헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἐπειδὴ καιρὸσ ἦν, οὗπερ ἕνεκα τὰ πάντα ἐμεμηχάνητο, καὶ χρᾶν τοῖσ δεομένοισ καὶ θεσπίζειν, παρ’ Ἀμφιλόχου τοῦ ἐν Κιλικίᾳ τὸ ἐνδόσιμον λαβών ‐ καὶ γὰρ ἐκεῖνοσ, μετὰ τὴν τοῦ πατρὸσ τελευτὴν τοῦ Ἀμφιάρεω καὶ τὸν ἐν Θήβαισ ἀφανισμὸν αὐτοῦ ἐκπεσὼν τῆσ οἰκείασ εἰσ τὴν Κιλικίαν ἀφικόμενοσ, οὐ πονήρωσ ἀπήλλαξεν, προθεσπίζων καὶ αὐτὸσ τοῖσ Κίλιξι τὰ μέλλοντα καὶ δύ’ ὀβολοὺσ ἐφ’ ἑκάστῳ χρησμῷ λαμβάνων ‐ ἐκεῖθεν οὖν τὸ ἐνδόσιμον λαβὼν ὁ Ἀλέξανδροσ προλέγει πᾶσι τοῖσ ἀφικομένοισ ὡσ μαντεύσεται ὁ θεόσ, ῥητήν τινα ἡμέραν προειπών.
(루키아노스, Alexander, (no name) 19:1)
"ἃ δὲ Ἀμφιλόχου τε ἤκουσα ἐν Μαλλῷ, τοῦ ἡρ́ωοσ ὕπαρ διαλεχθέντοσ ^ μοι καὶ συμβουλεύσαντοσ περὶ τῶν ἐμῶν, καὶ ἃ εἶδον αὐτόσ, ἐθέλω ὑμῖν εἰπεῖν, εἶτα ἑξῆσ ἃ ἐν Περγάμῳ εἶδον καὶ ἃ ἤκουσα ἐν Πατάροισ.
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 30:5)
τὸ μὲν Ἡρακλέουσ καὶ Διὸσ καὶ Ἀπόλλωνόσ ἐστι Παιῶνοσ, τὸ δὲ ἡρ́ωσι καὶ ἡρώων ἀνεῖται γυναιξί, τρίτον δὲ Ἑστίασ καὶ Ἑρμοῦ καὶ Ἀμφιαράου καὶ τῶν παίδων Ἀμφιλόχου·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 34 5:2)
κεῖνται γὰρ δὴ εἰκόνεσ καὶ τούτων, Σθένελοσ καὶ Ἀλκμαίων, κατὰ ἡλικίαν ἐμοὶ δοκεῖν πρὸ Ἀμφιλόχου τετιμημένοσ, ἐπὶ δὲ αὐτοῖσ Πρόμαχοσ καὶ Θέρσανδροσ καὶ Αἰγιαλεύσ τε καὶ Διομήδησ·
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 10 7:3)
ἀπὸ μὲν δὴ Βίαντοσ βασιλεύουσι πέντε ἄνδρεσ ἐπὶ γενεὰσ τέσσαρασ ἐσ Κυάνιππον τὸν Αἰγιαλέωσ, ὄντεσ Νηλεῖδαι τὰ πρὸσ μητρόσ, ἀπὸ δὲ Μελάμποδοσ γενεαί τε ἓξ καὶ ἄνδρεσ ἴσοι μέχρισ Ἀμφιλόχου τοῦ Ἀμφιαράου·
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 18 9:1)
Ἀμφιλόχου δὲ μετὰ ἅλωσιν Ἰλίου μετοικήσαντοσ ἐσ τοὺσ νῦν Ἀμφιλόχουσ, Κυανίππου <δ’> ἄπαιδοσ τελευτήσαντοσ, οὕτω Κυλαράβησ ὁ Σθενέλου μόνοσ τὴν βασιλείαν ἔσχεν.
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 18 10:3)
ἐποίησαν δὲ καὶ τῷ Ἀμφιλόχῳ τὸ ἡρῷον, ὅτι σφίσιν ὁ πρόγονοσ Τισαμενὸσ μητρὸσ ἦν Δημωνάσσησ, ἀδελφῆσ Ἀμφιλόχου.
(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 15 13:3)
"ἔτι δ’ ἤκμαζεν ἐμοῦ παρόντοσ καὶ τὸ Μόψου καὶ τὸ Ἀμφιλόχου μαντεῖον.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 452)
μάλιστα δ’ αὐτὸν διέβαλεν ἀνενεχθεῖσά τισ ἐξ Ἀμφιλόχου μαντεία·
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 22 5:1)
ἐν Καλλαϊκοῖσ δὲ τῶν μετὰ Τεύκρου στρατευσάντων τινὰσ οἰκῆσαι, καὶ ὑπάρξαι πόλεισ αὐτόθι, τὴν μὲν καλουμένην Ἕλληνεσ τὴν δὲ Ἀμφίλοχοι, ὡσ καὶ τοῦ Ἀμφιλόχου τελευτήσαντοσ δεῦρο καὶ τῶν συνόντων πλανηθέντων μέχρι τῆσ μεσογαίασ.
(스트라본, 지리학, book 3, chapter 4 6:4)
βελτίων δ’ Ἑκαταῖοσ, ὅσ φησι τὸν ἐν τοῖσ Ἀμφιλόχοισ Ἴναχον ἐκ τοῦ Λακμοῦ ῥέοντα, ἐξ οὗ καὶ ὁ Αἰάσ ῥεῖ, ἕτερον εἶναι τοῦ Ἀργολικοῦ, ὠνομάσθαι δ’ ὑπὸ Ἀμφιλόχου τοῦ καὶ τὴν πόλιν Ἄργοσ Ἀμφιλοχικὸν καλέσαντοσ·
(스트라본, 지리학, Book 6, chapter 2 8:37)
ὁ μὲν οὖν Ἔφοροσ πρὸ τῶν Τρωικῶν ἤδη τὴν Ἀκαρνανίαν ὑπὸ τῷ Ἀλκμέωνι ποιήσασ, τό τε Ἄργοσ τὸ Ἀμφιλοχικὸν ἐκείνου κτίσμα ἀποφαίνει, καὶ τὴν Ἀκαρνανίαν ὠνομάσθαι φησὶν ἀπὸ τοῦ παιδὸσ αὐτοῦ Ἀκαρνᾶνοσ, Ἀμφιλόχουσ δὲ ἀπὸ τοῦ ἀδελφοῦ Ἀμφιλόχου·
(스트라본, 지리학, Book 10, chapter 2 37:1)
λέγεται δὲ Κάλχασ ὁ μάντισ μετ’ Ἀμφιλόχου τοῦ Ἀμφιαράου κατὰ τὴν ἐκ Τροίασ ἐπάνοδον πεζῇ δεῦρο ἀφικέσθαι, περιτυχὼν δ’ ἑαυτοῦ κρείττονι μάντει κατὰ τὴν Κλάρον, Μόψῳ τῷ Μαντοῦσ τῆσ Τειρεσίου θυγατρόσ, διὰ λύπην ἀποθανεῖν.
(스트라본, 지리학, Book 14, chapter 1 48:2)
φησὶ δ’ Ἡρόδοτοσ τοὺσ Παμφύλουσ τῶν μετὰ Ἀμφιλόχου καὶ Κάλχαντοσ εἶναι λαῶν μιγάδων τινῶν ἐκ Τροίασ συνακολουθησάντων·
(스트라본, 지리학, Book 14, chapter 4 6:1)
πλησίον δὲ καὶ Μαλλὸσ ἐφ’ ὕψουσ κειμένη, κτίσμα Ἀμφιλόχου καὶ Μόψου τοῦ Ἀπόλλωνοσ καὶ Μαντοῦσ, περὶ ὧν πολλὰ μυθολογεῖται·
(스트라본, 지리학, Book 14, chapter 5 32:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION