헬라어 문장 내 검색 Language

αἵματοσ μέντοι παντὸσ εἰσ τροφὴν ἀπηγόρευσε τὴν χρῆσιν ψυχὴν αὐτὸ καὶ πνεῦμα νομίζων, καὶ κρέωσ τοῦ τεθνηκότοσ αὐτομάτωσ ζῴου τὴν βρῶσιν διεκώλυσεν, ἐπίπλου τε καὶ στέατοσ αἰγείου καὶ προβατείου καὶ τοῦ τῶν βοῶν ἀπέχεσθαι προεῖπεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 332:1)
Οὗτοι τοίνυν παραμπεχόμενοι καὶ προβαλλόμενοι τὸ θεῖον τῆσ ἀμηχανίησ τοῦ μὴ ἴσχειν ὅ τι προσενέγκαντεσ ὠφελήσουσιν, ὡσ μὴ κατάδηλοι ἐώσιν οὐδὲν ἐπιστάμενοι, ἱερὸν ἐνόμισαν τοῦτο τὸ πάθοσ εἶναι, καὶ λόγουσ ἐπιλέξαντεσ ἐπιτηδείουσ τὴν ἰήσιν κατεστήσαντο ἐσ τὸ ἀσφαλὲσ σφίσιν αὐτοῖσι, καθαρμοὺσ προσφέροντεσ καὶ ἐπαοιδὰσ, λουτρῶν τε ἀπέχεσθαι κελεύοντεσ καὶ ἐδεσμάτων πολλῶν καὶ ἀνεπιτηδείων ἀνθρώποισι νοσέουσιν ἐσθίειν, θαλασσίων μὲν τρίγλησ, μελανούρου, κεστρέοσ, ἐγχέλυοσ οὑ̔͂τοι γὰρ οἱ ἰχθύεσ εἰσὶν ἐπικαιρότατοἰ, κρεῶν δὲ αἰγείου καὶ ἐλάφων καὶ χοιρίων καὶ κυνὸσ ̔ταῦτα γὰρ κρεῶν ταρακτικώτατά ἐστι τῆσ κοιλίησ̓, ὀρνίθων δὲ ἀλεκτρυόνοσ καὶ τρυγόνοσ καὶ ὠτίδοσ, ἔτι δὲ ὅσα νομίζεται ἰσχυρότατα εἶναι, λαχάνων δὲ μίνθησ, σκορόδου καὶ κρομύου ̔δριμὺ γὰρ ἀσθενέοντι οὐδὲν ξυμφέρεἰ, ἱμάτιον δὲ μέλαν μὴ ἔχειν ̔θανατῶδεσ γὰρ τὸ μέλαν̓, μηδὲ ἐν αἰγείῳ κατακέεσθαι δέρματι μηδὲ φορέειν, μηδὲ πόδα ἐπὶ ποδὶ ἔχειν, μηδὲ χεῖρα ἐπὶ χειρὶ ̔ταῦτα γὰρ πάντα κωλύματα εἶναἰ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 1.7)

SEARCH

MENU NAVIGATION