헬라어 문장 내 검색 Language

κατηγόρησαν δέ μου καὶ περὶ τῆσ ἱκετηρίασ, ὡσ καταθείην ἐγὼ ἐν τῷ Ἐλευσινίῳ, νόμοσ δ’ εἰή πάτριοσ, ὃσ ἂν θῇ ἱκετηρίαν μυστηρίοισ, τεθνάναι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 179:1)
ἡ γὰρ βουλὴ ἐκεῖ καθεδεῖσθαι ἔμελλε κατὰ τὸν Σόλωνοσ νόμον, ὃσ κελεύει τῇ ὑστεραίᾳ τῶν μυστηρίων ἕδραν ποιεῖν ἐν τῷ Ἐλευσινίῳ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 181:3)
ἐπειδὴ δ’ ἔλεγε τῇ βουλῇ Εὐκλῆσ ὅτι οὐδεὶσ ὑπακούοι, πάλιν ὁ Καλλίασ <ἀνα>στὰσ ἔλεγεν ὅτι εἰή νόμοσ πάτριοσ, εἴ τισ ἱκετηρίαν θείη ἐν τῷ Ἐλευσινίῳ, ἄκριτον ἀποθανεῖν, καὶ ὁ πατήρ ποτ’ αὐτοῦ Ἱππόνικοσ ἐξηγήσαιτο ταῦτα Ἀθηναίοισ, ἀκούσειε δὲ ὅτι ἐγὼ θείην τὴν ἱκετηρίαν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 187:1)
ἔπειτα δὲ νόμον πάτριον λέγεισ, ἡ δὲ στήλη παρ’ ᾗ ἕστηκασ χιλίασ δραχμὰσ κελεύει ὀφείλειν, ἐάν τισ ἱκετηρίαν θῇ ἐν τῷ Ἐλευσινίῳ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 188:2)
μόνοι δὲ τῶν Ἑλλήνων καθ’ ἕκαστον ἔτοσ ποιεῖτε πανήγυριν οὐδεμιᾶσ πεντετηρίδοσ φαυλοτέραν καὶ δέχεσθε τῷ Ἐλευσινίῳ πλείουσ ἢ ἕτεροι τῇ πάσῃ πόλει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 101:7)
συνέβαινε δὲ τοῦτον ὀφείλειν Μνησικλεῖ μὲν Κολλυτεῖ τάλαντον, Φιλέᾳ δ’ Ἐλευσινίῳ καὶ Πλείστορι πέντε καὶ τετταράκοντα μνᾶσ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 6:3)
τελευτήσαντοσ δὲ τοῦ πατρὸσ αὐτοῖσ, τὴν μὲν Ἀρχιδίκην ἐκδιδόασιν Λεωστράτῳ Ἐλευσινίῳ, αὐτῶν δὲ τριῶν ὄντων ὁ μὲν Ἄρχιπποσ τριηραρχῶν ἐτελεύτησεν τὸν βίον ἐν Μηθύμνῃ, ὁ δὲ Μειδυλίδησ οὐ πολλῷ χρόνῳ γαμεῖ ὕστερον Μνησιμάχην Λυσίππου τοῦ Κριωέωσ θυγατέρα.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 11:2)
τὸ γὰρ ἐξ ἀρχῆσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐκδιδόασιν τὴν ἀδελφὴν τὴν ἑαυτῶν ὁ Μειδυλίδησ καὶ ὁ Ἀρχιάδησ Λεωστράτῳ Ἐλευσινίῳ·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 22:1)
ἐκεῖνοσ γὰρ τετταράκοντα μνᾶσ ἔκδοσιν ἐκδοὺσ εἰσ Ἄκην Μεγακλείδῃ τῷ Ἐλευσινίῳ καὶ Θρασύλλῳ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ, μεταδόξαν αὐτῷ μὴ ἐκεῖσε πλεῖν μηδὲ κινδυνεύειν, ἐγκαλέσασ τι τῷ Μεγακλείδῃ περὶ τῶν τόκων ὡσ ἐξηπατημένοσ διεφέρετο καὶ ἐδικάζετο, βουλόμενοσ τὴν ἔκδοσιν κομίσασθαι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Κάλλιππον 26:2)
φέρε γάρ, ἐὰν νυνὶ Ἀνδοκίδησ ἀθῷοσ ἀπαλλαγῇ <δι’> ὑμᾶσ ἐκ τοῦδε τοῦ ἀγῶνοσ καὶ ἔλθῃ κληρωσόμενοσ τῶν ἐννέα ἀρχόντων καὶ λάχῃ βασιλεύσ, ἄλλο τι ἢ ὑπὲρ ὑμῶν καὶ θυσίασ θύσει καὶ εὐχὰσ εὔξεται κατὰ τὰ πάτρια, τὰ μὲν ἐν τῷ ἐνθάδε Ἐλευσινίω, τὰ δὲ ἐν τῷ Ἐλευσῖνι ἱερῷ, καὶ τῆσ ἑορτῆσ ἐπιμελήσεται μυστηρίοισ, ὅπωσ ἂν μηδεὶσ ἀδικῇ μηδὲ ἀσεβῇ τὰ ἱερά;
(리시아스, Speeches, Κατ’ Ἀνδοκίδου ἀσεβείας 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION