτηρ μήτηρ ἐστὶ τῶν θαλαττίων.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 355:4)
τῶν δὲ χερσαίων ἐχίνων ἡ μὲν ὑπὲρ αὑτῶν ἄμυνα καὶ φυλακὴ παροιμίαν πεποίηκε πόλλ’ οἶδ’ ἀλώπηξ, ἀλλ’ ἐχῖνοσ ἓν μέγα προσιούσησ γὰρ αὐτῆσ, ὥσ φησιν ὁ Ιὤν, στρόβιλοσ ἀμφ’ ἄκανθαν εἱλίξασ δέμασ, κεῖται θιγεῖν τε καὶ δακεῖν ἀμήχανοσ.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 16 14:1)
αἱ γὰρ καλούμεναι ψυχραὶ τράπεζαι πρότερον, ὀστρέων, ἐχίνων, ὠμῶν λαχάνων, ὥσπερ ἐλαφρῶν ὁ Πλάτων, ἀπ’ οὐρᾶσ ἐπὶ στόμα μεταχθεῖσαι τὴν πρώτην ἀντὶ τῆσ ἐσχάτησ τάξιν ἔχουσι.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Εἰ δυνατόν ἐστι συστῆναι νοσήματα καινὰ καὶ δι’ ἃσ αἰτίασ. 16:32)
παγούρων δὲ καὶ ἐχίνων μεγέθη, ὅπερ κοινὸν ἐν πάσῃ τῇ ἔξω θαλάττῃ·
(스트라본, 지리학, book 16, chapter 3 14:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION