헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Μήδων δὲ ἡγεῖτο Ἀτροπάτησ ξυνετάττοντο δὲ Μήδοισ Καδούσιοί τε καὶ Ἀλβανοὶ καὶ Σακεσῖναι.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 8 4:4)
κατὰ δὲ τὸ δεξιὸν οἵ τε ἐκ Κοίλησ Συρίασ καὶ οἱ ἐκ τῆσ μέσησ τῶν ποταμῶν ἐτετάχατο, καὶ Μῆδοι ἔτι κατὰ τὸ δεξιόν, ἐπὶ δὲ Παρθυαῖοι καὶ Σάκαι, ἐπὶ δὲ Τόπειροι καὶ Ὑρκάνιοι, ἐπὶ δὲ Ἀλβανοὶ καὶ Σακεσ[ε]ῖναι, οὗτοι μὲν ἔστε ἐπὶ τὸ μέσον τῆσ πάσησ φάλαγγοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 11 4:2)
Ὡσ δὲ ὁμοῦ ἤδη τὰ στρατόπεδα ἐγίγνετο, ὤφθη Δαρεῖόσ τε καὶ οἱ ἀμφ̓ αὐτόν, οἵ τε μηλοφόροι Πέρασι καὶ Ἰνδοὶ καὶ Ἀλβανοὶ καὶ Κᾶρεσ οἱ ἀνάσπαστοι καὶ οἱ Μάρδοι τοξόται, κατ̓ αὐτὸν Ἀλέξανδρον τεταγμένοι καὶ τὴν ἴλην τὴν βασιλικήν.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 13 1:1)
μετὰ τὴν Ἰλίου ἅλωσιν, ἀποικίαν στείλαντεσ Ἀλβανοὶ Ῥωμύλου καὶ Ῥώμου τὴν ἡγεμονίαν αὐτῆσ ἐχόντων κτίζουσι Ῥώμην ἔτουσ ἐνεστῶτοσ πρώτου τῆσ ἑβδόμησ ὀλυμπιάδοσ, ἣν ἐνίκα στάδιον Δαϊκλῆσ Μεσσήνιοσ, ἄρχοντοσ Ἀθήνησι Χάροποσ ἔτοσ τῆσ δεκαετίασ πρῶτον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 71 8:1)
Ῥῶμον δὲ Καπύην μὲν ἀπὸ τοῦ προπάππου Κάπυοσ, Ἀγχίσην δὲ ἀπὸ τοῦ προπάτοροσ Ἀγχίσου, Αἰνείαν δὲ τὴν ὕστερον κληθεῖσαν Ιἄνικλον ἀπὸ τοῦ πατρόσ, Ῥώμην δὲ ἀφ’ ἑαυτοῦ, ταύτην δὲ χρόνουσ τινὰσ ἐρημωθεῖσαν ἑτέρασ αὖθισ ἐλθούσησ ἀποικίασ, ἣν Ἀλβανοὶ ἔστειλαν ἡγουμένου Ῥωμύλου καὶ Ῥώμου, τὴν ἀρχαίαν κτίσιν ἀπολαβεῖν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 73 5:1)
γενεᾷ δ’ ἑκκαιδεκάτῃ μετὰ τὸν Τρωικὸν πόλεμον Ἀλβανοὶ συνοικίζουσιν ἄμφω τὰ χωρία ταῦτα τείχει περιλαβόντεσ καὶ τάφρῳ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 2 1:1)
ἐκ πόλεωσ Μεδυλλίασ, ἣν Ἀλβανοὶ μὲν ἔκτισαν, Ῥωμύλοσ δὲ κατὰ συνθήκασ παραλαβὼν Ῥωμαίων ἐποίησεν ἀποικίαν, ἀνὴρ εὐγενὴσ καὶ χρήμασι δυνατὸσ Ὁστίλιοσ ὄνομα μετενεγκάμενοσ εἰσ Ῥώμην τὸν βίον ἄγεται γυναῖκα ἐκ τοῦ Σαβίνων γένουσ Ἑρσιλίου θυγατέρα τὴν ὑφηγησαμένην ταῖσ ὁμοεθνέσι πρεσβεῦσαι πρὸσ τοὺσ πατέρασ ὑπὲρ τῶν ἀνδρῶν, ὅτε Σαβῖνοι Ῥωμαίοισ ἐπολέμουν, καὶ τοῦ συνελθεῖν εἰσ φιλίαν τοὺσ ἡγεμόνασ αἰτιωτάτην γενέσθαι δοκοῦσαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 1 3:1)
οἱ μὲν Ἀλβανοὶ περὶ τὰσ καλουμένασ Κλοιλίασ τάφρουσ ̔φυλάττουσι γὰρ ἔτι τὴν τοῦ κατασκευάσαντοσ αὐτὰσ ἐπίκλησιν’ Ῥωμαῖοι δὲ ὀλίγον ἐνδοτέρω τὸν ἐπιτηδειότατον εἰσ στρατοπεδείαν τόπον ἐκλεξάμενοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 4 1:3)
