헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

δῦ δ’ ἐνὶ πόντῳ Αἰγαίῳ, τόθι πέρ τε δόμοι Νηρῆοσ ἐάσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 13:24)
ὑπερβάντι δὲ τὴν Προποντίδα καὶ τὸν Ἑλλήσποντον, καὶ διαβάντι τὰσ νήσουσ τὰσ Κυκλάδασ καλουμένασ κατὰ μὲν τὴν πρὸσ τῷ Αἰγαίῳ θάλατταν ἥ τε Εὔβοια καὶ τὰ ἄκρα αὐτῆσ, ὁ ἐν Γεραιστῷ λιμὴν, καὶ ἱερὸν τοῦ θεοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 5:10)
ἡμεῖσ δὲ τὸν μὲν ὑπὲρ πάσησ τῆσ θαλάττησ λόγον ὅσην καὶ οἱάν χρείαν ἀνθρώποισ ἔχει καὶ ὑπὲρ ἡλίκων αὐτὴν ἐποίησεν ὁ θεὸσ ἐάσομεν ἐν τῷ παρόντι, τῷ δὲ Αἰγαίῳ τὸ ὀφείλημα ἀποδώσομεν καὶ ὑμνήσομεν, πρῶτον ὅτι θέσεωσ ἄριστα εἴληχεν, ὡσ καὶ πόλεωσ ἄν τισ ἐπαινέσειε πρῶτον τὴν θέσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος 2:2)
οἱο͂́ν περ τοὺσ Πᾶνασ καὶ Σατύρουσ φασὶ ποιηταὶ κατά τε τὰ ὄρη καὶ περὶ τὰ δένδρα ἠχεῖν ὡρ́ᾳ ἔτουσ τερπομένουσ, ἅτε καὶ τοὺσ μουσικωτάτουσ τῶν θεῶν ἑαυτοῦ πολίτασ τε καὶ ἐνοίκουσ ἔχων Ἀπόλλω τε καὶ Ἄρτεμιν, οὓσ ὁ πάντων πατὴρ Ζεὺσ ὡσ ἐν καλλίστῳ τούτῳ τῆσ οἰκουμένησ ἔφυσεν, ἵν’ εἰε͂ν τέλειοι τὴν μουσικὴν, καὶ τὴν Λητὼ διὰ τριῶν ἑτέρων νήσων ἤγαγεν εἰσ μέσην ἐν μέσῳ τῷ Αἰγαίῳ τὴν Δῆλον, Ἀθηνᾶν ἡγεμόνα ποιησάμενοσ αὐτῇ τῆσ ὁδοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος 3:14)
παραπλήσια δὲ καὶ τὰ ἐν τῷ Αἰγαίῳ, μοχθηρία κυβερνήτου καὶ ναυτῶν γενόμενα ἐναντία τοῖσ πνεύμασι πλεῖν ἀξιούντων καὶ μηδὲν ἀκούειν ἐθελόντων ἐμοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 16:5)
καὶ ταύτην τὴν νῆσον λέγει Ἀριστόβουλοσ ὅτι Ἴκαρον ἐκέλευσε καλεῖσθαι Ἀλέξανδροσ ἐπὶ τῆσ νήσου τῆσ Ἰκάρου τῆσ ἐν τῷ Αἰγαίῳ πόντῳ, ἐσ ἥντινα Ἴκαρον τὸν Δαιδάλου τακέντοσ τοῦ κηροῦ ὅτῳ προσήρτητο τὰ πτερὰ πεσεῖν λόγοσ κατέχει, ὅτι οὐ κατὰ τὰσ ἐντολὰσ τοῦ πατρὸσ πρὸσ τῇ γῇ ἐφέρετο, ἀλλὰ μετέωροσ γὰρ ὑπὸ ἀνοίασ πετόμενοσ παρέσχε τῷ ἡλίῳ θάλψαι τε καὶ ἀνεῖναι τὸν κηρόν, καὶ ἀπὸ ἑαυτοῦ τὸν Ἴκαρον τῇ τε νήσῳ καὶ τῷ πελάγει τὴν ἐπωνυμίαν ἐγκαταλιπεῖν τὴν μὲν Ἴκαρον καλεῖσθαι, τὸ δὲ Ἰκάριον.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 20 5:1)
τί σοι λέγοιμ’ ἂν τὰσ ἐν Αἰγαίῳ φθορὰσ τὰ Ναυπλίου τ’ Εὐβοικὰ πυρπολήματα Κρήτην τε Λιβύησ θ’ ἃσ ἐπεστράφην πόλεισ, σκοπιάσ τε Περσέωσ;
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 2:7)
ἐπεὰν δὲ ἐπέλθῃ ὁ Νεῖλοσ τὴν χώρην, αἱ πόλιεσ μοῦναι φαίνονται ὑπερέχουσαι, μάλιστά κῃ ἐμφερέεσ τῇσι ἐν τῷ Αἰγαίῳ πόντῳ νήσοισι·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 97 2:1)
καί μιν, ὡσ ἐγένετο ἐν τῷ Αἰγαίῳ, ἐξῶσται ἄνεμοι ἐκβάλλουσι ἐσ τὸ Αἰγύπτιον πέλαγοσ, ἐνθεῦτεν δέ, οὐ γὰρ ἀνιεῖ τὰ πνεύματα, ἀπικνέεται ἐσ Αἴγυπτον καὶ Αἰγύπτου ἐσ τὸ νῦν Κανωβικὸν καλεύμενον στόμα τοῦ Νείλου καὶ ἐσ Ταριχείασ.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 113 2:3)
κρύψεν δέ ἑ χερσὶ λαβοῦσα ἄντρῳ ἐν ἠλιβάτῳ, ζαθέησ ὑπὸ κεύθεσι γαίησ, Αἰγαίῳ ἐν ὄρει πεπυκασμένῳ ὑλήεντι.
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 44:11)
ἐκεῖνα μὲν γὰρ πάλαι οἶσθα, εὐθὺσ ἀκούσασ μου ὅτε ἥκων ἀπὸ Συρίασ διηγούμην ὡσ ἀπὸ Τρῳάδοσ συμπλεύσαιμι αὐτῷ καὶ τήν τε ἄλλην τὴν ἐν τῷ πλῷ τρυφὴν καὶ τὸ μειράκιον τὸ ὡραῖον ὃ ἔπεισε κυνίζειν ὡσ ἔχοι τινὰ καὶ αὐτὸσ Ἀλκιβιάδην, καὶ ὡσ ἐπεὶ ταραχθείημεν ^ τῆσ νυκτὸσ ἐν μέσῳ τῷ Αἰγαίῳ ^ γνόφου καταβάντοσ καὶ κῦμα παμμέγεθεσ ἐγείραντοσ ἐκώκυε μετὰ τῶν γυναικῶν ὁ θαυμαστὸσ καὶ θανάτου κρείττων εἶναι δοκῶν.
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 23:2)
Τὴν νῆσον τὴν πλανωμένην, ὦ Πόσειδον, ἣν ἀποσπασθεῖσαν τῆσ Σικελίασ ὕφαλον ἔτι νήχεσθαι συμβέβηκε, ταύτην, φησὶν ὁ Ζεύσ, στῆσον ἤδη καὶ ἀνάφηνον καὶ ποίησον ἤδη δῆλον ἐν τῷ Αἰγαίῳ μέσῳ βεβαίωσ μένειν στηρίξασ πάνυ ἀσφαλῶσ·
(루키아노스, Dialogi Marini, iris and poseidon, chapter 11)
ἀπέθανον δὲ αἱ γυναῖκεσ ἐν μάχῃ πρὸσ Ἀργείουσ τε καὶ Περσέα, ἀπὸ νήσων τῶν ἐν Αἰγαίῳ Διονύσῳ συνεστρατευμέναι·
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 22 1:2)
μετὰ δὲ τοῦτον Βριμίασ ἐστὶν Ἠλεῖοσ, κρατήσασ ἄνδρασ πυγμῇ, Λεωνίδασ τε ἐκ Νάξου τῆσ ἐν τῷ Αἰγαίῳ, Ψωφιδίων ἀνάθημα Ἀρκάδων, Ἀσάμωνόσ τε εἰκὼν ἐν ἀνδράσι πυγμῇ νενικηκότοσ, ἡ δὲ Νικάνδρου, διαύλου μὲν δύο ἐν Ὀλυμπίᾳ, Νεμείων δὲ <καὶ Ἰσθμίων> ἀναμὶξ ἐπὶ δρόμῳ νίκασ ἓξ ἀνῃρημένου.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Β, chapter 16 9:2)
πρὸσ νότον δὲ τῆσ Ὑρκανίασ θαλάττησ ἐκ μέρουσ καὶ τοῦ ἰσθμοῦ παντὸσ μεταξὺ ταύτησ καὶ τοῦ Πόντου τῆσ τε Ἀρμενίασ ἡ πλείστη κεῖται καὶ Κολχὶσ καὶ Καππαδοκία σύμπασα μέχρι τοῦ Εὐξείνου πόντου καὶ τῶν Τιβαρανικῶν ἐθνῶν, ἔτι δὲ ἡ ἐντὸσ Ἅλυοσ χώρα λεγομένη, περιέχουσα πρὸσ μὲν τῷ Πόντῳ καὶ τῇ Προποντίδι Παφλαγόνασ τε καὶ Βιθυνοὺσ καὶ Μυσοὺσ καὶ τὴν ἐφ’ Ἑλλησπόντῳ λεγομένην Φρυγίαν, ἧσ ἐστι καὶ ἡ Τρῳάσ, πρὸσ δὲ τῷ Αἰγαίῳ καὶ τῇ ἐφεξῆσ θαλάττῃ τήν τε Αἰολίδα καὶ τὴν Ιὠνίαν καὶ Καρίαν καὶ Λυκίαν, ἐν δὲ τῇ μεσογαίᾳ τήν τε Φρυγίαν, ἧσ ἐστι μέροσ ἥ τε τῶν Γαλλογραικῶν λεγομένη Γαλατία καὶ ἡ Ἐπίκτητοσ, καὶ Λυκάονασ καὶ Λυδούσ.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 5 62:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION