헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ λαβὼν αὐτὸν ἔτρεφε σπλάγχνοισ λεόντων καὶ συῶν ἀγρίων καὶ ἄρκτων μυελοῖσ, καὶ ὠνόμασεν Ἀχιλλέα πρότερον δὲ ἦν ὄνομα αὐτῷ Λιγύρων ὅτι τὰ χείλη μαστοῖσ οὐ προσήνεγκε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 13 6:5)
Ὀδυσσεὺσ δὲ μηνυθέντα παρὰ Λυκομήδει ζητῶν Ἀχιλλέα, σάλπιγγι χρησάμενοσ εὑρ͂ε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 13 8:3)
οἱ δὲ πέμπουσι πρὸσ Ἀχιλλέα πρέσβεισ Ὀδυσσέα καὶ Φοίνικα καὶ Αἰάντα, συμμαχεῖν ἀξιοῦντεσ καὶ Βρισηίδα καὶ ἄλλα δῶρα ὑπισχνούμενοι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 4 6:2)
ἰδόντεσ δὲ αὐτὸν οἱ Τρῶεσ καὶ νομίσαντεσ Ἀχιλλέα εἶναι εἰσ φυγὴν τρέπονται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 4 9:2)
μετὰ δὲ τὸν ἀγῶνα παραγενόμενοσ Πρίαμοσ πρὸσ Ἀχιλλέα λυτροῦται τὸ Ἕκτοροσ σῶμα καὶ θάπτει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 4 10:7)
ὡρ́μητο δέ μοι τοῦτο πᾶν ἀπὸ τοῦ Ὁμηρικοῦ, ὡσ Ὀδυσσεὺσ τὸ ἔκπωμα πλησάμενοσ προσαγορεύει τὸν Ἀχιλλέα καὶ λέγει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 10:9)
ὁ δ’ αὖ Πάρισ ἢ δύσπαρισ, ὁ τοσοῦτον χείρων τοῦ Ἕκτοροσ, αὐτὸν τὸν Ἀχιλλέα πρὸσ ταῖσ αὐταῖσ ταύταισ πύλαισ ἀποκτείνασ ᾄδεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 140:11)
ἃ γὰρ ἐν λιταῖσ Ὀδυσσεὺσ λέγει πρὸσ Ἀχιλλέα, Πηλέωσ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ φάσκων παραίνεσιν εἶναι, ταῦθ’ Ὁμήρου παράκλησιν εἶναι πᾶσιν ὡσ κοινοῦ πατρὸσ ἡγεῖσθαι προσήκει, ληγέμεναι δ’ ἔριδοσ κακομηχάνου, ὄφρα σε μᾶλλον τίωσ’ Ἀργείων ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 182:9)
οὔκουν δοκεῖ σοι σαφέστατα ἀνθρώπων Ὅμηροσ πεποιηκέναι τὸν Ἀχιλλέα λέγοντα εἰσ αὑτὸν ἄλλα τε δὴ καὶ εἰσάπαξ οὕτωσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 6:18)
ᾔδει γὰρ καὶ αὐτὸν τὸν Ἀχιλλέα ἃ μὴ δυνατὸσ ἦν οὐ προσποιούμενον οὐδ’ ἀλαζονευόμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 7:23)
οὗ δὲ κἀκείνων κρείττων καὶ τούτων πρὸσ οὓσ διελέγετο, ὑπό τ’ ἐκείνων προκριθῆναί φησι καὶ τούτουσ ἀξιοῖ συγχωρεῖν, ἄντικρυσ εἰσ ταυτὸν ἰὼν τῷ Ὀδυσσεῖ τῷ λέγοντι πρὸσ τὸν Ἀχιλλέα ὅτι χείρων μὲν εἰή αἰχμὴν ἐκείνου, γνῶναι δ’ ἃ χρὴ βελτίων, ὥσπερ πρότερον καὶ αὐτῷ τῷ Ἀχιλλεῖ περὶ αὑτοῦ συνεδόκει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 8:13)
ἀλλὰ πάντων τῶν τοιούτων ἀνδρείων οἱ διὰ τὴν αἰδῶ ὑπομένοντεσ μάλιστα φανεῖεν <ἂν> ἀνδρεῖοι, καθάπερ καὶ Ὅμηροσ τὸν Ἕκτορά φησιν ὑπομεῖναι τὸν κίνδυνον τὸν πρὸσ τὸν Ἀχιλλέα·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 48:3)
ὁμοίωσ δὲ καὶ οἱ ἐπαινοῦντεσ καὶ οἱ ψέγοντεσ οὐ σκοποῦσιν εἰ συμφέροντα ἔπραξεν ἢ βλαβερά, ἀλλὰ καὶ ἐν ἐπαίνῳ πολλάκισ τιθέασιν ὅτι ὀλιγωρήσασ τοῦ αὑτῷ λυσιτελοῦντοσ ἔπραξεν ὅ τι καλόν, οἱο͂ν Ἀχιλλέα ἐπαινοῦσιν ὅτι ἐβοήθησε τῷ ἑταίρῳ Πατρόκλῳ εἰδὼσ ὅτι δεῖ αὐτὸν ἀποθανεῖν ἐξὸν ζῆν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 3 6:7)
καὶ ὃ τῶν φρονίμων τισ ἢ τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἢ γυναικῶν προέκρινεν, οἱο͂ν Ὀδυσσέα Ἀθηνᾶ καὶ Ἑλένην Θησεὺσ καὶ Ἀλέξανδρον αἱ θεαὶ καὶ Ἀχιλλέα Ὅμηροσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 6 25:1)
διὸ εὖ περὶ τοῦ Ἕκτοροσ ὁ ποιητήσ, παῦσαι βουλόμενοσ τὸν Ἀχιλλέα τῆσ ὀργῆσ τεθνεῶτοσ, κωφὴν γὰρ δὴ γαῖαν ἀεικίζει μενεαίνων.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 3 16:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION