헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦθ’ ὑποθεὶσ ἐπεῖπεν ἐντεινάμενοσ ταύτην τὴν ὀξεῖαν καὶ ἀνόσιον φωνήν, ὡσ δεινόν, εἰ ὁ μὲν τοὺσ Καρίωνασ καὶ Ξανθίασ ὑποκρινόμενοσ οὕτωσ εὐγενὴσ καὶ μεγαλόψυχοσ γένοιτο, ἐγὼ δ’ ὁ τῆσ μεγίστησ σύμβουλοσ πόλεωσ, ὁ τοὺσ μυρίουσ Ἀρκάδων νουθετῶν, οὐ κατάσχοιμι τὴν ὓβριν, ἀλλὰ παραθερμανθείσ, ὅθ’ ἡμᾶσ εἱστία Ξενόδοκοσ τῶν ἑταίρων τισ τῶν Φιλιππου, ἕλκοιμι τῶν τριχῶν καὶ λαβὼν ῥυτῆρα μαστιγοίην αἰχμάλωτον γυναῖκα.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1571)
διὰ ἐννέα δὲ τάλαντα ἀργυρίου πάντων Ἀρκάδων ἐξεληλυθότων καὶ τῶν ἡγεμόνων ἑτοίμων ὄντων βοηθεῖν, ἡ πρᾶξισ οὐ γεγένηται;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2402)
συμμαχούντων δὲ αὐτῷ Ἀρκάδων καὶ Μηλιέων τῶν ἐκ Τραχῖνοσ καὶ Λοκρῶν τῶν Ἐπικνημιδίων, κτείνασ μετὰ τῶν παίδων Εὔρυτον αἱρεῖ τὴν πόλιν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 7 7:12)
τούτου καὶ τῆσ Ὠκεανοῦ θυγατρὸσ Μελιβοίασ, ἢ καθάπερ ἄλλοι λέγουσι νύμφησ Κυλλήνησ, παῖσ Λυκάων ἐγένετο, ὃσ βασιλεύων Ἀρκάδων ἐκ πολλῶν γυναικῶν πεντήκοντα παῖδασ ἐγέννησε·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 8 1:2)
διὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα κατεχούσησ ἀφορίασ διὰ Πέλοπα, ὅτι Στυμφάλῳ τῷ βασιλεῖ τῶν Ἀρκάδων πολεμῶν καὶ τὴν Ἀρκαδίαν ἑλεῖν μὴ δυνάμενοσ, προσποιησάμενοσ φιλίαν ἔκτεινεν αὐτὸν καὶ διέσπειρε μελίσασ, χρησμοὶ θεῶν ἔλεγον ἀπαλλαγήσεσθαι τῶν ἐνεστώτων κακῶν τὴν Ἑλλάδα, ἐὰν Αἰακὸσ ὑπὲρ αὐτῆσ εὐχὰσ ποιήσηται ποιησαμένου δὲ εὐχὰσ Αἰακοῦ τῆσ ἀκαρπίασ ἡ Ἑλλὰσ ἀπαλλάττεται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 12 6:17)
καὶ Διόσκουροι μὲν μετὰ Λακεδαιμονίων καὶ Ἀρκάδων εἷλον Ἀθήνασ καὶ ἀπάγουσιν Ἑλένην καὶ μετὰ ταύτησ Αἴθραν τὴν Πιτθέωσ αἰχμάλωτον·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 1 40:2)
Ἀρκάδων Ἀγαπήνωρ ναῦσ ζ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 3 17:8)
οἱ δὲ τοῖσ διαδόχοισ σφῶν τὴν ἀρχὴν ἐπὶ μῆνασ ἓξ οὐ μεθῆκαν, ἑώσ τὰ Λακεδαιμονίων φρούρια καθεῖλον καὶ ἐπέστησαν αὖθισ ἕτερα τῶν Ἀρκάδων, Ἐπαμεινώνδου τοὺσ συστρατήγουσ ἐσ τοῦτο ἀναγκάζοντόσ τε, καὶ ὑποδεχομένου τὸ ἔργον αὐτοῖσ ἀζήμιον ἔσεσθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 5:2)
καὶ γὰρ αὐτῇ τὰ τῶν ἀποίκων ἀπὸ αὐτοχθόνων ἐστὶ τῶν Ἀρκάδων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 7:4)
προάγει δὲ εἰσ τοσοῦτον τοὺσ χρόνουσ, ὥστε λέγων ὁ Ἀριστοφάνησ, ἐπειδὴ τῆσ λυγγὸσ ἐπαύσατο, τὸν προβληθέντα λόγον μέμνηται καὶ οὗτοσ αὖ πάλιν Ἀρκάδων ὑπὸ Λακεδαιμονίων διῳκισμένων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 172:1)
Μαντινεῖσ μὲν γὰρ, ὧν ἐν τῷ λόγῳ μέμνηται λέγων ὡσ ἐπὶ Ἀρκάδων διῳκίσθησαν ἐπὶ τοῦ δεῖνοσ ἄρχοντοσ, Σωκράτησ δὲ ἐτεθνήκει πρὸ τόσου καὶ τόσου, ὁ δὲ Ἀριστοφάνησ αὐτῷ λύζει τε καὶ λέγει ταῦτα πρὸσ τοῦ Σωκράτουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 16:6)
ἥ τε ξὺν Ἐπαμεινώνδᾳ Βοιωτῶν καὶ Ἀρκάδων γενομένη προσβολὴ πρὸσ τὴν Σπάρτην καὶ αὐτὴ τῷ ἀήθει τῆσ ὄψεωσ μᾶλλον ἢ τῇ ἀκριβείᾳ τοῦ κινδύνου αὐτούσ τε τοὺσ Λακεδαιμονίουσ καὶ τοὺσ ξυμμετασχόντασ αὐτοῖσ τῶν τότε πραγμάτων ἐφόβησεν.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 9 4:2)
"ὡσ Ἔφοροσ ἱστορεῖ, ἐπὶ ἀπάτῃ καὶ γοητείᾳ παρεισῆχθαι τοῖσ ἀνθρώποισ, οὐδὲ τοὺσ παλαιοὺσ Κρητῶν καὶ Λακεδαιμονίων αὐλὸν καὶ ῥυθμὸν εἰσ τὸν πόλεμον ἀντὶ σάλπιγγοσ εἰκῇ νομιστέον εἰσαγαγεῖν, οὐδὲ τοὺσ πρώτουσ ’ Ἀρκάδων εἰσ τὴν ὅλην πολιτείαν τὴν μουσικὴν παραλαβεῖν, ὥστε μὴ μόνον παισὶν ἀλλὰ καὶ νεανίσκοισ γενομένοισ ἑώσ λ’ ἐτῶν κατ’ ἀνάγκην σύντροφον ποιεῖν αὐτήν, τἄλλα τοῖσ βίοισ ὄντασ αὐστηροτάτουσ, παρὰ γοῦν μόνοισ Ἀρκάσιν οἱ παῖδεσ ἐκ νηπίων ᾄδειν ἐθίζονται κατὰ νόμον τοὺσ ὕμνουσ καὶ παιᾶνασ, οἷσ ἕκαστοι κατὰ τὰ πάτρια τοὺσ ἐπιχωρίουσ ἡρ́ωασ καὶ θεοὺσ ὑμνοῦσι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 221)
τοιοῦτόν τι καὶ Καλλισθένησ ἐν ταῖσ Ἑλληνικαῖσ φησιν, ὡσ Ἀρκάδων πολιορκούντων Κρῶμνον πολίχνιον δ’ ἐστὶν ἱδρυμένον πλησίον Μεγάλησ πόλεωσ Ἱππόδαμοσ ὁ Λάκων εἷσ ὢν τῶν πολιορκουμένων διεκελεύετο τῷ παρὰ Λακεδαιμονίων πρὸσ αὐτοὺσ ἥκοντι κήρυκι, δηλῶν ἐν αἰνιγμῷ τὴν περὶ αὐτοὺσ κατάστασιν, ἀπαγγέλλειν τῇ μητρὶ λύεσθαι τὸ γύναιον δέχ’ ἡμερῶν τὸ ἐν Ἀπολλωνίῳ δεδεμένον, ὡσ οὐκ ἔτι λύσιμον ἐσόμενον ἐὰν αὗται παρέλθωσι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 75 2:1)
τῶν ποδῶν ἕκαστοσ ὅλοισ ὀνόμασιν περιειλημμένοσ πάντασ ὁμοίωσ ἡγεμονικοὺσ καὶ ἀκολουθητικοὺσ ἔχει τοὺσ πόδασ, οἱο͂ν σὲ τὸν βολαῖσ νιφοκτύποισ δυσχείμερον ναίονθ’ ἕδραν, θηρονόμε Πάν, χθόν’ Ἀρκάδων κλήσω γραφῇ τῇδ’ ἐν σοφῇ πάγκλειτ’ ἔπη συνθείσ, ἄναξ, δύσγνωστα μὴ σοφῷ κλύειν, μουσοπόλε θήρ, κηρόχυτον ὃσ μείλιγμ’ ἱεῖσ, καὶ τὰ λοιπὰ τὸν αὐτὸν τρόπον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 817)

SEARCH

MENU NAVIGATION