헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ δὴ καὶ περὶ τῆσ εἰσ Πύλασ στρατείασ εἶπον καὶ περὶ τῶν ἱερῶν καὶ περὶ Δελφῶν καὶ περὶ τῶν Ἀμφικτυόνων, καὶ μάλιστα μὲν Φίλιππον ἠξίουν μὴ μεθ’ ὅπλων, ἀλλὰ μετὰ ψήφου καὶ κρίσεωσ τἀκεῖ καθιστάναι, εἰ δ’ ἄρα μὴ δυνατὸν εἰή, τοῦτο δ’ ἦν πρόδηλον·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1143)
ἅμα δ’ ἐξ ἀρχῆσ διεξῆλθον τὴν κτίσιν τοῦ ἱεροῦ καὶ τὴν πρώτην σύνοδον γενομένην τῶν Ἀμφικτυόνων, καὶ τοὺσ ὁρ́κουσ αὐτῶν ἀνέγνων, ἐν οἷσ ἔνορκον ἦν τοῖσ ἀρχαίοισ, μηδεμίαν πόλιν τῶν Ἀμφικτυονίδων ἀνάστατον ποιήσειν, μηδ’ ὑδάτων ναματιαίων εἴρξειν μήτ’ ἐν πολέμῳ μήτ’ ἐν εἰρήνῃ, ἐὰν δέ τισ ταῦτα παραβῇ, στρατεύσειν ἐπὶ τοῦτον καὶ τὰσ πόλεισ ἀναστήσειν, καὶ ἐάν τισ ἢ συλᾷ τὰ τοῦ θεοῦ, ἢ συνειδῇ τι, ἢ βουλεύσῃ τι κατὰ τῶν ἱερῶν, τιμωρήσειν καὶ χειρὶ καὶ ποδὶ καὶ φωνῇ καὶ πάσῃ δυνάμει·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1151)
συλλεγέντων δὲ τῶν Ἀμφικτυόνων εἰσ τὸ ἱερὸν καὶ τυχόντων σωτηρίασ καὶ ψήφου, τοὺσ αἰτίουσ τῆσ ἐξ ἀρχῆσ καταλήψεωσ τοῦ ἱεροῦ δίκησ ἠξίουν τυχεῖν, μὴ τὰσ πατρίδασ αὐτῶν, ἀλλ’ αὐτοὺσ τοὺσ χειρουργήσαντασ καὶ βουλεύσαντασ, τὰσ δὲ πόλεισ παρεχούσασ εἰσ κρίσιν τοὺσ ἀδικήσαντασ ἀζημίουσ εἶναι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1172)
ἀλλ’ ἀπαγγείλαντοσ πρὸσ τὸν δῆμον ἐμοῦ τοὺσ περὶ τῶν Ἀμφικτυόνων λόγουσ καὶ Βοιωτῶν, οὐχ ὥσπερ νῦν συντέμνοντοσ οὐδ’ ἐπειγομένου, ἀλλ’ ὡσ ἐδυνάμην κατὰ ῥῆμα ἀκριβέστατα, καὶ τοῦ δήμου σφόδρα ἀποδεχομένου, παρακληθεὶσ ὑπ’ ἐμοῦ μετὰ τῶν ἄλλων συμπρέσβεων καὶ ἐρωτώμενοσ, εἰ τἀληθῆ καὶ ταὐτὰ ἀπαγγέλλω πρὸσ Ἀθηναίουσ ἅπερ πρὸσ Φίλιππον εἶπον, πάντων μαρτυρούντων καὶ ἐπαινούντων με τῶν συμπρέσβεων, ἐπαναστὰσ ἐπὶ πᾶσιν οὐκ ἔφη με, ὥσπερ ἐκεῖ, οὕτωσ ἐν τῷ παρόντι λέγειν, ἀλλ’ ἐκεῖ διπλασίῳ ἄμεινον.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1221)
καὶ πότερον ἦν ἀσφαλεστέρα καὶ καλλίων Ἀθηναίοισ ἡ ἔξοδοσ, ἡνίκα ἤκμαζον μὲν τῇ μανίᾳ Φωκεῖσ, ἐπολέμουν δὲ Φιλίππῳ, εἶχον δὲ Ἀλπωνὸν καὶ Νίκαιαν, οὔπω παραδόντοσ Φαλαίκου Μακεδόσι, τὰσ σπονδὰσ δὲ οἷσ ἐμέλλομεν βοηθεῖν τὰσ μυστηριώτιδασ οὐκ ἐδέχοντο, Θηβαίουσ δ’ ὄπισθεν κατελείπομεν, ἢ μεταπεμπομένου μὲν Φιλίππου, ὁρ́κων δ’ ἡμῖν καὶ συμμαχίασ γεγενημένησ, Θετταλῶν δὲ καὶ τῶν ἄλλων Ἀμφικτυόνων στρατευόντων;
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1382)
οὐ πολλῷ καλλίων οὗτοσ ἦν ὁ καιρὸσ ἐκείνου, ἐν ᾧ διὰ τὴν σὴν ἀνανδρίαν καὶ ἅμα φθόνον ἐσκευαγώγησαν ἐκ τῶν ἀγρῶν Ἀθηναῖοι, πρεσβεύοντοσ ἐμοῦ τὴν τρίτην ἤδη πρεσβείαν τὴν ἐπὶ τὸ κοινὸν τῶν Ἀμφικτυόνων, ἐφ’ ἣν τολμᾶσ με λέγειν ὡσ οὐ χειροτονηθεὶσ ᾠχόμην, ἐχθρὸσ δ’ ὢν οὐδέπω καὶ τήμερον ἠθέληκάσ με εἰσαγγεῖλαι παραπρεσβεύσασθαι;
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1391)
καὶ συναθροίσαντεσ δύναμιν πολλὴν τῶν Ἀμφικτυόνων, ἐξηνδραποδίσαντο τοὺσ ἀνθρώπουσ καὶ τὸν λιμένα καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν κατέσκαψαν καὶ τὴν χώραν καθιέρωσαν κατὰ τὴν μαντείαν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1091)
ἀναμνήσθητε τῶν ὁρ́κων, οὓσ ὑμῶν οἱ πρόγονοι μετὰ τῶν Ἀμφικτυόνων συνώμοσαν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1123)
ταῦτα καὶ πρὸσ τούτοισ ἕτερα πολλὰ διεξελθόντοσ ἐμοῦ, ἐπειδή ποτε ἀπηλλάγην καὶ μετέστην ἐκ τοῦ συνεδρίου, κραυγὴ πολλὴ καὶ θόρυβοσ ἦν τῶν Ἀμφικτυόνων, καὶ ὁ λόγοσ ἦν οὐκέτι περὶ τῶν ἀσπίδων ἃσ ἡμεῖσ ἀνέθεμεν, ἀλλ’ ἤδη περὶ τῆσ τῶν Ἀμφισσέων τιμωρίασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 122 1:1)
τῇ δὲ ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Κόττυφοσ ὁ τὰσ γνώμασ ἐπιψηφίξων ἐκκλησίαν ἐποίει τῶν Ἀμφικτυόνων·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1241)
ἐπειδὴ δὲ οὔτε τὰ χρήματα ἐξέτινον τῷ θεῷ, τούσ τ’ ἐναγεῖσ κατήγαγον, καὶ τοὺσ εὐσεβεῖσ καὶ κατελθόντασ διὰ τῶν Ἀμφικτυόνων ἐξέβαλον, οὕτωσ ἤδη τὴν δευτέραν στρατείαν ἐποιήσαντο, πολλῷ χρόνῳ ὕστερον, ἐπανεληλυθότοσ Φιλίππου ἐκ τῆσ ἐπὶ τοὺσ Σκύθασ στρατείασ, τῶν μὲν θεῶν τὴν ἡγεμονίαν τῆσ εὐσεβείασ ἡμῖν παραδεδωκότων, τῆσ δὲ Δημοσθένουσ δωροδοκίασ ἐμποδὼν γεγενημένησ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1293)
καὶ ὁ τῶν Ἀμφικτυόνων δὲ νόμοσ κελεύει ὕδωρ παρέχειν ἐλεοδύτασ, τοὺσ τραπεζοποιοὺσ καὶ τοὺσ τοιούτουσ διακόνουσ σημαίνων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 73 2:2)
Θετταλοὶ δ’, ὅτι τοὺσ Φωκέων φυγάδασ σῴζομεν, Φίλιπποσ δ’, ὅτι κωλύομεν αὐτὸν κοινωνεῖν τῆσ ἀμφικτυονίασ, φοβοῦμαι μὴ πάντεσ περὶ τῶν ἰδίων ἕκαστοσ ὀργιζόμενοσ κοινὸν ἐφ’ ἡμᾶσ ἀγάγωσι τὸν πόλεμον, τὰ τῶν Ἀμφικτυόνων δόγματα προστησάμενοι, εἶτ’ ἐπισπασθῶσιν ἕκαστοι πέρα τοῦ συμφέροντοσ ἑαυτοῖσ ἡμῖν πολεμῆσαι, ὥσπερ καὶ περὶ Φωκέασ.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῆσ Εἰρήνης 23:1)
τὸν γὰρ ἐν Ἀμφίσσῃ πόλεμον, δι’ ὃν εἰσ Ἐλάτειαν ἦλθε Φίλιπποσ καὶ δι’ ὃν ᾑρέθη τῶν Ἀμφικτυόνων ἡγεμών, ὃσ ἅπαντ’ ἀνέτρεψε τὰ τῶν Ἑλλήνων, οὗτόσ ἐστιν ὁ συγκατασκευάσασ καὶ πάντων εἷσ ἀνὴρ μεγίστων αἴτιοσ κακῶν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 214:1)
περιιόντων τοίνυν τὴν χώραν τῶν Ἀμφικτυόνων κατὰ τὴν ὑφήγησιν τὴν τούτου, προσπεσόντεσ οἱ Λοκροὶ μικροῦ κατηκόντισαν ἅπαντασ, τινὰσ δὲ καὶ συνήρπασαν τῶν ἱερομνημόνων.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 223:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION