헬라어 문장 내 검색 Language

Εὐριπίδησ δέ φησιν Ἀλκμαίωνα κατὰ τὸν τῆσ μανίασ χρόνον ἐκ Μαντοῦσ Τειρεσίου παῖδασ δύο γεννῆσαι, Ἀμφίλοχον καὶ θυγατέρα Τισιφόνην, κομίσαντα δὲ εἰσ Κόρινθον τὰ βρέφη δοῦναι τρέφειν Κορινθίων βασιλεῖ Κρέοντι, καὶ τὴν μὲν Τισιφόνην διενεγκοῦσαν εὐμορφίᾳ ὑπὸ τῆσ Κρέοντοσ γυναικὸσ ἀπεμποληθῆναι, δεδοικυίασ μὴ Κρέων αὐτὴν γαμετὴν ποιήσηται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 7 7:3)
τὸν δὲ παῖδα τοῦτον Θεόφραστοσ ἐν τῷ Ἐρωτικῷ Ἀμφίλοχον καλεῖσθαί φησι καὶ τὸ γένοσ ’ Ὠλένιον εἶναι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 854)
ἔτι τοίνυν περὶ τοὺσ αὐτοὺσ χρόνουσ Διοπείθησ ἐμβαλὼν εἰσ τὴν χώραν Κρωβύλην μὲν καὶ τὴν Τιρίστασιν ἐξηνδραποδίσατο, τὴν δὲ προσεχῆ Θρᾴκην ἐπόρθησε, τέλοσ δ’ εἰσ τοῦτ’ ἦλθε παρανομίασ ὥστ’ Ἀμφίλοχον ὑπὲρ τῶν αἰχμαλώτων ἐλθόντα πρεσβευτὴν συλλαβὼν καὶ τὰσ ἐσχάτασ ἀνάγκασ ἐπιθεὶσ ἀπελύτρωσε ταλάντων ἐννέα·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ἐπιστολὴ Φιλίππου 5:1)
τὸν Τροφώνιον, ὦ Ζεῦ, καὶ ὃ μάλιστά με ἀποπνίγει, τὸν Ἀμφίλοχον, ὃσ ἐναγοῦσ ἀνθρώπου καὶ μητρολῴου ^ υἱὸσ ὢν μαντεύεται ὁ γενναῖοσ ἐν Κιλικίᾳ, ψευδόμενοσ τὰ πολλὰ καὶ γοητεύων τοῖν δυοῖν ὀβολοῖν ἕνεκα.
(루키아노스, Deorum concilium, (no name) 12:1)
ἑξῆσ δὲ Ἀμφιαράου τε ἡ οἰκία πεποίηται καὶ Ἀμφίλοχον φέρει νήπιον πρεσβῦτισ ἥτισ δή·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 17 11:3)
Θουκυδίδησ δέ φησιν αὐτὸν Ἀμφίλοχον μετὰ τὴν ἐκ Τροίασ ἐπάνοδον δυσαρεστοῦντα τοῖσ ἐν Ἄργει παρελθεῖν εἰσ τὴν Ἀκαρνανίαν, διαδεξάμενον δὲ τὴν τἀδελφοῦ δυναστείαν κτίσαι τὴν πόλιν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ.
(스트라본, 지리학, Book 7, chapter 7 14:4)
Θουκυδίδησ δὲ καὶ ἄλλοι τὸν Ἀμφίλοχον ἀπὸ τῆσ στρατείασ τῆσ Τρωικῆσ ἐπανιόντα, οὐκ ἀρεσκόμενον τοῖσ ἐν Ἄργει, ταύτην οἰκῆσαί φασι τὴν χώραν, οἱ μὲν κατὰ διαδοχὴν ἥκοντα τῆσ τοῦ ἀδελφοῦ δυναστείασ, οἱ δ’ ἄλλωσ.
(스트라본, 지리학, Book 10, chapter 2 37:3)
τὸν γὰρ Μόψον φασὶ καὶ τὸν Ἀμφίλοχον ἐκ Τροίασ ἐλθόντασ κτίσαι Μαλλόν·
(스트라본, 지리학, Book 14, chapter 5 32:8)
εἶτ’ Ἀμφίλοχον εἰσ Ἄργοσ ἀπελθεῖν, δυσαρεστήσαντα δὲ τοῖσ ἐκεῖ πάλιν ἀναστρέψαι δεῦρο, ἀποκλειόμενον δὲ τῆσ κοινωνίασ συμβαλεῖν εἰσ μονομαχίαν πρὸσ τὸν Μόψον, πεσόντασ δ’ ἀμφοτέρουσ ταφῆναι μὴ ἐν ἐπόψει ἀλλήλοισ·
(스트라본, 지리학, Book 14, chapter 5 32:9)
Ἡσίοδοσ δ’ ἐν Σόλοισ ὑπὸ Ἀπόλλωνοσ ἀναιρεθῆναι τὸν Ἀμφίλοχόν φησιν, οἱ δὲ περὶ τὸ Ἀλήιον πεδίον, οἱ δ’ ἐν Συρίᾳ, ἀπὸ τοῦ Ἀληίου ἀπιόντα διὰ τὴν ἔριν.
(스트라본, 지리학, Book 14, chapter 5 34:3)
εἰσ Εὐφήμιον καὶ Ἀμφίλοχον αὐταδέλφουσ ἦν δυὰσ ἦν ἱερή, ψυχὴ μία, σώματα δισσά, πάντα κασιγνήτω, αἷμα, κλέοσ, σοφίην, υἱέεσ Ἀμφιλόχου, Εὐφήμιοσ Ἀμφίλοχόσ τε, πᾶσιν Καππαδόκαισ ἀστέρεσ ἐκφανέεσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 8, chapter 1211)
τὸν μὲν ἄμερσε ζωῆσ, τὸν δ’ ἔλιπεν ἥμισυν Ἀμφίλοχον.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 8, chapter 121 1:2)
εἰσ Ἀμφίλοχον ἤλυθε κ’ Ἀμφιλόχοιο φίλον δέμασ ἐσ μέγα σῆμα, ψυχὴ δ’ ἐσ μακάρων ᾤχετ’ ἀποπταμένη.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 8, chapter 1311)
εἰσ τὸν αὐτόν τυτθὸν μὲν πτολίεθρον, ἀτάρ πολὺν ἀνέρα δῶκα βήμασιν ἰθυδίκοισ ἡ Διοκαισαρέων, Ἀμφίλοχον φθιμένῳ δὲ συνέφθιτο καὶ πυρόεσσα ῥήτρη, καὶ πάτρησ εὖχοσ ἀριστοτόκου.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 8, chapter 1351)
εἰσ τὸν αὐτόν τὸν ῥήτρην πυρόεσσαν ἐπ’ ἀντιπάλοισι φέροντα, τὸν μέλιτοσ γλυκίω ἤθεα καὶ πραπίδασ Ἀμφίλοχον κατέχω τυτθὴ κόνισ, ἔκτοθι πάτρησ, υἱέα Φιλτατίου Γοργονίασ τε μέγαν.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 8, chapter 1361)

SEARCH

MENU NAVIGATION