χάρακασ ἀπὸ Φιδήνησ φέρουσα ὁδόσ, ἀλλ’ ὅσον ἢ δυσὶν ὡρ́αισ ἢ τρισὶν ἀνυσθῆναι τὸ μακρότατον’ ἐπιφανέντασ δὲ τῷ ἀγῶνι τέλοσ ἤδη ἔχοντι ὥσπερ εἰκὸσ μηδὲν ἡγεῖσθαι φίλιον, ἀλλ’ ἐάν τε Ἀλβανοὶ νικῶσιν ἐάν τε Ῥωμαῖοι κτείνειν τοὺσ κεκρατηκότασ αὐτῶν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 6 5:1)
εἰ μὲν οὖν θρασύτερον ἐπὶ τὸν ἀγῶνα ὡρ́μησαν Ἀλβανοὶ Ῥωμαίων καταφρονήσαντεσ καὶ μιᾷ κρῖναι μάχῃ τὰ ὅλα διέγνωσαν, οὐθὲν ἂν τὸ κωλῦον ἦν τόν τε κατασκευασθέντα δόλον ἐπ’ αὐτοῖσ λεληθέναι καὶ διεφθάρθαι τὰ στρατεύματα αὐτῶν ἀμφότερα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 6 6:1)
τούτων δὴ τῶν διαλλαγῶν ἐμοὶ μὲν δοκεῖ χρῆναι τὰσ εὐπρεπεστέρασ καὶ μεγαλοψυχοτέρασ ἡμᾶσ ἑλέσθαι καὶ γνώμην θέσθαι περὶ μηδενὸσ ἡμᾶσ ἀλλήλοισ μνησικακεῖν, σὺ δ’ εἰ μὴ βούλει διαλλάττεσθαι τοῦτον τὸν τρόπον, ὦ Τύλλε, ἀλλὰ καὶ διδόναι δίκασ καὶ λαμβάνειν ἀξιοῖσ τοὺσ ἐν ταῖσ αἰτίαισ παρ’ ἀλλήλων, ἕτοιμοι καὶ ταῦτα ποιεῖν εἰσιν Ἀλβανοὶ τὰ κοινὰ ἔχθη προκαταλυσάμενοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 8 7:1)
εἰ παύσαιντο μὲν Ἀλβανοὶ φθονοῦντεσ Ῥωμαίοισ ἐφ’ οἷσ ἔχουσιν ἀγαθοῖσ, οὐκ ἄνευ μεγάλων κινδύνων καὶ πόνων πολλῶν αὐτὰ κτησάμενοι, οὑ̓θὲν γοῦν πεπονθότεσ ὑφ’ ἡμῶν οὔτε μεῖζον οὔτε ἔλαττον κακὸν διὰ τοῦτο μισεῖτε ἡμᾶσ, ὅτι δοκοῦμεν ἄμεινον ὑμῶν πράττειν’ παύσαιντο δὲ Ῥωμαῖοι δἰ ὑποψίασ ἔχοντεσ Ἀλβανοὺσ ὡσ ἐπιβουλεύοντασ ἀεί σφισι καὶ φυλαττόμενοι καθάπερ ἐχθρούσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 9 6:1)
τὸ μὲν ἐκ φύσεωσ καὶ προγόνων ἀρετῆσ δίκαιον, ὦ Φουφέττιε καὶ ὑμεῖσ ἄνδρεσ Ἀλβανοί, κοινὸν ἀμφοτέροισ ἡμῖν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 11 1:2)
ὡσ δὲ τοῦτ’ εἶδον οἱ θεαταὶ τῆσ μάχησ ἅμα πάντεσ ἀνεβόησαν, Ἀλβανοὶ μὲν ὡσ νικῶντεσ ἤδη, Ῥωμαῖοι δ’ ὡσ κρατούμενοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 19 7:1)
μετὰ δὲ τὴν μάχην τῶν τριδύμων Ῥωμαῖοι μὲν οἱ τότε ὄντεσ ἐπὶ στρατοπέδου ταφὰσ ποιησάμενοι λαμπρὰσ τῶν ἀποθανόντων ἐν οἷσ ἔπεσον χωρίοισ καὶ θύσαντεσ τἀπινίκια τοῖσ θεοῖσ ἐν εὐπαθείαισ ἦσαν, Ἀλβανοὶ δὲ ἀχθόμενοι τοῖσ συμβεβηκόσι καὶ τὸν ἡγεμόνα δι’ αἰτίασ ἔχοντεσ, ὡσ κακῶσ ἐστρατηγηκότα, ἄσιτοί τε οἱ πολλοὶ καὶ ἀθεράπευτοι τὴν ἑσπέραν ἐκείνην διετέλεσαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 22 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION