헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ γὰρ παρὰ Φιλίππῳ μὲν ὢν ἠξίωσα, πρὸσ δ’ ὑμᾶσ ἥκων ἀπήγγελλον, ὅτι τὰσ Θήβασ Βοιωτίαν δίκαιον ἡγοίμην εἶναι, καὶ μὴ τὴν Βοιωτίαν Θήβασ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1193)
Ῥαδάμανθυσ δὲ τοῖσ νησιώταισ νομοθετῶν, αὖθισ φυγὼν εἰσ Βοιωτίαν Ἀλκμήνην γαμεῖ, καὶ μεταλλάξασ ἐν Αἵδου μετὰ Μίνωοσ δικάζει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 1 2:8)
ἡ δὲ διεξιοῦσα Βοιωτίαν ἐκλίθη, πόλισ ἔνθα νῦν εἰσι Θῆβαι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 4 1:4)
ἐπειδὴ παρὰ Ἀπουληίου στρατιάν τέ τινα εἰλήφει, ὅσην Ἀπουλήιοσ εἶχεν, καὶ χρήματα ἐσ ἑξακισχίλια καὶ μύρια τάλαντα, ὅσα ἐκ τῶν φόρων τῆσ Ἀσίασ συνείλεκτο, παρῆλθεν ἐσ Βοιωτίαν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 10 1:2)
ἐπί τε Βοιωτίαν τραπείσ, ἑτέρων οἱ χιλίων ἱππέων καὶ πεζῶν ἐκ Μακεδονίασ ἐπελθόντων, ἀμφὶ Χαιρώνειαν Ἀρχελάῳ καὶ Ἀριστίωνι τρισὶν ἡμέραισ συνεπλέκετο, ἴσου καὶ ἀγχωμάλου παρ’ ὅλον τὸν ἀγῶνα τοῦ ἔργου γιγνομένου.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 2:6)
καὶ τὴν Βοιωτίαν συνεχῶσ μετατιθεμένην διήρπαζε, καὶ ἐσ Θεσσαλίαν ἐλθὼν ἐχείμαζε, τὰσ ναῦσ τὰσ μετὰ Λευκόλλου περιμένων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 1:2)
Σικελίαν δὲ καὶ τὸν Ιὄνιον ἐφύλασσον αὐτῷ Πλώτιόσ τε Οὐᾶροσ καὶ Τερέντιοσ Οὐάρρων μέχρι Ἀκαρνανίασ, Πελοπόννησον δὲ καὶ τὴν Ἀττικήν, ἔτι δ’ Εὔβοιαν καὶ Θεσσαλίαν καὶ Μακεδονίαν καὶ Βοιωτίαν Λεύκιοσ Σισιννᾶσ, τὰσ δὲ νήσουσ καὶ τὸ Αἰγαῖον ἅπαν καὶ τὸν Ἑλλήσποντον ἐπ’ ἐκείνῳ Λεύκιοσ Λόλλιοσ, Βιθυνίαν δὲ καὶ Θρᾴκην καὶ τὴν Προποντίδα καὶ τὸ τοῦ Πόντου στόμα Πούπλιοσ Πείσων, Λυκίαν δὲ καὶ Παμφυλίαν καὶ Κύπρον καὶ Φοινίκην Μέτελλοσ Νέπωσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 4:2)
αὖθισ δὲ τοῦ περὶ Βοιωτίαν πάθουσ συμβάντοσ καὶ τῆσ παρασχούσησ ποθ’ αὑτὴν ἐνευτυχῆσαι τοῖσ Ἕλλησι πόλεωσ ἀπροσδοκήτωσ καὶ παρ’ ἀξίαν ἀναιρεθείσησ, οὐδένεσ εἰσ τὴν χρείαν ἀπεμνημόνευσαν οὐδ’ ἐπεκούφισαν, ἀλλὰ τὸ μὲν τῶν ἄλλων μέροσ ἐξήκει τὸ Πλαταιέων γένοσ, ἡ δὲ πόλισ μετὰ καλοῦ τοῦ σχήματοσ τὴν δυστυχίαν ἐπηνώρθωσεν αὐτοῖσ, Ἀθηναίουσ ἀντὶ Πλαταιέων ἀποφήνασα καὶ φυλάξασα τῷ τόπῳ τὸ μνημεῖον, ὥσπερ εἰκὸσ ἦν τὴν κοινῇ τότε πάντων προστᾶσαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 21:7)
καὶ δεῆσαν τειχομαχίασ, ὅσον αἰσχυνθείη τισ ἂν εἰπεῖν οἱ ἄλλοι πρὸσ αὐτοὺσ ἦσαν, ἑώσ τῶν βαρβάρων οἱ μὲν οὐχ ὁμοίωσ καὶ πρόσθεν κατεῖχον τὴν Βοιωτίαν κείμενοι, οἱ δ’ ὥσπερ ἐκ ναυαγίασ ἀόπλοι καὶ ἀσύντακτοι νύκτα ἡμέρασ τιμιωτέραν ἄγοντεσ, ἐκ πολλῶν ὀλίγοι καὶ πολλοὶ κατ’ ὀλίγουσ ἐξεχώρησαν, πολλὰ τῆσ ὑπερηφάνου στρατιᾶσ καὶ τῶν Ἀθηναίων μεμνημένοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 56:13)
ἀλλ’ ὅμωσ ὁ δῆμοσ οὐκ ἐφήσθη τοῖσ γιγνομένοισ, οὐδ’ αὖ τὴν ἀκαιρίαν κατεμέμψατο τῷ μήτε ναῦσ μήτε τεῖχοσ ἔχειν πω τότε, ἄλλ’ ὥσπερ οὗ Λακεδαιμόνιοι κινοῦνται, ἐνταῦθα σφᾶσ δέον εἶναι τοὺσ ἀπαντῶντασ, παραβάλλοντεσ μέσην τοῖσ τοῦ πολέμου κινδύνοισ τὴν πόλιν, παρ’ αὐτὰ τὰ τῶν συμφορῶν ὑπομνήματα, ἐξελθόντεσ εἰσ Ἁλίαρτον ἐναντία Λυσάνδρῳ καὶ Παυσανίᾳ τὴν Βοιωτίαν ἐξείλοντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 77:6)
οἶδα δὲ τὴν Βοιωτίαν οὐ μικροῦ σχόντασ, ὥσπερ οὗτοι νῦν φασι τὰσ Συρακούσασ, ἀλλ’ ἑλόντασ πᾶσαν καὶ πάλιν ἐκλιπόντασ, ὡσ ἐπλήγημεν, τὴν τῶν ληφθέντων ἐν τῇ μάχῃ σωτηρίαν πλείονοσ ἀξίαν κρίναντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 12:2)
ταῦτα τοίνυν ἀντ’ ἐκείνων γέγονε παρ’ ἡμῶν Θηβαίοισ, καὶ Λύσανδρον ἀπεκτείναμεν καὶ τρόπαιον ἀνεστήσαμεν καὶ καθαρὰν πολεμίων τὴν Βοιωτίαν ἀπεφήναμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 11:4)
τοῦτο τοίνυν ἴσασιν ἀκριβῶσ οὐδαμῶσ αὐτοῖσ πρότερον συνενεγκὸν, ἀλλ’ ὅτε καὶ τὴν κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ἡγεμονίαν παρέλαβον, τότε δὴ τὰ ἐξ ἀνθρώπων περιστάντα αὐτοὺσ κακὰ, εἰσ Κόρινθον, εἰσ Βοιωτίαν, πάλιν εἰσ Ἄργοσ, ἄνω κάτω διαθέοντασ τὴν Ἑλλάδα καὶ φθειρομένουσ, μέχρι καὶ τοῦ Περσῶν βασιλέωσ αἰσχρῶσ ἐδεήθησαν καὶ τὰ τελευταῖα μιᾷ μάχῃ πληγέντεσ κατηνέχθησαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 13:15)
οὐκ ἂν παρέλθοιμι τὸ τῶν Ἀργείων ἐκείνων, ὑπὲρ ὧν τὸ παλαιὸν ἐξήλθετε εἰσ Βοιωτίαν ταυτηνὶ καὶ οὐκ ἐπετρέψατε Θηβαίοισ τούτοισ οὐδὲν ἀγνωμονῆσαι περαιτέρω τοῦ καιροῦ, καίπερ ἠδικημένουσ τὴν ἀρχὴν εἰδότεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 20:10)
οὔκουν βουλήσονται τοιαύτησ κακοδαιμονίασ πάλιν ἐλθεῖν εἰσ πεῖραν, οὐδὲ δεηθῆναι βασιλέωσ καταπέμψαι σφίσιν ἄνδρα, ὃσ ἐγκαθίσασ εἰσ τὴν Βοιωτίαν καὶ ἡγεμὼν τοῦ πολέμου γενόμενοσ γρύζειν οὐκ ἐάσει σφᾶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 4:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION